METALLICA: Το “διχαστικό διαμάντι” που λέγεται “Load” έφτασε αισίως τα 27 του έτη

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - 4 ΙΟΥΝΙΟΥ

1996 – Μετά την κυκλοφορία του “Metallica” (aka “Black Album”) και την μετακίνηση του γήινου άξονα κατά 2 μοίρες, οι Metallica επιδόθηκαν σε μια άνευ προηγουμένου παγκόσμια περιοδεία, η οποία διήρκησε σχεδόν 3 χρόνια. Το τέλος αυτής βρήκε τη μπάντα σχεδόν να έχει “στραγγίξει” από ψυχικά αποθέματα (διαβάστε νούμερα σχετικά με αυτή την περιοδεία να πάθετε σοκ).

Την άνοιξη του ’94 μπαίνουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το διάδοχο του “Black Album”, έχοντας στη διάθεσή τους εκατοντάδες riffs και ιδέες για το νέο album. Κατά την πάγια τακτική τους, αφήνουν λίγα πράγματα να διαρρεύσουν από τις ηχογραφήσεις, παρατείνοντας το “μυστήριο” για το πώς μπορεί να ακούγεται η μεγαλύτερη μπάντα του πλανήτη μετά το album που συντάραξε “συθέμελα” ολόκληρη τη μουσική βιομηχανία.
Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του album, βγαίνει το πρώτο single για το τραγούδι “Until It Sleeps”. Εκεί έρχεται και το πρώτο σοκ για την πλειοψηφία των οπαδών, όταν βλέπουν κοντοκουρεμένους Metallica, eyeliners, γούνες κτλ σε ένα κατά τ’άλλα υπέροχο τραγούδι και video. Τα “φτυάρια” από τους “επιστήμονες” ήταν ήδη έτοιμα.

Η αρχική σκέψη ήταν το “Load” να κυκλοφορήσει ως ένα διπλό album αλλά η ιδέα απορρίφθηκε, με το “αδερφάκι” του “Reload” να κυκλοφορεί ενάμιση χρόνο αργότερα. Το 6ο album των Metallica τελικά κυκλοφορεί μια μέρα σαν κι αυτή το 1996 από την Elektra στις ΗΠΑ και από τη Vertigo στον υπόλοιπο κόσμο. Με παραγωγό για ακόμη μια φορά τον Bob Rock, με έναν ήχο φυσικά από “άλλο πλανήτη” οι Metallica καταφέρνουν αυτή τη φορά να “διχάσουν” για τα καλά το μεγαλύτερο ποσοστό της μουσικής κοινότητας αλλά και μεγάλου μέρους των οπαδών τους. Στο “Load” αφήνουν πίσω τους τις thrash καταβολές τους και εμφανίζουν επιρροές από blues, southern rock, country ακόμη και alternative. Στις 14 συνθέσεις του “Load” θα βρεις τους Metallica να αποτίνουν φόρο τιμής στους Black Sabbath, τους Lynyrd Skynyrd, τους ZZ Top αλλά και να επηρεάζονται από μπάντες όπως οι Alice In Chains και οι Corrosion Of Conformity. Εκείνη την εποχή όλο το “ανάθεμα” της πλειοψηφίας του μουσικού τύπου πέφτει επάνω τους. Τόσο μουσικά αλλά κυρίως στιλιστικά (τρίχες δηλαδή), οι πάλαι ποτέ “ατίθασοι” thrashers δεν ήταν δυνατόν να διαπράξουν τέτοια “προδοσία”. 26 χρόνια μετά, πολλοί έχουν αναθεωρήσει, κατατάσσοντας το album ανάμεσα στις κορυφές των Metallica και άλλοι απλώς θα “σκότωναν” για να είχαν γράψει ένα “The Outlaw Torn” ή ένα “Bleeding Me”.

1983 – Οι Motorhead κυκλοφορούν το 6ο τους album με τίτλο “Another Perfect Day” από την Bronze Records, το οποίο είναι και το τελευταίο με τη συγκεκριμένη εταιρία. Είναι το μοναδικό album στο οποίο συμμετέχει ο κιθαρίστας Brian Robertson προερχόμενος από τους Thin Lizzy. Ο Robertson αντικατέστησε τον “Fast” Eddie Clarke όταν εκείνος εγκατέλειψε τη μπάντα στα μέσα της Αμερικάνικης περιοδείας “Iron Fist Tour”, μετά από παρότρυνση του Phil “Philthy Animal” Taylor ο οποίος έτρεφε μεγάλη αγάπη για του Thin Lizzy.
Το album περιέχει μερικά από τα πλέον χιλιοπαιγμένα τραγούδια των Motorhead όπως τα “Shine”, “Die You Bastard!”, “Dancing on Your Grave” και “I Got Mine”. Βέβαια ο θεός (ο Lemmy) θεωρεί αυτό το line-up ως το λιγότερο αγαπημένο στην ιστορία της μπάντας και το album όχι ισάξιο με άλλες κυκλοφορίες τους. Όπως είχε πει και στο ντοκιμαντέρ “The Guts and the Glory”: “Οι ηχογραφήσεις του album ήταν σκέτος εφιάλτης. Ο Brian χρειαζόταν 17 ώρες για να ηχογραφήσει ένα κομμάτι. Ήταν πάρα πολύς χρόνος σε σύγκριση με τα προηγούμενα album. Και στο τέλος μόλις κυκλοφόρησε, όλοι το μίσησαν”.
Δε θα τα βάλουμε και με το θεό αλλά διακριτικά θα διαφωνήσουμε, λέγοντας πως το “Another Perfect Day” είναι another perfect album.

Την ίδια χρονιά οι Demon κυκλοφορούν το τρίτο τους album με τον τίτλο “The Plague”. ‘Eχουν εγκαταλείψει το κλασικό heavy rock των δυο πρώτων album, αλλά περισσότερο έχουν αφήσει πίσω τους τη σκοτεινή, μυστικιστική, δαιμονική θεματολογία. Η έκθεση για την πανούκλα στο Λονδίνο του 1600 στο μουσείο Hanley, δίπλα στα γραφεία της δισκογραφικής εταιρίας, τα γεγονότα στο Λίβανο, ο Μεγάλος Αδερφός και το “1984” του Orwell, ενίσχυσαν την οργή τους αλλά και τη διάθεση να προχωρήσουν μουσικά. Πολλοί είχαν πει τότε πως ήταν σα να προχώρησαν έξι album μετά. Κι αν αναλογιστεί κανείς πως το album γράφτηκε σε μια βδομάδα, εύκολα καταλαβαίνει τη δύναμη του εσωτερικού κινήτρου που υπήρχε.
Με την προσθήκη του session κημπορντίστα Andy Richards, οι Demon διαμορφώνουν έναν φουτουριστικό, αστικό ήχο με τα τύμπανα να μεταφέρουν σχεδόν ηλεκτρονικές αντηχήσεις, οι κιθάρες να είναι τυλιγμένες με μια αλλόκοτη ψηφιακή εντύπωση και πάνω από όλα αυτά η αγωνιώδης, πνιγμένη στην οργή και την αβεβαιότητα, φωνή του Dave Hill να μας σπρώχνει μέσα στις δυστοπικές κοινωνίες του albmu. Οι ομάδες των ευπαθών ακροατών οφείλουν να αποφύγουν τη μοιραία επανάληψη της συγκλονιστικής, συγκινητικής απομόνωσης των “Fever In The City”, και “The Only Sane Man”. Το “The Plague” άφησε στη μελλοντική πορεία των Demon στιχουργικά και συνθετικά ίχνη που τους οδήγησαν σε νέες σημαντικές περιοχές έκφρασης. Oι ζωγραφιές του Mike Hannan που κοσμούσαν στην κυκλοφορία του βινυλίου τότε σε μια πολύ απαιτητική και επιβλητική, συλλεκτική έκδοση, μοιάζει να ζωντανεύουν σήμερα, περισσότερο από ποτέ.

1984 – Ο Bruce Springsteen κυκλοφορεί το 7ο στούντιο album του με τίτλο “Born In the U.S.A.” από την Columbia. Το “Born in the U.S.A.” έγινε το πιο επιτυχημένο εμπορικά album του και ένας από τους δίσκους με τις υψηλότερες πωλήσεις ποτέ, έχοντας πουλήσει 30 εκατομμύρια αντίτυπα μέχρι το 2012. Έχει επίσης αναφερθεί από τους κριτικούς ως ένα από τα καλύτερα album όλων των εποχών. Το album έλαβε υποψηφιότητα για καλύτερο της χρονιάς στα βραβεία Grammy το 1985 .

1990 – Οι Σουηδοί death metallers Entombed, πραγματοποιούν το ντεμπούτο τους, με το “Left Hand Path”, που κυκλοφορεί από την Earache Records.

1996 – Ο Καναδός τραγουδοποίος Bryan Adams με το “18 Til I Die” φτάνει αισίως τα 7 album. Το album υπήρξε αρκετά επιτυχημένο αφού έφτασε στο Νο1 στη Μ. Βρετανία και στο Νο2 στην ιδιαίτερη πατρίδα του τον Καναδά. Το album ηχογραφήθηκε σε διάφορα μέρη, ανάμεσά τους η Τζαμάικα και η Γαλλία.

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 500 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.