Έξι χρόνια μετά την “κάθαρση” και κάθε ακροατής που έχει εκτιμήσει με ζυγαριές ακριβείας αυτό που συνήθως κάνει το κουαρτέτο από την Αττική, έχει όλα τα αναφαίρετα δικαιώματα να έχει αφήσει τις προσδοκίες του να αιωρούνται ψηλά και μακριά. Και αν βιάζεσαι και θέλεις μια σύνοψη αυτής της επαναληπτικής εξέτασης του νέου, πέμπτου άλμπουμ τους, πολύ καλά κάνει και αναμένει τα σπουδαία.
Έχει καταλήξει πια μια τυπική και αναμενόμενη αναφορά ο χρόνος της πανδημίας και τα σημάδια της πάνω στις καλλιτεχνικές απόπειρες τόσων μουσικών σχημάτων στον πλανήτη. Οι φίλοι μας όμως θεώρησαν τα χρόνια της απομόνωσης μια πρώτης τάξης ευκαιρία για δουλειά, επεξεργασία, καταδίωξη της λεπτομέρειας, συνεχή βελτίωση και εναρμονισμό ενός πλήθους ιδεών.
Πράγματι, το φιλόδοξο “My Name Is Katherine” βρίσκει τους Meden Agan σε ένα κατώφλι μεγάλων προκλήσεων, οι οποίες απαντώνται ταυτόχρονα σε στιχουργικό αλλά και σε μουσικό επίπεδο. Ουσιαστικά, είναι μια αλληλεπίδραση των δυο συστατικών που καθορίζει την ταυτότητα, την πολύπλευρη αντανάκλαση στον ακροατή, αλλά και την ανάλογη εξέλιξη της μπάντας. Μια νουβέλα με τον ίδιο τίτλο από τη Δήμητρα Παναρίτη καλύπτει το στιχουργικό περιεχόμενο του δίσκου, που είναι concept. Σε μια εποχή που μας αποκαλύπτεται με τον πιο επίπονο τρόπο πως η υπόσταση και η θέση της γυναίκας δεν έχει αποκατασταθεί όσο θέλαμε να φανταζόμαστε, μια ιστορία με κεντρική ηρωίδα μια γυναίκα της μεταπολεμικής Ελλάδας φαντάζει παραπάνω από επίκαιρη. Η πρωταγωνίστρια που αποπειράται να λυτρωθεί στο καταφύγιο του έρωτα έχει ταυτόχρονα να παλέψει με πολλά φαντάσματα του παρελθόντος.
Η δυνατή θεματολογία της ιστορίας ανοίγει μια εκφραστική βεντάλια για τη μουσική που σφυρηλάτησε η μπάντα επιχειρώντας να αναπλάσει όσο πιο εμφατικά τα επεισόδια στη ζωή της ηρωίδας. Το περίπλοκο συμφωνικό ύφος της μοιάζει να ανοίγει τόσο σε progressive απολήξεις όσο και σε πιο μοντέρνες aggressive λύσεις, όλες όμως ενταγμένες αρμονικά στη συνολική μουσική διάθεση. Μαζί με αυτή τη δαμασμένη καταιγίδα ηχητικής πληροφορίας που επιφυλάσσει τις όμορφες και έξυπνες διαφοροποιήσεις της, έρχεται και η δύσκολη αποστολή της Δήμητρας να ζωντανέψει χαρακτήρες, στιγμιότυπα, εναλλαγές, ανατροπές σε μια διαδρομή με πολλά χρώματα. Αυτό που είναι εμφανές και γιγαντώνεται με κάθε νέα ακρόαση, είναι πως η ίδια έχει βυθιστεί σθεναρά στα αυλάκια της ιστορίας, και το αποτέλεσμα είναι ένας διάχυτος συναισθηματισμός. Οι δυνατές στιγμές είναι πολλές, φορτισμένες χωρίς φτηνή υπερβολή και τυλιγμένες με ισορροπημένη υποστήριξη από τις ενορχηστρώσεις. Εδώ άλλωστε φαίνεται καθαρά η σπουδαία δουλειά που έκανε ο Jens Borgen, μοιράζοντας αρμονικά δυναμικές και διασφαλίζοντας μια σημαντικέ ευκρίνεια που κάνει τη διαδρομή πιο ελκυστική και ξεκούραστη.
Ένα από τα ισχυρά χαρίσματα του δίσκου είναι πως κουβαλά όλα τα εφόδια για να συγκινήσει ακροατές από διαφορετικά ιδιώματα του σκληρού ήχου. Αυτό δεν έχει να κάνει με κάποιο τρικ καλλιτεχνικής διπλωματίας και σκοπιμότητας της μπάντας, αλλά οφείλεται στην εξαντλητική δουλειά της λεπτομέρειας που είναι ξεκάθαρο πως αγκάλιασε την ανάλογη έμπνευση.
Μέσα σε ένα πυκνό περιεχόμενο απομένει στον καθένα η σταδιακή χαρά να αποκρυπτογραφήσει τα στιγμιαία μυστικά, τις αποκαλύψεις της απολαυστικής επανάληψης, την επίκτητη οικειότητα με ακόμα ένα σημαντικό κεφάλαιο της πλούσιας εγχώριας σκηνής.
Είδος: Symphonic/Gothic Metal
Εταιρεία: Sleazy Rider Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 5 Μαΐου 2024
