LAB METAL FEST VOL.1: Με πρόθεση να γίνει θεσμός στη Λάρισα

NEWS

Μια σημαντική πρωτοβουλία πήρε το μουσικό ωδείο LAB στη Λάρισα, και με τη φιλοξενία του συναυλιακού χώρου “Skylad” (Φαρσάλων 24), διοργανώνει το πρώτο “Lab Metal Fest.”, με τη φιλοδοξία να γίνει θεσμός και να καθιερωθεί, βοηθώντας τους μικρότερους μουσικούς που αγαπούν το metal να εξοικειωθούν γρήγορα με τις ζωντανές εμφανίσεις, και να διασκεδάσουν δείχνοντας σε φίλους και συγγενείς τη δουλειά και την πρόοδό τους.

Συντονισμένοι λοιπόν τον τελευταίο καιρό σε τρία διαφορετικά σχήματα, οι νεαροί μουσικοί, που καλύπτουν ένα φάσμα ηλικιών από 12 ως και 17 ετών, προετοιμάζονται πυρετωδώς για το φεστιβάλ. Έχοντας επιλέξει μια εξαιρετικά απαιτητική λίστα τραγουδιών, με αποκλειστικά δική τους επιλογή και ευθύνη, καλύπτουν όλα τα φάσματα του σκληρού ήχου σήμερα. Για να μην χαλάσουμε τη χαρά των εκπλήξεων θα αναφέρουμε ενδεικτικά τα ονόματα των Dream Theater, Pantera, Alice Cooper, Black Sabbath, Megadeth, Testament, Avenged Sevenfold, System of a Down, αλλά και πολλά άλλα.

Είναι σημαντικό για τα παιδιά να στηριχτούν από τους φίλους του ήχου σε αυτή την φρέσκια προσπάθεια επί σκηνής. Δεν επέλεξαν απλά να ακούνε αυτή τη μουσική, κόντρα στα ισοπεδωτικά κύματα του φτηνού mainstream, αλλά θέλουν να την υπηρετήσουν έμπρακτα. Ραντεβού στο “Skyland”, την Κυριακή 26 Νοεμβρίου!

FACEBOOK EVENT

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1165 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.