KHIRKI, MINORFASE (3/5/25) Skyland, Λάρισα

LIVE REPORT

Οι αλχημιστές εραστές του σκληρού ήχου της Μεσογείου είναι από εκείνους τους δολοφόνους που απολαμβάνουμε να επιστρέφουν επαναληπτικά στον τόπο του εγκλήματος. Έτσι, άλλη μια επίσκεψη των Khirki στο πανέτοιμο Skyland είναι μια γιορτή, παραπάνω από ευπρόσδεκτη, με τη βεβαιότητα πως θα απογειωθούν τα πάντα. Ένα χρόνο αργότερα από την περσινή τους εμφάνιση με τους Spitback, μπορούσαν άνετα να ανανεωθούν οι αμοιβαίοι όρκοι αφοσίωσης.

Οι Θεσσαλοί Minorfase, με μουσικούς από το Βόλο και τη Λάρισα, άνοιξαν πρώτη τη γιορτή γύρω στις δέκα. Σε μια νύχτα με διάφορα live στην πόλη (μεταξύ των οποίων και η εμφάνιση της Anneke), η προσέλευση ήταν ικανοποιητική αλλά ελαφρά κατώτερη από τις προηγούμενες επισκέψεις των Khirki. Το κουαρτέτο ανέλαβε να μας ζεστάνει για τα καλά με ένα πλούσιο setlist. Έχοντας την αφετηρία τους στο 2016, το γκρουπ μας έχει δώσει ως τώρα ένα ΕΡ και δυο άλμπουμ. Με μια σύνθεση που αναδύει τη σταθερότητα που έχει εδώ και χρόνια, η μπάντα διέτρεξε με επιλογές όλη της τη διαδρομή. Οι Minorfase έχουν επικαλεστεί στη μουσική τους ένα ευρύ φάσμα επιδράσεων, έτσι απλώνουν την παλέτα τους από το εναλλακτικό metal της άλλης πλευράς του ωκεανού, στο doom, το πάντα ευπρόσδεκτο νότιο rock και το stoner, ενώ συχνά διάφορα προοδευτικά στοιχεία εμπλουτίζουν τις διαδρομές. Δεν λείπει η δύναμη ή η οργή, καθώς συχνά τρυπώνουν και εντυπώσεις nu metal.

Συνολικά η μουσική τους είναι ξεκάθαρα riff-driven, οι ρυθμοί πρωταγωνιστούν, οι φωνητικές μελωδίες μπορούν να είναι από συνθηματικές και προκλητικές, μέχρι πιο μελωδικές και ευαίσθητες. Οι Minorfase έκαναν τη δική τους κάθαρση με τραγούδια που επικεντρώνονται σε όσα μας ταλαιπωρούν και μαυρίζουν τις προοπτικές μας, αλλά άφησαν και χαραμάδες φωτός και ελπίδες. Ζωντανοί διασκεδαστές και αναπνέοντας μέσα στα τραγούδια τους, κέρδισαν δικαιωματικά το χειροκρότημα.

Minorfase Setlist:

Immigrant

Thoughts

Odysseus

What If

Runaway

What We Want

On a Roll

Moneymaker

Denial

Breed

Psycho

Facebook
Bandcamp

Αν οι δικές μου συνειρμικές αλυσίδες φέρνουν στη μύτη την αρμύρα του πελάγους, μόλις οι τρεις φιγούρες των Khirki περπατήσουν στο σανίδι στου Skyland, κάποιοι άλλοι θεατές, σαφώς μικρότεροι, που έχουν φροντίσει από νωρίς να παρκάρουν τα κορμιά τους στην πρώτη γραμμή, είναι πανέτοιμοι για ξύλο. Οι διακεκομμένες πρώτες ριπές του “Featherless” τους έδωσαν αμέσως το σύνθημα.

Είναι δύσκολο να αποφασίσω αν είναι πιο απολαυστικό να διαπιστώνεις πως οι άξιοι εγχώριοι ήρωες έχουν επιτέλους κερδίσει τους δικούς τους οπαδούς, ή το γεγονός πως πραγματικά το αξίζουν. Και αν κάθε νέα φορά αναρωτιέμαι τι μπορεί να συμβεί για να με ξαφνιάσει στη νέα τους παρουσία, απλά ανακαλύπτω πως τελικά καταφέρνουν να εμφανίζονται ακόμα καλύτεροι. Η σημερινή τους πραγματικότητα είναι, πως όντας εφοδιασμένοι με δυο σπουδαία άλμπουμ, έχουν την πολυτέλεια να παίξουν με την κατεύθυνση του ρεπερτορίου τους, όσο τελικά και αν το παγιώνουν από εποχή σε εποχή. Γιατί χτες πάλι παρακολουθήσαμε αυτό το απαιτητικό χαρμάνι που μπορεί να ρουφά μέσα του punk rock, κλασικό hard, thrash/groove metal αλλά και progressive και να φιλτράρεται στον ανοιχτό ορίζοντα της Μεσογείου, στα βαθιά αποκρυφιστικά λαγούμια της μυθολογίας, και να απλώνεται στις επικές προεκτάσεις της σύγχρονης πραγματικότητας.

Το τρίο για άλλη μια φορά ένιωσε στο πετσί του και ταυτόχρονα κέντησε ζωντανά τα τραγούδια, αποκαλύπτοντας τον απαιτούμενο σεβασμό και ρεαλισμό τόσο στα καταιγιστικά ρεύματα των ριφ, όσο και στα ντελικάτα ανοίγματα των τραγουδιών. Ο ήχος ήταν ξανά εξαιρετικός με την ευανάγνωστη ισορροπία του να επιτρέπει και στον νεοφερμένο ακροατή να ανιχνεύσει τις διαδρομές. Μέσα σε όλα αυτά τα πολυτελή και απαραίτητα μαζί, απολαύσαμε ανά την προσωπική αδυναμία του “Medea”, απλωμένη σε όλη την πολυσχιδή της μεγαλοπρέπεια και τραγουδώντας μαζί τους, φορτιστήκαμε αισθητά με μια μεγαλοπρεπή και αγωνιώδη απόδοση του “Συμπληγάδες”, και αφήσαμε πίσω μας το γλέντι βγάζοντας καπνούς από την ύστατη φλεγόμενη δόση του “Bukovo”.

Όλα όσα έχουμε κρατήσει στις σημειώσεις των συνειδήσεών μας για τους Khirki αλλά και οι ανάλογες προσδοκίες απλώνονται συνεχώς μπροστά μας. Σε μια χορευτική και πνευματική μαζί τελετή, η ομάδα των Δήμου Ιωάννου σε κιθάρα / φωνή, Ορέστη Κατσαρού στο μπάσο, και Ορέστη Μαύρου στα τύμπανα, μας δίνει κάθε χώρο να οραματιστούμε πως τα καλύτερα έρχονται.

Khirki Setlist:

Featherless

Deadpan

The Watchers of Enoch

Raging Bull

Medea

Hekate

Your Majesty

The Barkhan Dunes

Father Wind

Stara Planina

Συμπληγάδες

Bukovo

Facebook
Bandcamp

Φωτογραφίες – Βίντεο: Δημήτρης Ζαμπός

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1290 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.