
Η αλήθεια είναι, ότι οι Jinjer είναι ένα από τα πιο hot ονόματα στο μοντέρνο heavy metal, με αδιαμφισβήτητα πλούσιο ταλέντο, ευφυΐα και ενέργεια, τα οποία κάθε φορά κατορθώνουν να τα “αραδιάζουν”, είτε στις κυκλοφορίες τους, είτε πάνω στο σανίδι, όπου και αν παίζουν. Όπως επίσης, κάθε φορά που οι Ουκρανοί κυκλοφορούν ένα νέο album, νομίζω ότι η αγωνία του τι θα “βιώσεις”, “χτυπάει κόκκινο”. Τέσσερα χρόνια μετά το “Wallflowers” και αρκετό καιρό στο “δρόμο”, οι Jinjer επιστρέφουν δισκογραφικά, θέλοντας και πάλι να “ταράξουν τα νερά”, με έναν ακόμη ευφάνταστο δίσκο, από όλες τις απόψεις. Το “Duel” είναι ακόμη ένα απτό παράδειγμα, ότι οι Ουκρανοί δεν έχουν μουσικά όρια.
Καταρχήν, ξεκινάμε με την παραδοχή, ότι οι Ουκρανοί δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη του. Αυτήν την αιχμηρότητα και την ευφυΐα που βγάζουν ηχητικά και συνθετικά, καταφέρνουν κάθε φορά να την «στολίζουν» και με ένα ανάλογο «περιτύλιγμα». Ένα «περιτύλιγμα», που μπορεί να μοιάζει λιτό, κατορθώνει όμως να περιέχει όλη την ουσία της μουσικής της μπάντας. Για ακόμη μία φορά, οι Jinjer επιλέγουν ένα απλό εξώφυλλο, που όμως κρύβει τις πραγματικές ανησυχίες του group, για τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, με τον πόλεμο στην πατρίδα τους να αποτελεί «αιχμή του δόρατος». Από την άλλη, η παραγωγή είναι αυτή που λειτουργεί ως ο μεσάζων, ώστε όσα έχουν να πουν οι Ουκρανοί με το “Duel”, να ακουστούν εκκωφαντικά και ξεκάθαρα. Μία παραγωγή κρυστάλλινη, που αφήνει κάθε φορά τον πρωταγωνιστή να δείξει την αξία του, είτε πρόκειται για τα κιθαριστικά μέρη, το rhythm section, είτε για τις καθηλωτικές ερμηνείες της Tatiana Shmaylyuk.
Νομίζω ότι όλοι όσοι έχουν ακούσει τους Jinjer, γνωρίζουν «από πρώτο χέρι», ότι η ενέργεια και η ένταση αποτελούν βασικά ατού του ήχου τους. Οι Ουκρανοί από τα πρώτα βήματά τους, «κλείδωσαν» ηχητικά σε ένα groove-άτο, «επιθετικό» μοτίβο, με κάποιες πιο progressive «πινελιές», όταν η Shmaylyuk «ξεδιπλώνει» τα καθαρά φωνητικά της, και συνεχίζουν απτόητοι να παράγουν ένα πιο φρέσκο «πρόσωπο» αυτού του ήχου, κάθε φορά. Το “Duel” μοιάζει με μια φυσική, ηχητική συνέχεια του “Wallflowers”, όσον αφορά στην ενέργεια και την «επιθετικότητα», καταφέρνει όμως να ξεχωρίζει για τα πιο ποιοτικά και μεγάλα διαστήματα της progressive «ταυτότητας» των Ουκρανών. Είναι δεδομένο ότι το “Duel” δείχνει πιο «φορτισμένο» ψυχολογικά, ίσως και λίγο πιο μελωδικό, λόγω των γεγονότων στην πατρίδα των Jinjer, κατορθώνει όμως να διατηρεί τον καταιγιστικό ρυθμό του, και μάλιστα να φαντάζει ακόμη πιο «οργισμένο» σε κάποιες στιγμές. Από την άλλη, οι Ουκρανοί δείχνουν σε αυτό το βήμα τους, έναν πιο ισορροπημένο ηχητικό «χαρακτήρα» μεταξύ του «επιθετικού» groove-άτου ύφους τους και των όποιων προοδευτικών επιρροών τους. Αν με ρωτάς, το “Duel” φαντάζει ως το πιο μεστό δημιούργημα των Jinjer μέχρι σήμερα, τουλάχιστον ηχητικά, με την μπάντα να αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν μπαίνει σε «καλούπια», δεν περιορίζεται, δεν γνωρίζει όρια και στεγανά, αλλά συνεχώς «κυνηγάει το ταβάνι» της.
Παράλληλα, οι Jinjer στον νέο τους δίσκο, αποδεικνύουν έμπρακτα πλέον, την υψηλή συνθετική ευφυΐα τους και την δημιουργική περίοδο στην οποία βρίσκονται. Οι 11 συνθέσεις του “Duel” είναι πολύ πιο ώριμες, άψογα δουλεμένες, «ξεδιπλώνουν» με μεγαλύτερη μαεστρία πλέον, όλες εκείνες τις «ανησυχίες» και τις ιδέες των Ουκρανών, καταφέρνουν να συγκρατούν την αρμονία μεταξύ των groove «εξάρσεων» και των πιο «σικάτων» progressive διαθέσεων της μπάντας, μοιάζουν γεμάτες ενέργεια και φρεσκάδα, είναι το ίδιο «αιχμηρές» και εύστροφες, όπως μας συνηθίζουν άλλωστε από τα πρώτα βήματά τους. Τα riff είναι καταιγιστικά και άκρως «επιθετικά», τα solo μικρά και «κοφτερά σαν λεπίδες», το songwriting «αιχμηρό» και ουσιαστικό, οι ερμηνείες της Shmaylyuk, πότε μοιάζουν κολασμένες, γεμάτες οργή, και πότε φαντάζουν «αέρινες» και γεμάτες νόημα, η διάρκεια των κομματιών μπορεί να μοιάζει μικρή, είναι όμως πολύ πιο περιεκτική σε ουσία.
Οι Jinjer επιλέγουν να μοιράσουν ιδανικά τον χρόνο του album, μεταξύ εκείνων των «εμπειριών» που τους γέμισαν με οργή και απογοήτευση, και εκείνων που τους πρόσφεραν χαρά και ικανοποίηση. Το “Tantrum” με την «οργισμένη» εισαγωγή, που «οδηγείται» σταδιακά στην «αποσυμφόρηση», το “Hedonist” με το ανάποδο «δρομολόγιο», η πιο progressive «αύρα», με τα εξαιρετικά καθαρά φωνητικά της Shmaylyuk, στα “Tumbleweed”, “Someone’s Daughter” και στο ομώνυμο “Duel”, τα πιο ατμοσφαιρικά “Green Serpent”, “Dark Bile” και “Kafka”, οι groove «δυναμίτες» “Rogue”, “Fast Draw” και “A Tongue So Sly”, όλα δείχνουν να είναι αναπόσπαστα κομμάτια ενός «παζλ», το οποίο μόνο οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να «τελειώσουν». Το “Duel” συνθετικά, αναδεικνύει και τα δύο «πρόσωπα» των Jinjer, χωρίς να επιτρέπει σε κάποιο να υπερτερεί, αλλά διατηρώντας τις ίδιες αποστάσεις, που θα φέρουν τελικά την «ολοκλήρωση».
Το “Duel” ξεκάθαρα, είναι ένα album που αποδεικνύει περίτρανα ότι οι Jinjer «βαδίζουν» έναν ολόδικό τους «δρόμο» στον σκληρό ήχο, επιλέγοντας να «βιώνουν» και να «αποδίδουν» τις ολόδικές τους μουσικές «εμπειρίες», σε κάθε δουλειά τους. Είναι ένας δίσκος, που οι Ουκρανοί δείχνουν την λαχτάρα τους να εξελιχθούν, χωρίς να μπαίνουν σε «καλούπια», μακριά από όρια, παραμένοντας οι ίδιοι αυθεντικοί καλλιτέχνες, όπως όταν ξεκίνησαν. Σίγουρα το “Duel” είναι η πιο μεστή δουλειά των Jinjer, ηχητικά και συνθετικά, όπως παραμένει το ίδιο αιχμηρή και “into your face”. Ένα album, που αναδεικνύει το πλούσιο ταλέντο και την ευφυΐα των Ουκρανών, όπως και την επιμονή τους να τα βάζουν με τα δύσκολα και να πετυχαίνουν. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του είδους, ενώ θα ενθουσιάσει και το μεγαλύτερο μέρος του μοντέρνου κοινού. Αναμφίβολα, από τα καλύτερα album του χώρου, για την χρονιά που διανύουμε.
Είδος: Groove Metal
Δισκογραφική: Napalm Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 7 Φεβρουαρίου 2025
Facebook
Website