Το “Somewhere in Time” είναι το έκτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού heavy metal συγκροτήματος Iron Maiden. Κυκλοφόρησε στις 29 Σεπτεμβρίου 1986 στο Ηνωμένο Βασίλειο από την EMI Records και στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Capitol Records. Ήταν το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος με κιθάρες synthesizer.
Το “Somewhere in Time” είναι η πρώτη προσπάθεια του συγκροτήματος στο στούντιο μετά την εκτεταμένη World Slavery Tour του 1984–85, η οποία ήταν σωματική εξαντλητική για το συγκρότημα, διήρκεσε 331 ημέρες και περιλάμβανε 187 συναυλίες. Η αναμενόμενη εξάντληση θεωρείται ο κύριος παράγοντας στην παντελή έλλειψη συνεισφοράς στη σύνθεση τραγουδιών από τον βασικό τραγουδιστή Bruce Dickinson, του οποίου το υλικό απορρίφθηκε από το υπόλοιπο συγκρότημα. Ο Dickinson είχε γράψει πολλά τραγούδια “βασισμένα στην ακουστική”, εξηγώντας ότι “ένιωθα ότι έπρεπε να καταλήξουμε στο Physical Graffiti ή το Led Zeppelin IV … έπρεπε να το πάμε σε άλλο επίπεδο διαφορετικά θα μείναμε στάσιμο και θα απομακρυνθούμε”, αν και ο μπασίστας και βασικός συνθέτης Steve Harris νόμιζε ότι “είχε χάσει εντελώς το στόχο”, υποθέτοντας ότι “ήταν πιθανώς πιο καμένος από οποιονδήποτε στο τέλος αυτής της τελευταίας περιοδείας”. Από την άλλη , ο δίσκος είναι επίσης αξιοσημείωτος για τον αριθμό των “πλήρως ολοκληρωμένων” τραγουδιών που έγραψε ο κιθαρίστας Adrian Smith, ο οποίος έγραψε και τα δύο singles του άλμπουμ: “Wasted Years” και “Stranger in a Strange Land”, το πρώτο από τα οποία είναι το μόνο τραγούδι στον δίσκο που δεν περιλαμβάνει synthesizer.
Μετά την World Slavery Tour, είχε τέσσερις μήνες για να ξεκουραστεί, με τους Harris, Smith και τον κιθαρίστα Dave Murray να περνούν το χρόνο τους πειραματιζόμενοι με νέο εξοπλισμό. Το αποτέλεσμα ήταν μια αξιοσημείωτη αλλαγή στον ήχο για τους Iron Maiden, καθώς ήταν η πρώτη τους που χρησιμοποίησαν synthesizer κιθάρες, αν και στην επόμενη κυκλοφορία τους, το “Seventh Son of a Seventh Son” του 1988, τα αποτελέσματα αυτά τα έδιναν τα keyboards. Δεδομένου του ελεύθερου χρόνου τους, αυτό ήταν το πρώτο τους στούντιο άλμπουμ που δεν κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά το προηγούμενο, με το συγκρότημα να επιμένει ότι έχει περισσότερο χρόνο “για να το κάνει σωστά χωρίς να βιαστεί για αλλαγή”, σχολίαζε ο Harris. Ήταν επίσης ένας από τους πιο ακριβούς δίσκους τους, με το μπάσο και τα ντραμς ηχογραφημένα στις Μπαχάμες, τις κιθάρες και τα φωνητικά ηχογραφημένα στην Ολλανδία και τη μίξη να γίνεται στη Νέα Υόρκη.
Αν και το δίπτυχο “χώρος και χρόνος” είναι κοινά θέματα σε όλη την κυκλοφορία, με τραγούδια όπως τα “Wasted Years”, “Caught Somewhere in Time”, “Stranger in a Strange Land” και “Deja-Vu”, η μπάντα δεν σκόπευε να κάνει ένα concept άλμπουμ, με τον Harris να δηλώνει, “σίγουρα δεν το πήγαμε ποτέ εκεί και είπαμε, , ας γράψουμε κάποια τραγούδια για το θέμα του χρόνου”.
1986– Κυκλοφορεί το “Brotherhood”, που είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού synth pop συγκροτήματος New Order, από την Factory Records. Περιέχει ένα μείγμα από post-punk και ηλεκτρονικό στυλ, που χωρίζονται στις δυο πλευρές του δίσκου. Το άλμπουμ περιλαμβάνει το “Bizarre Love Triangle”, το πρώτο πετυχημένο single του συγκροτήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία. Ήταν το μόνο κομμάτι από το άλμπουμ που κυκλοφόρησε σαν single και ως βίντεο (αν και το “State of the Nation” προστέθηκε στις περισσότερες εκδόσεις CD).
1992– Το “Dirt” είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού heavy metalσυγκροτήματος Alice in Chains, που κυκλοφόρησε από την Columbia Records. Φτάνοντας στο Νο. 6 του Chart Billboard 200, το άλμπουμ κέρδισε την αποδοχή των κριτικών. Από τότε έχει γίνει πέντε φορές πλατινένιο από το RIAA κάνοντας το “Dirt” το άλμπουμ με τις υψηλότερες πωλήσεις μέχρι σήμερα. Ήταν επίσης το τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος που ηχογραφήθηκε και με τα τέσσερα αρχικά μέλη, καθώς ο μπασίστας Mike Starr απολύθηκε τον Ιανουάριο του 1993 κατά τη διάρκεια της περιοδείας για την προώθηση του άλμπουμ. Πέντε συνολικά singles προέκυψαν, τα “Would?”, “Them Bones”, “Angry Chair”, “Rooster” και “Down in a Hole”, όλα με τα αντίστοιχα μουσικά βίντεο. το “Dirt” ήταν υποψήφιο για βραβείο Grammy για την καλύτερη ερμηνεία Hard Rock. Το μουσικό βίντεο για το “Would?” προτάθηκε για βραβείο MTV Video Music Award για το καλύτερο βίντεο από ταινία, καθώς το τραγούδι εμφανίστηκε στο soundtrack της ταινίας “Singles” του Cameron Crowe το 1992.
Τα τραγούδια του άλμπουμ επικεντρώθηκαν στην κατάθλιψη, τον πόνο, τον θυμό, την αντικοινωνική συμπεριφορά, τις σχέσεις, τον εθισμό στα ναρκωτικά (κυρίως την ηρωίνη), τον πόλεμο, τον θάνατο και άλλα συναισθηματικά φορτισμένα θέματα. Στο κομμάτι “Iron Gland” συμμετέχει στα φωνητικά ο Tom Araya από τους Slayer. Το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής από το άλμπουμ γράφτηκε από τον κιθαρίστα Jerry Cantrell, αλλά για πρώτη φορά ο τραγουδιστής Layne Staley έγραψε δύο τραγούδια ο ίδιος (“Hate to Feel” και “Angry Chair”), και στα δύο μαζί με τον Staley στην κιθάρα.
1995– Κυκλοφορεί το “Carnival Bizarre”, που είναι το τρίτο άλμπουμ του βρετανικού doom metal συγκροτήματος Cathedral, από την Earache. Θα ακολουθήσει το 1996, το σχετικό EP “Hopkins (The Witchfinder General)”, που περιλαμβάνει αυτό το ομώνυμο κομμάτι και ένα από τα πιο δημοφιλή τους, μαζί με τέσσερα επιπλέον τραγούδια.
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο διάστημα 29 Μαΐου – 14 Ιουνίου 1995 στα Parkgate Studios, και θεωρείται το καλύτερο και πιο σφιχτό άλμπουμ των Cathedral. Τα περισσότερα τραγούδια είναι γραμμένα από τους Lee Dorrian και Garry Jennings.
1998– Κυκλοφορεί το “’98 Live Meltdown”, που είναι ένα ζωντανό άλμπουμ των Judas Priest, που ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε το 1998 και είναι το πρώτο ζωντανό άλμπουμ με τον τραγουδιστή Tim “Ripper” Owens, που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της “Jugulator World Tour”. Ένα δεύτερο ζωντανό άλμπουμ με τον Owens, το “Live in London”, κυκλοφόρησε το 2003.
