Το τέλος του 2024, έφερε ένα μπαράζ εξαιρετικών κυκλοφοριών στην εγχώρια σκηνή, γεμίζοντας το ελληνικό κοινό με αισιοδοξία για την συνέχεια. Μία από αυτές τις κυκλοφορίες ήταν και το “Tides Of Time”, από μία μπάντα που συνηθίζει να εξελίσσεται και να “προκαλεί” ευχάριστα τους οπαδούς, τους Desert Near The End. Με αφορμή το νέο album, μιλήσαμε με τον Άκη Πρασινίκα, μπασίστα των Αθηναίων, για όλα όσα αφορούν αυτήν την νέα τους προσπάθεια και τα σχέδιά τους για το μέλλον.
Καλησπέρα από το Soundcheck.network! Οι Desert Near The End είναι από εκείνες τις ελληνικές μπάντες, που συνεχώς εξελίσσουν τον ήχο τους και πάντα έχουν να «πούνε» κάτι αξιόλογο, σε κάθε τους βήμα. Η αλήθεια είναι, ότι σας πετυχαίνουμε στην ίσως πιο ώριμη και δημιουργική φάση της καριέρας σας, αποπνέοντας έναν πιο φρέσκο «αέρα»! Τι έχει αλλάξει πλέον, στην μπάντα; Ποιο ήταν εκείνο το «ερέθισμα», που σας «έδωσε» αυτήν την νέα «πνοή»;
Καλησπέρα από Desert near the end! Σίγουρα ακούγοντας κάποιος το “Tides of Time” θα αντιληφθεί ότι η προσέγγιση μας τονίζει τα πιο αργά και ατμοσφαιρικά σημεία της μουσικής και συγκριτικά με τα προηγούμενα μας άλμπουμ, όπου είναι εξίσου επικά στα αυτιά μου, η πλάστιγγα της ταχύτητας γέρνει προς τα κάτω! Αυτό έγινε εν μέρει συνειδητά γιατί το προηγούμενο άλμπουμ το “The Dawning of the Son” είναι, κατά την γνώμη μου πάντα, η πιο ολοκληρωμένη δουλειά μας σε αυτό το πιο επιθετικό και γρήγορο στυλ οπότε κάτι έπρεπε να αλλάξει ώστε να μην βγάλουμε το ίδιο άλμπουμ. Οπότε κοιτάξαμε μετά από πολλά χρόνια πίσω στις εποχές του ντέμου αλλά και του ντεμπούτου μας όπου και η κατεύθυνση ήταν παραπλήσια με αυτό που θέλαμε να κάνουμε στο “Tides of Time” και προσπαθήσαμε να φέρουμε αυτό τον ήχο στο σήμερα. Νομίζω και κρίνοντας και από την ανταπόκριση ότι αυτή η προσπάθεια ήταν πετυχημένη ως προς το αποτέλεσμα!
Πριν λίγους μήνες, κυκλοφορήσατε το νέο σας album, ονόματι “Tides Of Time”. Ποια είναι η «ιστορία», πίσω από αυτήν την δισκογραφική προσπάθειά σας; Τι πραγματεύεται ο νέος σας δίσκος;
Η πρώτη μεγάλη διαφορά είναι ότι το πρώτο άλμπουμ μας που δεν είναι concept. Όταν βάλαμε κάτω τις πρώτες ιδέες και είδαμε ότι πάνε σε πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις αποφασίσαμε ότι θα είναι πιο ταιριαστό θεματικά να είναι απλά μια συλλογή τραγουδιών αλλά και, σε συνέχεια της προηγούμενης απάντησης, ήταν επίσης μια προσπάθεια απομάκρυνσης από τις προηγούμενες δουλειές μας. Υπάρχει μια κοινή ατμόσφαιρα που προέρχεται από την αίσθηση μελωδίας της μπάντας αλλά θεματικά αντλούμε έμπνευση από πολλά διαφορετικές πηγές! ιστορικές, λογοτεχνικές αλλά και κινηματογραφικές! Έχουμε κομμάτι που μιλάει για μια ιστορική πολιορκία, σε άλλα δύο κομμάτια έχουμε αναφορές στο Conan the barbarian, αλλού στον Moorcock και τον Elric και σε ένα κομμάτι έχουμε ταυτόχρονα αναφορά στο κινηματογραφικό Excalibur αλλά και στο Camelot 3000.
Το “Tides Of Time” διακρίνεται για την καθόλα εμπνευσμένη και «ελκυστική», ηχητική και συνθετική προσέγγισή του, με τις επικές και doom «αναφορές», να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ποιες ήταν οι σκέψεις σας όταν ετοιμάζατε τον δίσκο και πώς καταλήξατε σε αυτήν την μουσική «στροφή», εξωτερικεύοντας τις epic/doom πτυχές του ήχου σας;
Όπως ανέφερα και παραπάνω ήταν μια προσπάθεια να πάρουμε μια απόσταση από τις προηγούμενες δουλειές ώστε να μην αντιγράψουμε τον εαυτό μας αλλά και, θα πρέπει να αναφέρω ότι το “Tides of Time” αν και βγήκε τώρα, είναι το “άλμπουμ της καραντίνας” για εμάς γιατί όλη η συνθετική διαδικασία έλαβε χώρα τότε και σίγουρα αυτό συνέβαλε στον πιο ενδοσκοπικό ήχο του.
Από την άλλη, οι Desert Near The End για ακόμη μία φορά, στηρίζονται στην ενέργεια και την δυναμική των power/thrash «ριζών» τους. Πως καταφέρατε να συνυπάρξουν δύο τόσο «απαιτητικά» είδη, με ένα τόσο αρμονικό αποτέλεσμα, σε έναν δίσκο;
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν και δεν θα λείψουν και ποτέ αυτές οι πτυχές. Οι μουσικές μας ρίζες και πιο συγκεκριμένα οι Blind Guardian και οι Iced Earth επιρροές είναι ακρογωνιαίος λίθος για εμάς και απλά αυτή την φορά τις συνδυάσαμε με άλλες δύο τεράστιες αγάπες όπως οι Manowar και οι Candlemass. Στα αυτιά μου αυτά ακούγονται πολύ ταιριαστά οπότε ο συγκερασμός τούς με τον ήχο μας ήταν πολύ εύκολος και φυσικός! Όλα αυτά είναι το comfort zone μας!
Έχοντας συμπληρώσει πλέον 4 μήνες στα ράφια των δισκοπωλείων, ποια είναι η ανταπόκριση των οπαδών, στο νέο σας πόνημα; Πώς υποδέχτηκε το κοινό, το “Tides Of Time”;
Αν κρίνω από την ανταπόκριση το μουσικό πείραμα του Tides Of Time μάλλον πέτυχε! Και όσοι μας ακολουθούσαν μέχρι τώρα το αποδέχτηκαν πολύ φυσικά και θετικά αλλά και προσέγγισε κόσμο που τα προηγούμενα δεν τα είχαν καταφέρει για αρκετούς λόγους. Οπότε νομίζω ότι όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Η αλήθεια είναι, ότι το “Tides Of Time” «πλημμυρίζει» από έμπνευση. Ακόμα και το εξώφυλλο, ξεχωρίζει από τις προηγούμενες δουλειές σας. Ποιος ευθύνεται για αυτήν την ταιριαστή επική «πινελιά» και πώς το υποδέχτηκε η μπάντα;
Το εξώφυλλο είναι φτιαγμένο από έναν φίλο, τον Παναγιώτη Βλάμη, που έχει κάνει και τα εξώφυλλα για άλλα δύο άλμπουμ μας το “Theater of war” αλλά και το “Dawning of the Son” οπότε αισθητικά είναι πολύ ταιριαστό με την μπάντα. Το θέμα προφανώς είναι εμπνευσμένο από το νέο άλμπουμ και συγκεκριμένα από το εναρκτήριο τραγούδι το City of eternal flame και το αποφασίσαμε από κοινού με τον Παναγιώτη. Πάντως νομίζω ότι βγήκε πολύ καλό και μάλλον είναι το αγαπημένο μου από όσα έχουμε κάνει.
Ποια διαδικασία ακολουθήσατε, κατά την σύνθεση, την ηχογράφηση και την παραγωγή του νέου album; Υπήρξαν κάποιες «αλλαγές», που πιστεύετε έκαναν την διαφορά;
Η διαδικασία της σύνθεσης, της ηχογράφησης αλλά και γενικά της παραγωγής ήταν η ίδια με το προηγούμενο άλμπουμ. Η μουσική γράφτηκε από εμένα και οι στίχοι από τον Αλέξανδρο και εγώ ανέλαβα επίσης την ηχογράφηση των ρυθμικών κιθάρων εκτός από το μπάσο. Η διαφορά από τις προηγούμενες δουλειές είναι η είσοδος στην μπάντα του Ιάσωνα και του Σπύρου στις κιθάρες όπου συνέβαλαν με μερικά πραγματικά υπέροχα σόλο, ηλεκτρικά και ακουστικά, που πραγματικά ανέβασαν επίπεδο τα τραγούδια!
Η αλήθεια είναι, ότι υπάρχουν κομμάτια μέσα στον δίσκο, που διακρίνεις τόσο τον πρότερο ηχητικό «βίο» της μπάντας, όπως το “Ascension”, όσο και την τωρινή μουσική «ιδέα», όπως τα “City Of Eternal Flame” και “Oceans Of Time”. Πες μας λίγα λόγια, για αυτά τα κομμάτια.
Τα τραγούδια που αναφέρεις είναι τα εναρκτήρια του άλμπουμ και έχουν τον ρόλο του να συστήσουν το άλμπουμ αλλά και να λειτουργήσουν σαν γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος της μπάντας και του νέου δίσκου. Και στα τρία συνυπάρχουν τα γρήγορα σημεία με τα πιο mid tempo αλλά και με τα αργά και ατμοσφαιρικά περάσματα που χαρακτηρίζουν το “Tides of Time” στο σύνολο του.
Μία από τις συνθέσεις που στοιχειώνει κυριολεκτικά όποιον ακούσει το “Tides Of Time”, είναι το “Damnation”. Νομίζω ότι η χρήση γυναικείων φωνητικών, υπήρξε καίρια στην επιτυχία του κομματιού, του έχει δώσει έναν πιο επιβλητικό τόνο. Καταρχήν, ποια είναι αυτή η θεσπέσια φωνή και πώς προέκυψε η συνεργασία;
Η όντως θεσπέσια αυτή φωνή ανήκει στην Ρούμπι Μπουζιωτη και είχαμε συνεργαστεί μαζί και στο προηγούμενο μας άλμπουμ “The Dawning of the Son”, στο κομμάτι “Break the Chains” με πάλι υπέροχο αποτέλεσμα, οπότε ήταν σχεδόν αυτονόητο ότι θα δουλεύαμε παρέα ξανά εφόσον προέκυπτε η ανάγκη. Και ευτυχώς προέκυψε! Σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο βέβαια γιατί το “Break the Chains” είναι από τα πιο γρήγορα και βίαια κομμάτια μας και το “Damnation” είναι ίσως το πιο ατμοσφαιρικό και αργό τραγούδι μας ever!
Ποιες ήταν οι σκέψεις σας, όταν δημιουργούσατε το συγκεκριμένο κομμάτι και πώς φτάσατε σε αυτό το καθηλωτικό αποτέλεσμα;
Το “Damnation” σαν αρχική ιδέα υπάρχει στο κεφάλι μου από πάντα στην μουσική μου διαδρομή, υπάρχει ένα ντέμο του, σε πολύ πρώιμη μορφή, από το 1999.. Ποτέ δεν ηχογραφήθηκε κανονικά και πάντα η κατεύθυνση της μπάντας έδειχνε να αποκλείει την αναβίωση του, αλλά προφανώς και ποτέ δεν έφυγε απο το πίσω μέρος του μυαλού μου και μόλις συνειδητοποίησα πως διαμορφώνεται το “Tides of Time” ήταν μονόδρομος το να πάρει επιτέλους την θέση του σε επίσημο άλμπουμ. Το λατρεύω αυτό το κομμάτι και σημαίνει πάρα πολλά για εμένα, έρχεται από μια εποχή που θεωρούσα αυτονόητο ότι όλα θα έχουν τελείως διαφορετική εξέλιξη από αυτή που πήραν και ήταν επίπονη ευλογία το να του δίνω ζωή και μορφή ξανά μετά από τόσα χρόνια. Είναι απομεινάρι άλλης εποχής του κόσμου για εμένα και πραγματικά χαίρομαι όταν το αναγνωρίζουν σαν κάτι το ιδιαίτερο μέσα στο άλμπουμ. Δεν ξέρω αν είναι καθηλωτικό όπως ανέφερες αλλά σίγουρα είναι πολύ αληθινό.. όπως και η καταιγίδα που αναφέρεται στους στίχους του (Elric of Melnibone) είναι το τελευταίο κομμάτι μαγείας σε έναν νέο λίγο πιο γκρίζο κόσμο, στο δικό μου κόσμο αναφέρομαι προφανώς και ευτυχώς!
Επειδή βλέπω ότι σας «πάει» αυτή η μουσική «στροφή», έχετε σκεφτεί καθόλου να ακολουθήσετε αυτό το «μονοπάτι» ή να δοκιμάσετε και άλλα πράγματα μουσικά;
Σίγουρα τώρα που ήρθαμε ξανά σε επαφή με το απώτατο παρελθόν της μπάντας σίγουρα δεν θα το αφήσουμε οπότε μάλλον ναι, ότι θα ακολουθήσει μάλλον θα πατάει ξανά σε αυτό το μονοπάτι εν μέρει! Όσο για άλλα μουσικά πράγματα.. δεν νομίζω.. φτάσαμε ίσως στο όριο των πειραματισμών μας! Και αυτό το κάναμε με το να γυρίσουμε στην κατεύθυνση των ντέμο μας! Κάτι λέει αυτό και ίσως κάτι όχι θετικό αλλά τι να κάνουμε! You can’t teach an old dog new tricks που λένε..
Μέσα στον Δεκέμβριο που μας πέρασε, εμφανιστήκατε στα 40στα γενέθλια του Metal Hammer, ως support των Gamma Ray. Πως είναι η εμπειρία της συνεργασίας, με ένα «ιερό τέρας» του σκληρού ήχου;
Ήταν απλά ένα από τα όνειρα ζωής (ένα από τα πολλά!) και ήταν τεράστια τιμή και να μοιραστούμε την σκηνή με τον Kai Hansen αλλά και να το κάνουμε στα 40 χρόνια του Metal Hammer που είναι συνοδοιπόρος μας όλα αυτά τα χρόνια στις μουσικές αναζητήσεις.
Υπάρχει κατά νου κάποιο release show για το νέο album; Ποια είναι τα επόμενα σχέδια των Desert Near The End;
Όχι δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο για release show, τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον. Ένα σχέδιο που υπάρχει και μπορώ να μοιραστώ είναι ότι θα επαναηχογραφησουμε το ντεμπούτο μας “A Crimson Dawn” γιατί η αρχική του μορφή είναι τελείως home made και όχι αυτό που μπορεί να σημαίνει εν έτει 2025 αυτό! Πάντα μου ακούγεται γοητευτικό στα αυτιά μου αλλά του αξίζει μια ολοκληρωμένη σύγχρονη ηχογράφηση γιατί περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια μιας και το ομώνυμο της μπάντας!!
Σ’ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου! Ο τελευταίος λόγος σου ανήκει…
Εμείς σε ευχαριστούμε όπως και όποιον ξόδεψε χρόνο παρέα με την μουσική μας.
Όπως λέμε πάντα.. follow the path across the desert!
Facebook
