Το παρακάτω κείμενο μπορεί να μοιάζει κάπως χρονικά καθυστερημένο συγκριτικά με το διάστημα που κυκλοφόρησε το τελευταίο πόνημα των Crippled Black Phoenix. Τις τελευταίες μέρες του περασμένου Νοέμβρη βρήκε το δρόμο του προς τα φυσικά και ψηφιακά δισκοπωλεία και από τότε έχει αποτελέσει τη βασική μουσική μου συντροφιά. Αγαπημένο συγκρότημα με βιωματικούς δεσμούς από μεριάς μου, σταθερή καλλιτεχνική αξία, με τη βελόνα της πυξίδας τους να δείχνει πάντα προς την ποιότητα και την αξιοπρέπεια.
Κινητήριος μοχλός και πνεύμονας του συγκροτήματος ο Justin Greaves, που δίνει τον τόνο αλλά και το ιδεολογικό στίγμα στους εκάστοτε συνεργάτες του, που απαρτίζουν τη μουσική κολεκτίβα των Crippled Black Phoenix. Χαίρει του άκρατου σεβασμού και θαυμασμού μου, τόσο για την καλλιτεχνική όσο και την ιδεολογική του συνέπεια. Το σχήμα αυτό, είναι ένα όχημα για να εκφράσουν τις πανανθρώπινες ανησυχίες τους και να αποτελέσει τη φωνή των αδύναμων και των κατατρεγμένων. Σπάνια το συναντάς στις μέρες μας, καθώς η λογική του να μην “σπάσω αυγά” κυριαρχεί. Ξεχνάμε όμως ότι σε αρκετά απ’ αυτά τα αυγά, επωάζονται “θανατηφόρα” φίδια. Η συμπλήρωση λοιπόν είκοσι χρόνων αντισυμβατικής πορείας, χρήζει επισήμανσης και ανασκόπησης. Οι CBP το κάνουν με ένα διπλό δίσκο όπου στο πρώτο του μέρος, το “Τhe Wolf Changes Its Fur But Not Its Nature”, επισκέπτονται παλιότερα τους τραγούδια και τα επαναφέρουν στο σήμερα με μια νέα προσέγγιση, ενώ στο “Horrific Honorifics Number Two” αποτίουν φόρο τιμής σε αγαπημένους καλλιτέχνες, διασκευάζοντας κομμάτια που τους σημάδεψαν.
Το “Τhe Wolf Changes Its Fur But Not Its Nature” συστήνεται δυναμικά με την επανεκτέλεση του εμβληματικού “We Forgotten Who We Are” από το σπουδαίο album “I, Vigilante”. Το συναίσθημα και η δυναμική παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα, αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητά του. Άγγιγμα ψυχής και αντικλείδι για τα βαθιά εσώτερα. Στο “You Put The Devil In Me” συναντάμε πρώτη φορά στο πιάνο τον παλιό τους γνώριμο, Κώστα Παναγιώτου (νυν Pantheïst), που συγκινεί με τις μελωδίες του, ενώ χαρίζει το μοναδικό το παίξιμο και σε υπόλοιπα τραγούδια του εν λόγω δίσκου. Οι κιθάρες βαραίνουν στο “444” όπου με τα δραματικά φωνητικά του Justin Storms, το σιγοντάρισμα της Belinda Kordic και τα κατάλληλα samples αναδιατυπώνουν εξαίσια το αρχικό δημιούργημα. Τα “Song For The Unloved”, “Whissendine” και “Blizzard Of Horned Cats” που θα συναντήσεις, διατηρούν το ειδικό τους βάρος και θα αγαπηθούν εκ νέου.
Μια στάση θα κάνω όμως στο προσωπικό μου “highlight”. To “Goodnight, Europe (Pt2)” έρχεται να μας ξανασυστηθεί μέσω μια συγκλονιστικής επανεκτέλεσης όπου το άστρο της φωνής της Belinda Kordic, που φωτίζει το σύνολο του έργου, φέγγει λαμπρότερο. Αν και το αγάπησα μέσα από το “A Love Of Shared Disaster” (2007), το λάτρεψα πιότερο στην τωρινή του μορφή. Σκοτεινότερο, εξίσου δυσοίωνο και λυτρωτικό συνάμα συνταράσσει με τη νέα εκδοχή μουσικής και στίχων. Η ζωντανή του απόδοση στην πρόσφατη συναυλία των Βρετανών στα μέρη μας, απογείωσε και απελευθέρωσε ενδόμυχες σκέψεις και συναισθήματα.
Περνώντας στο “Horrific Honorifics Number Two”, επιλέγουν να προσεγγίσουν καλλιτέχνες όπως οι New Model Army, Fugazi, Sensational Alex Harvey Band, Deep Purple και God μεταξύ άλλων. Η ανομοιομορφία των επιλογών τους, φανερώνει την καλλιτεχνική τους ανησυχία και την πανσπερμία των μουσικών τους επιρροών. Ξαφνιάζει ευχάριστα η επιλογή του “Self Control” της Laura Branigan, ένα από τα ομορφότερα τραγούδια του disco ρεύματος, όπου οι CBP του μειώνουν αισθητά την ταχύτητα και το φορτίζουν με μπόλικο συναίσθημα, δημιουργώντας μια αξιομνημόνευτη διασκευή. Στα ίδια υψηλά επίπεδα στέκεται και το “Blueprint” των Fugazi. Στο “Hammer Song” από τη μπάντα του Alex Harvey, η western αισθητική συναντά τη λυρικότητα και προσθέτει μια ακόμη κορυφή σ’ αυτή την προσπάθεια.
Οι Deep Purple έχουν γράψει ύμνους στη μακρόχρονη πορεία τους και το “When Α Βlind Man Cries” αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα του άφθαρτου μεγαλείου τους. Δύσκολα να αναμετρηθείς με ένα τέτοιο κολοσσό. Tο τολμούν όμως, βγάζοντας νικητές τους ακροατές, καθώς η φωνητική απόδοση της Kordic και η ψυχικά φορτισμένη προσέγγιση του πρωτότυπου, επικαιροποιούν το μύνημα και σκορπίζουν συγκίνηση. Η ανάταση επιδιώκεται και επιτυγχάνεται τελικά, μέσω των “My Pal” και “Goin’ Against Your Mind” των God και Built To Spill αντίστοιχα, που κλείνουν το δίσκο και χαρίζουν χαμόγελα ικανοποίησης στο σήκωμα της βελόνας.
Για το μουσικό περιερχόμενο τα είπαμε. Θα επανέλθω όμως στις πρώτες γραμμές αυτού του κειμένου και στους λόγους της καθυστερημένης σύνταξής του. Δεν σου έχει τύχει ποτέ κάτι που αγαπάς τόσο πολύ και σου αρέσει εξίσου, να μην βρίσκεις τα κατάλληλα λόγια για να περιγράψεις τις εσωτερικές διεργασίες που αναμοχλεύει μέσα σου; Να ψάχνεις τρόπο να αποτυπώσουν οι λέξεις το συναίσθημα και το βίωμα; Να ο πρώτος λόγος λοιπόν…Ο δεύτερος έχει να κάνει με το εικαστικό τμήμα αυτού του album. Το artwork έχει επιμεληθεί για ακόμα μια φορά μετά το ‘Ellengæst’, ο Θανάσης Στρατιδάκης (Erebus Art) και από τις πρώτες εικόνες που αντίκρισα με την κυκλοφορία των singles, γεννήθηκε μέσα μου η επιθυμία να μιλήσω για τη μουσική τους, αφού πρώτα πιάσω το album στα χέρια μου σε φυσική μορφή. Θεωρώ ότι ορθά έπραξα, καθώς στην περίπτωση μας δεν μιλάμε για ένα συμπληρωματικό έργο που απλά ντύνει τη μουσική τους, αλλά για αλληλένδετο καλλιτεχνικό δημιούργημα όπου οι εικόνες περιγράφουν ότι ακούς και ο ήχος τις φέρνει συνεχώς στο νου. Δύσκολο να πετύχει, μαγικό όταν συμβαίνει.
Το “The Wolf Changes Its Fur But Not Its Nature/ Horrific Honorifics Number Two” στέκεται πέρα και πάνω από λίστες. Αυτά άλλωστε μικρή σημασία έχουν πλέον, καθώς ζούμε στην εποχή που τα “τέρατα” ξαναβγήκαν στο προσκήνιο μέσα από τις ρωγμές της ιστορίας. Αυτός ο δίσκος στέκεται απέναντι στην καταχνιά που μας περιβάλλει, ως πνευματικό εφόδιο και σθεναρό αντίβαρο. Απόκτημα ψυχής και σύντροφος ζωής, όπου ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς πάνω του στις συννεφιασμένες μέρες και τις θεοσκότεινες νύχτες σου. Πρόσφερέ του ιδανικές συνθήκες ακρόασης, κι αυτός με τη σειρά του θα σε ανταμείψει ποικιλοτρόπως…
Είδος: Dark rock / Post rock
Δισκογραφική: Season of Mist
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29 Νοεμβρίου 2024
