Ο εμβληματικός μπασίστας των Metallica, Cliff Burton φεύγει πρόωρα και άδικα σε ένα δυστύχημα στη Σουηδία, στις 27 Σεπτεμβρίου 1986, σοκάροντας την παγκόσμια κοινότητα του metal. Ήταν μόλις 24 χρονών αλλά το σημάδι της μουσικής του προσωπικότητας και η ξεχωριστή του φιγούρα τον έχουν κρατήσει στις μνήμες όλων.
Στη Σουηδία, στην περιοδεία Damage Inc. για την προώθηση του “Master of Puppets”, τα μέλη του συγκροτήματος παραπονέθηκαν ότι οι κουκέτες στο λεωφορείο της περιοδείας τους ήταν στενές και άβολες. Η ιστορία του πώς ο Burton κέρδισε την κουκέτα διαφέρει μεταξύ των δύο μελών της μπάντας. Όπως δήλωσε ο Kirk Hammett στο Behind the Music του VH1, αυτός και ο Burton τράβηξαν κάρτες και ο Burton διάλεξε τον άσο μπαστούνι, παίρνοντας έτσι την πρώτη επιλογή κουκέτας. Ο Burton είπε στον Hammett “Θέλω την κουκέτα σου”. Ο Hammett απάντησε “Ωραία, πάρε την κουκέτα μου, θα κοιμηθώ μπροστά, είναι μάλλον καλύτερα ούτως ή άλλως από κουκέτα”. Ο Burton κοιμόταν λίγο πριν τις 7 π.μ. στις 27 Σεπτεμβρίου, όταν, σύμφωνα με τον οδηγό, το λεωφορείο γλίστρησε από το δρόμο 19 χλμ.)βόρεια του Ljungby, και έπεσε στο γρασίδι στην κομητεία Kronoberg. Χωρίς κανένα σύστημα ασφαλείας στις κουκέτες, ο Burton πετάχτηκε βίαια από το παράθυρο του λεωφορείου, το οποίο στη συνέχεια έπεσε πάνω του, σκοτώνοντάς τον ακαριαία.
Ο οδηγός του λεωφορείου είπε ότι η σύγκρουση προκλήθηκε από το χτύπημα του λεωφορείου σε ένα κομμάτι μαύρου πάγου στο δρόμο, αλλά ο James Hetfield δήλωσε αργότερα ότι πίστεψε πρώτα ότι το λεωφορείο ανατράπηκε επειδή ο οδηγός ήταν μεθυσμένος. Ο Hetfield είπε επίσης ότι περπάτησε μεγάλη απόσταση στο δρόμο αναζητώντας μαύρο πάγο και δεν βρήκε τίποτα. Όταν ο τοπικός ιδιωτικός φωτογράφος Lennart Wennberg (ο οποίος παρακολούθησε τη σκηνή της συντριβής το επόμενο πρωί) ρωτήθηκε σε μια μεταγενέστερη συνέντευξη σχετικά με την πιθανότητα ο μαύρος πάγος να προκάλεσε το ατύχημα, είπε ότι ήταν “εκτός θέματος” επειδή ο δρόμος ήταν στεγνός και η θερμοκρασία περίπου 2 °C (36 °F), πάνω από το σημείο πήξης των 0 °C (32 °F). Αυτό επιβεβαιώθηκε από την αστυνομία που, όπως και ο Hetfield, δεν βρήκε επίσης πάγο στο δρόμο. Ο ντετέκτιβ του Ljungby, Arne Pettersson, ανέφερε σε τοπική εφημερίδα ότι τα ίχνη στο σημείο του ατυχήματος ήταν ακριβώς όπως αυτά που φαίνονται όταν οι οδηγοί αποκοιμιούνται στο τιμόνι. Ωστόσο, ο οδηγός δήλωσε ενόρκως ότι είχε κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας και ήταν πλήρως ξεκούραστος. Η μαρτυρία του επιβεβαιώθηκε από τον οδηγό του δεύτερου λεωφορείου της περιοδείας που μετέφερε το πλήρωμα και τον εξοπλισμό του συγκροτήματος. Ο οδηγός κρίθηκε ότι δεν ευθύνεται για το ατύχημα και δεν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες.
1947– Γεννιέται ο Michael Lee Aday, γνωστός επαγγελματικά σαν Meat Loaf, Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός της rock. Διακρίθηκε για τη δυνατή, ευρεία φωνή του και τα θεατρικά live. Είναι στη λίστα με τους καλλιτέχνες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις. Η τριλογία του “Bat Out of Hell — Bat Out of Hell (1977), Bat Out of Hell II: Back into Hell (1993) και Bat Out of Hell III: The Monster Is Loose (2006)” — έχει πουλήσει περισσότερους από 100 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Το πρώτο άλμπουμ παρέμεινε στα charts για περισσότερα από εννέα χρόνια, εξακολουθεί να πουλάει περίπου 200.000 αντίτυπα ετησίως και βρίσκεται στη λίστα των άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.
1982– Το “A Broken Frame” είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού συγκροτήματος ηλεκτρονικής μουσικής Depeche Mode, που κυκλοφόρησε από τη Mute Records. Το άλμπουμ γράφτηκε εξ ολοκλήρου από τον Martin Gore και ηχογραφήθηκε σαν τρίο μετά την αποχώρηση του Vince Clarke, ο οποίος είχε αποχωρήσει για να σχηματίσει τους Yazoo με την τραγουδίστρια Alison Moyet. Ο Alan Wilder ήταν μέρος μιας δεύτερης περιοδείας μπάντας στο Ηνωμένο Βασίλειο πριν από την κυκλοφορία του “A Broken Frame”, αλλά δεν είχε γίνει ακόμη επίσημα μέλος και δεν εμφανίζεται στο άλμπουμ.
Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το “Room to Live”, με υπότιτλο “Undilutable Slang Truth!”, που είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού post-punk συγκροτήματος The Fall. Κυκλοφόρησε μέσω της δισκογραφικής εταιρείας Kamera.
Το “Room to Live” ηχογραφήθηκε σαν μια γρήγορη συνέχεια του “Hex Eduction Hour”, το οποίο είχε κυκλοφορήσει τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Θα ήταν το τελευταίο άλμπουμ του Marc Riley με το γκρουπ.
Το συγκρότημα είχε αρχικά μπει στο στούντιο για να ηχογραφήσει ένα single, αλλά ο Mark E. Smith τους πίεσε για να ηχογραφήσει περισσότερα τραγούδια, τα οποία ήταν όλα νέα στο συγκρότημα και δεν είχαν προηγουμένως δοκιμαστεί ή εκτελεστεί ζωντανά.
1994– Το “Deliverance” είναι το τέταρτο άλμπουμ των Corrosion of Conformity και το πρώτο στο οποίο ο Pepper Keenan ήταν ο βασικός τραγουδιστής. Ήταν επίσης η πρώτη τους ηχογράφηση στην Columbia Records. Το Kerrang! περιέγραψε το “Deliverance” σαν “πραγματικό κλασικό άλμπουμ της δεκαετίας του ’90”. Το τραγούδι “Mano de Mono” ακούγεται στην ταινία “The Fan”. Το τραγούδι “Albatross” ακούγεται στο βιντεοπαιχνίδι Guitar Hero: Metallica και Guitar Hero Live.
Το 2014, το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε το “Deliverance” στο No31 στη λίστα με τα καλύτερα rock άλμπουμ του 1994.
Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το το “Divine Intervention”, που είναι το έκτο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού thrash metal συγκροτήματος Slayer, και βγαίνει από την εταιρεία American Recordings. Δεδομένου ότι κυκλοφόρησε σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά τον προκάτοχό του “Seasons in the Abyss” (1990), ο τραγουδιστής Tom Araya είπε ότι αφιερώθηκε περισσότερος χρόνος για την παραγωγή του σε σύγκριση με τα προηγούμενα άλμπουμ του συγκροτήματος.
Το “Divine Intervention” ήταν το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος στο οποίο συμμετείχε ο Paul Bostaph, αντικαθιστώντας τον αρχικό ντράμερ Dave Lombardo. Η προέλευση των τραγουδιών του δεν προήλθε μόνο από τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά εμπνεύστηκαν επίσης από διάφορα άλλα θέματα, όπως ο Rush Limbaugh, ο αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος Reinhard Heydrich και ο κατά συρροή δολοφόνος Jeffrey Dahmer. Το εξώφυλλό του ζωγραφίστηκε και σχεδιάστηκε από τον Wes Benscoter ως μια αναπαράσταση του πρώιμου γραφικού “Slayergram” του συγκροτήματος. Παρόλο που ξοδεύτηκε τόσος χρόνος για την παραγωγή του, ο Kerry King εξέφρασε την απογοήτευσή του για την τελική μίξη του άλμπουμ, λέγοντας ότι θα έπρεπε να είχε περισσότερη προσοχή.
