Αδιαμφισβήτητα, υπάρχουν μουσικές “στιγμές”, τραγούδια, που αντέχουν στον χρόνο, που έχουν αφήσει το “στίγμα” τους, στον εσωτερικό σου “κόσμο”. Κομμάτια, που τα “νοιώθεις” πολύ περισσότερο, που αποτελούν “μέρος” του ανθρώπου που έγινες σήμερα, που “πιάνεις” τον εαυτό σου να τα σιγοτραγουδά και να “χάνεται” νοσταλγικά, σε άλλες, πιο “αθώες” εποχές. Ένα τέτοιο τραγούδι, είναι και το “Don’t Know What You Got (Till It’s Gone)” των Cinderella, τόσο για τον γράφοντα, όσο και για αρκετούς ακόμη φίλους του σκληρού ήχου, και δη των πιο “ευαίσθητων” στιγμών του.
Θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο 1983, όταν οι Tom Keifer και Eric Brittingham δημιούργησαν τους Cinderella, στο Clifton Heights της Pennsylvania, ένα προάστιο της Philadelphia των ΗΠΑ. Με πολλές ανακατατάξεις στο line up και παίζοντας στα club της περιοχής, “έψαχναν” εκείνη την μία “ευκαιρία”, για να “απογειωθούν”. Αυτή δεν ήρθε όταν τους προσέγγισε ο Gene Simmons των Kiss, αλλά αργότερα, το 1985, με τις “ευλογίες” και την επιμονή του Jon Bon Jovi, υπογράφοντας τελικά στην Mercury/Polygram Records, βάζοντας μπροστά για το ντεμπούτο τους, με τον παραγωγό των Bon Jovi, Andy Johns. Το “Night Songs” πήγαινε πολύ καλά, με την μπάντα να είναι ευχαριστημένη από την δουλειά του Andy και όλα να δείχνουν “τέλεια”. Και κάπου εκεί, ένα βράδυ που ο Keifer κατευθυνόταν προς το στούντιο, του ήρθε η “επιφοίτηση”: “Ήμουν αρκετά “ανεβασμένος” τότε, διότι δουλεύαμε πάνω στο ντεμπούτο μας, με τον μεγάλο παραγωγό των The Rolling Stones και Free, Andy Johns, και όλα έμοιαζαν να κυλούσαν πιο τέλεια απο ποτέ. Καθώς οδηγούσα προς το Gladwyne της Pennsylvania, για την ηχογράφηση του “Night Songs”, σκεφτόμουν πόσο υπέροχη είναι η ζωή και πόσο λυπημένος θα ήμουν, αν όλα αυτά πήγαιναν “περίπατο”. Ήταν εκεί, που σκέφτηκα για πρώτη φορά ότι έπρεπε να γράψω ένα κομμάτι, για όλα αυτά”.
Και η αλήθεια είναι, ότι ο Keifer δεν έχασε χρόνο, κατορθώνοντας να έχει έτοιμο το μισό κομμάτι, με το τέλος των ηχογραφήσεων του ντεμπούτου τους. “Όταν έφτασα στο στούντιο, κάθισα αμέσως στο πιάνο και άρχισα να παίζω την “ιδέα”. Ο Andy με είδε και μου φώναξε να αρχίσω την δουλειά και να μην καθυστερώ. Ήταν άνθρωπος της δουλειάς, “σκληρός” κατά μία έννοια, όμως η επιμονή μου να ακούσει την “σκέψη” που είχα, τον έπεισε. Έκατσε δίπλα μου, και ενώ εγώ είχα παρασυρθεί παίζοντας το κομμάτι, κάποια στιγμή τον είδα να δακρύζει. Τότε σκέφτηκα, ότι εάν αυτός ο “σκληρός” άνθρωπος “έσπασε”, τότε κάτι πολύ καλό έχω στα χέρια μου. Βέβαια, είχαμε ήδη μια μπαλάντα στο album, το “Nobody’s Fool”, και δεν γινόταν να βάλουμε και αυτό”. Και η ιστορία τελικά έγραψε, ότι το “Don’t Know What You Got (Till It’s Gone)” κυκλοφόρησε στον δεύτερο δίσκο των Αμερικανών “Long Cold Winter”, το 1988, κατορθώνοντας να “αγγίξει” ένα πολύ πιο ευρύ κοινό, ακόμη και εκτός του σκληρού ήχου.
Η φοβερή εισαγωγή με το πιάνο, στα όρια του κλασικού ιντερλούδιου, τα εξαιρετικά στημένα και εμπνευσμένα κιθαριστικα μέρη, που “ξεχειλίζει” η μελωδικότητα, το περίτεχνο solo, το όμορφο songwriting, η συγκλονιστική και συνάμα σπαραχτική, γεμάτη πόνο, ερμηνεία του Tom Keifer, η τρομερή hard rock/glam metal ατμόσφαιρα, “γυμνή” από την υπερφύαλη “ποζεριά” και πιο κοντά στις bluesy “ανησυχίες” του σχήματος, αποτέλεσαν τα κομμάτια του “παζλ” μιας σπουδαίας σύνθεσης, που έμελλε να “κερδίσει” πέρα από την 12η θέση στο Billboard 100 Hot, και την “καρδιά” των οπαδών της σκηνής. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν, είναι ότι τα τύμπανα στο συγκεκριμένο κομμάτι (ακούγεται και για τα 9 από τα 10), έπαιξε ο τεράστιος Cozy Powell και όχι ο Fred Coury που αναγράφεται και στο booklet, λόγω της “απειρίας” του στον groove-άτο ρυθμό του τραγουδιού. Παράλληλα, οι Cinderella “κέρδισαν” και ένα μεγάλο budget, για την δημιουργία δύο video. Με την σύμφωνη γνώμη του Andy Johns και σκηνοθέτη τον Nick Morris, οι Αμερικανοί κατευθύνθηκαν στο Bodie National Park, στα σύνορα Nevada με California, και στην λίμνη Mono, για την οπτικοακουστική “αποτύπωση” του “Don’t Know What You Got (Till It’s Gone)”. Εκει δίπλα, υπήρχαν και κάποια ερείπια σπιτιών, που “βοήθησαν” για κάποιες επιπλέον φωτογραφίες της μπάντας. Ο “μύθος” του “Don’t Know What You Got (Till It’s Gone)” είχε μόλις ξεκινήσει.
Το φοβερό τοπίο τόσο νωρίς το πρωί, όσο και αργά το απόγευμα, κατά το ηλιοβασίλεμα, με την έρημο, τις βραχώδεις εκτάσεις και το γαλάζιο της λίμνης, να δημιουργούν ένα ανεπανάληπτο “σκηνικό”, όπως και τα πλάνα από ελικόπτερο, που έδωσαν έναν πιο “ζωντανό” τόνο στο video, κατάφεραν να “γιγαντώσουν” ακόμη περισσότερο τον “θρύλο” του “Don’t Know What You Got (Till It’s Gone)”, με τις συνεχείς επαναλήψεις του στο MTV, να το “διαδίδουν” σε ένα μεγαλύτερο κοινό, κερδίζοντας την αναγνώριση που του άρμοζε. Ο Morris είχε αναδείξει τις “δυσκολίες” των γυρισμάτων: “Ήταν πολύ δύσκολο να κάνουμε τα γυρίσματα στο πάρκο. Έπρεπε να έχουμε πολύ προσωπικό για την μεταφορά, το στήσιμο και το μάζεμα των μηχανημάτων, κάθε φορά. Δεν επιτρεπόταν να τα αφήσουμε εκεί. Όσο για το group, ήταν όλοι τους πολύ συνεργάσιμοι, υπομονετικοί, παρ’ όλες τις καθυστερήσεις και τις φωνές μου να συνεχίσουμε. Όλα πήγαν πολύ καλά, τελικά”.
Το “Don’t Know What You Got (Till It’s Gone)” έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία των Cinderella, παρ’ όλο που το “Long Cold Winter” πούλησε λιγότερα αντίτυπα, από τον προκάτοχό του. Έγινε εκείνο το τραγούδι των Αμερικανών, που “μίλησε” κατευθείαν στην “καρδιά” των οπαδών, που σχεδόν το σύνολο των φίλων του hard rock/glam metal, σιγοτραγουδούσε σε κάθε του “επανάληψη”. Είναι το κομμάτι, που έκανε πολύ κόσμο να αγαπήσει το hard rock και τους Cinderella, όπως και τον γράφοντα. Το “Don’t Know What You Got (Till It’s Gone)”, αποτελεί την μπαλάντα-δήλωση για όλα όσα “είχαμε” και “χάσαμε”, για όλα όσα πρέπει να “σεβόμαστε” και να “διεκδικούμε” καθημερινά, χωρίς να τα θεωρούμε “δεδομένα”. Μεγάλο “σχολείο”, πραγματικά.
