Οι μυθικοί πρωτοπόροι και θεμελιωτές του heavy metal, Black Sabbath, έχοντας ολοκληρώσει πια τον κύκλο τους, απολαμβάνουν διαρκώς μια οικουμενική αναγνώριση με αμέτρητα tribute άλμπουμ, και tribute μπάντες. Η γενέτειρά τους, το βιομηχανικό Birmingham που ενέπνευσε με τον γκρίζο του ορίζοντα τότε τη μουσική τους, μπορεί πια σήμερα να βρίσκει τρόπους να τιμήσει τους παγκόσμιας φήμης μουσικούς του αλλά ταυτόχρονα να δημιουργήσει και τουριστικά θέλγητρα για χιλιάδες επισκέπτες.
Το ξεκίνημα έγινε το 2019, με μια κοινή προσπάθεια της Westside Business Improvement District (μιας εταιρεία ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου που φροντίζει να λαμβάνει εισφορές από τοπικές επιχειρήσεις για βελτιώσεις στην περιοχή) , της Canal & River Trust (υπεύθυνης για την ασφάλεια των καναλιών της πόλης), και του Δημοτικού Συμβουλίου του Birmingham. Με στόχο να αναδειχθεί η ανυπολόγιστη προβολή του πολιτιστικού προφίλ της πόλης μέσω της μουσικής των Black Sabbath, έδωσε στην οδική γέφυρα που διασχίζει το κανάλι στην Broad Street, κοντά στην πλατεία Centenary, το όνομα του γκρουπ. Ταυτόχρονα κατασκευάστηκε ένας πάγκος από τον αρχιτέκτονα και μεγάλο θαυμαστή του γκρουπ, Mohammed Osama, πραγματικά από βαρύ μέταλλο. Ο πάγκος διακοσμήθηκε με ένα έργο του Αιγύπτιου καλλιτέχνη Tarek Abeikawi, με τις χαρακτικές μορφές των προσώπων των τεσσάρων αυθεντικών μελών. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν την Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019, με την παρουσία των Tony Iommi και Geezer Butler που έκαναν και βαρκάδα στο κανάλι, φωτογραφήθηκαν και υπέγραψαν δίσκους, εκατοντάδων φίλων του γκρουπ, και τους ήχους της tribute μπάντας Sabbra Cadabra.
Φτάνουμε όμως στον φετινό Σεπτέμβριο όταν η προσέγγιση και η χρήση της μουσικής των μύθων του heavy metal προήλθε από μια μάλλον απροσδόκητη πηγή. Ο Carlos Acosta, διευθυντής του Birmingham Royal Ballet, θεώρησε τους Black Sabbath σαν το ιδανικό θέμα για το δεύτερο μέρος σε μια τριλογία παραστάσεων στα πλαίσια του εορτασμού των 250 χρόνων της πόλης. Αν κάποιοι επιχείρησαν να καταλογίσουν την επιλογή του στο γεγονός πως είναι πιστός οπαδός τους από παλιά, ο Κουβανός καλλιτέχνης υπενθύμισε πως μεγάλωσε σε μια χώρα στην οποία η μουσική αυτή ήταν ταμπού. Ο ίδιος είπε πως προέρχεται από την εργατική τάξη, όπως ακριβώς και οι Black Sabbath, και προσπαθεί να πετύχει τα ίδια πράγματα, οπότε αυτή είναι η ουσία της επιλογής του.
Το εγχείρημα “Black Sabbath: The Ballet” δεν είναι μια ευθεία αφήγηση της ιστορίας του συγκροτήματος, ούτε είναι μια ακολουθία χορών με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Είναι μια παράσταση τριών πράξεων, με τρεις διαφορετικούς χορογράφους, που ενώνει τα νήματα της στην τελική πράξη. Κατά διαστήματα υπάρχουν φωνές – ο Iommi και η Sharon Osbourne, η σύζυγος του τραγουδιστή Ozzy, έχουν δώσει και οι δύο συνεντεύξεις για αυτό – αλλά το soundtrack είναι ένα συνεχές μουσικό κομμάτι. Κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει ότι η μουσική των Sabbath δεν θα προσφερόταν στην ποικιλία των τόνων και των υφών που απαιτούνται για το μπαλέτο, αλλά τελικά αποδείχθηκε πως δεν είναι έτσι.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως παρά το ασυνήθιστο soundtrack, η χορογραφία εμπνέεται από το heavy metal. Οι χορευτές μπορεί να εκτελούν ακριβείς πιρουέτες αλλά παράλληλα ενσωματώνουν κινήσεις headbanging, air guitar, moshing και stage diving. Ένας από τους χορογράφους, ο Pontus Lidberg, κάνοντας τον παραλληλισμό πως το μπαλέτο όπως και το heavy metal, έχει τα δικά του κλισέ, δήλωσε πως αυτή είναι μια πολύ φιλόδοξη απόπειρα, καθώς μπορείς να χορέψεις οτιδήποτε με διαφορετικούς τρόπους.
Η προσδοκία λοιπόν για το “The Ballet” ήταν μια εντυπωσιακή θεατρική βραδιά με συναρπαστικό χορό και οχτώ συνθέσεις των Black Sabbath (μεταξύ των οποίων τα “Iron Man” και “Paranoid”) σε νέες ορχηστρικές αποδόσεις εμπνευσμένες από τον ήχο του metal και με την πολύτιμη επίβλεψη του συνθέτη Chris Austin, όλες ζωντανά εκτελεσμένες από την Royal Ballet Sinfonia.
Όλα αυτά αποτέλεσαν μεγάλη χαρά και τιμή για τον Tony Iommi, ο οποίος συνεργάστηκε από κοντά σε όλη τη διαδικασία, και βρήκε το εγχείρημα καταπληκτικό, αν και ο ίδιος δεν έχει πάει ποτέ σε μπαλέτο. Αν αναλογιστεί βέβαια το μένος, την ειρωνεία και τον χλευασμό που είχαν εισπράξει σαν γκρουπ στα πρώτα χρόνια της καριέρας τους από τους ψηλομύτες, αδίστακτους γραφιάδες του μουσικού τύπου της χώρας τους, αυτή είναι μια απροσδόκητη και ευπρόσδεκτη δικαίωση.
Η πρεμιέρα του “Black Sabbath-The Ballet” πραγματοποιήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου στο Birmingham Hippodrome, και σημαδεύτηκε από μια εμφάνιση-έκπληξη του Tony Iommi, ο οποίος ανέβηκε στη σκηνή μαζί με το υπόλοιπο cast, στο φινάλε της παράστασης και έπαιξε το “Paranoid”. Ο Acosta δήλωσε ενθουσιασμένος πως ήταν η πιο πετυχημένη παράσταση που είχαν ποτέ, καθώς τα εισιτήρια είχαν ήδη πουληθεί πριν καν σχηματοποιηθεί το όλο concept. Στις περισσότερες από τις επόμενες παραστάσεις τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν νωρίς, με τα δυο τρίτα αυτών να έχουν αγοραστεί από νέους ανθρώπους. Και ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη δικαίωση τόσο για τους Black Sabbath, όσο και για τον Acosta που θέλει να διευθύνει μια ομάδα ενεργητική και δυναμική, προκλητική και πρωτότυπη, που να συνδέεται με το χτες αλλά να βρίσκεται στο τώρα.
