Το Σάββατο της 1ης Απριλίου είχε κυκλωθεί στο ημερολόγιό μου εδώ και αρκετό καιρό. Ο λόγος ήταν η ανακοίνωση της εμφάνισης των Bigus Dickus στον οικείο χώρο του Remedy, στο πλαίσιο του 3ου sequel στο φόρο τιμής στον τεράστιο και πρώρα χαμένο, Warrel Dane. Ο Dane, ο οποίος πλέον έχει περάσει στο πάνθεον των ηρώων της μουσικής μας, κατάφερε με τη δισκογραφία του (Sanctuary, Nevermore, Solo) αλλά και την εν γένει παρουσία του να επηρεάσει πλήθος μουσικών και να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στο heavy metal στερέωμα.
Κάποιοι από αυτούς τους μουσικούς είναι και τα μέλη των Bigus Dickus, οι οποίοι έχοντας ως καλεσμένους αρκετά ονόματα της εγχώριας σκηνής, απέδωσαν το δικό τους φόρο τιμής στον εκλιπόντα Warrel. Τη μπάντα δεν την είχα δει ποτέ πριν ζωντανά, όμως το γεγονός πως σε αυτό το live καταπιάνονται με διασκευές σε τραγούδια των Sanctuary και Νevermore αποτελεί δείγμα υψηλής παικτικής ικανότητας. Ειδικά των δεύτερων, γνωρίζουμε όλοι πόσο απαιτητικά τραγούδια είναι. Ήξερα επίσης ότι πίσω από το μικρόφωνό της βρίσκεται ο Χρήστος Κουνέλης. Ο τραγουδιστής επίσης των Disharmony (ακούστε το τελευταίο τους album και τα λέμε), αποπνέει Warrel Dane σε κάθε του λέξη, πράγμα το οποίο αποτέλεσε ένα ακόμη κίνητρο για παρακολουθήσω τη συναυλία. Δε θα πλατειάσω όμως περαιτέρω και θα μπω κατευθείαν στο κυρίως θέμα.
Το live ξεκίνησε σχεδόν μία ώρα μετά την προγραμματισμένη έναρξη, περίπου στις 23:20 αλλά πραγματικά δε δόθηκε καμία μα καμία σημασία από κανέναν. Και πως θα μπορούσε άλλωστε όταν τα δύο πρώτα τραγούδια είναι εποχής Sanctuary; “Future Tense” και “Die For My Sins” έβαλαν τις πρώτες φωτιές στο κοινό, το οποίο εν τω μεταξύ είχε γεμίσει ασφυκτικά το Remedy. Η καλή νύχτα από την αρχή φαίνεται και οι Bigus Dickus έδειξαν από την πρώτη στιγμή πως αυτό το μνημόσυνο στον Warrel θα ήταν αντάξιο του ονόματός του και πως θα άξιζε το κάθε του λεπτό. Το τρίτο κομμάτι αποτελεί και το πρώτο μπουνίδι που εισέπραξα καθώς η εισαγωγή του “Poison Godmachine” μας μεταφέρει στον κόσμο του απόλυτου “Dreaming Neon Black”. Ξέρετε την άποψή μου για το συγκεκριμένο album. Μην τα ξαναλέμε. Διαβάστε τα αν θέλετε.
Στο “Beyond Within” ανεβαίνει και ο πρώτος καλεσμένος, ο Κωνσταντίνος Τζαλαλής, για να μοιραστεί τα φωνητικά με τον Χρήστο. Το κοινό συμμετέχει απόλυτα τραγουδώντας σχεδόν όλους τους στίχους, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά πως ο Dane ήταν πολλά παραπάνω από ένας απλός στιχουργός – ερμηνευτής. Και τι θα μπορούσε να έχει σειρά μετά; “Next In Line” γκαντ ντέμιτ, με τον Κωνσταντίνο Μαρή να σέβεται απόλυτα την ερμηνευτική ανατριχίλα του συγκεκριμένου κομματιού. Στα 2 επόμενα που ακολούθησαν πρέπει να λερώθηκα (x*στηκα το λένε στο χωριό μου) μετά από καιρό σε live ακούγοντας τα “DNB” (Αναστασία Παπαδοπούλου-vocals) και “This Sacrament” (Steve Lado-guitar, Γιώργος Παγίδας-bass, Ηλίας Γιωτίτσας-vocals). Οι guests εναλλάσσονταν επί σκηνής όπως τα συναισθήματα σε μια ερμηνεία του Warrel αποδίδοντας άψογα το υλικό.
Sing along από τον κόσμο στα “δίδυμα” “Believe In Nothing” (Στέφανος Ζαφειρόπουλος-vocals) και “Heart Collector” (Α. Παπαδοπούλου-vocals) στα οποία συμμετείχαν και οι Δημήτρης Γαϊανός στην κιθάρα και Αντώνης Λαμπρινίδης στο μπάσο. Ακολουθεί το progressive ρημαδιό με το ανεπανάληπτο “This Godless Endeavor” και η εξωσωματική εμπειρία με το “Forever”, το οποίο τραγούδησε με την ψυχή του ολόκληρο το Remedy. Ελπίζω να μας άκουσες Warrel όπου κι αν βρίσκεσαι. Η μπάντα και οι καλεσμένοι τους τίμησαν δεόντως (στα πλαίσια του δυνατού) μεγάλο μέρος της δισκογραφίας των Nevermore. Όπως είπε και ο Χρήστος κάποια στιγμή, “είναι τόσα τα γαμάτα τραγούδια που έχει πει ο Warrel που δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις”. Και “The River Dragon Has Come” (Διονύσης Χριστοδουλάτος-vocals) είχε το μενού και “The Mirror Black” (Νίκος Γιωργάκης-bass) και “What Tomorrow Knows” (Παναγιώτης Παπαγεωργίου-vocals, Νίκος Γιωργάκης-bass). Τι άλλο να παίξουν οι άνθρωποι δηλαδή; Κάτι για “4 τοίχους”, “τελικά προϊόντα” και “αριθμούς με αισθήματα” να τα αναφέρω ή να αφήσω τη φαντασία σας να καλπάσει για το τι έγινε μέσα στο club; Το κερασάκι σε αυτό που φαντάζεσαι μπήκε όταν ανέβηκε στη σκηνή ο τραγουδιστής των Need, Jon Voyager για να τραγουδήσει το τελευταίο κομμάτι της βραδιάς….
“Open wide and eat the worms of the enemy, we are the enemies of reality in a world that’s unforgiving”
και π**τάνα όλα σε λίγα μόλις τετραγωνικά. Ένα ισοπεδωτικό κλείσιμο μιας ολοκληρωτικής βραδιάς. Ανάμεσα στα πολλά highlights της βραδιάς αξίζει να αναφέρω και το άκρως συγκινητικό video που παίχτηκε στην παύση του live με πλάνα του Warrel και το οποίο είχε επιμεληθεί το Ελληνικό fan club, οι Neon Dreamers Nevermore FC. Οι Nevermore αποτελούν μία από τις αγαπημένες μου μπάντες και ο Dane βρίσκεται στο top3 των αγαπημένων μου καλλιτεχνών ever. Αυτό φυσικά συμβαίνει και με όσους συνέβαλαν για τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου event. Γι’ αυτό και οι Bigus Dickus απέδωσαν στον Warrel τις δέουσες τιμές και φρόντισαν έστω και για δύο ώρες να μας κάνουν να νομίσουμε πως αυτός είναι ακόμη μαζί μας και ο θάνατός του είναι απλώς ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα. Εν αναμονή λοιπόν του Vol IV.
“You are forever in my heart you never died
You are forever I still wonder where you are
I know you’re dreaming neon black”
Setlist:
Die For My Sins
Poison Godmachine
Beyond Within
Next In Line
Dreaming Neon Black
This Sacrament
Believe In Nothing
Heart Collector
Godless Endeavor
Forever
River Dragon
The Mirror Black
What Tomorrow Knows
Inside Four Walls
Final Product
Sentient 6
Enemies of reality
Guests:
Anastasia Papadopoulou (Lab of Rawk),
Constantin Maris (Forbidden Seed, I Abyssick, Atrocity Pioneer)
Jon Voyager (Need)
Nikos Giorgakis (aka Nick Crimstein) (Slough of Despair)
Stefanos Zafeiropoulos (False Coda, Forbidden Seed, TruEnd)
Jim Gaianos (Ephemeral, Disharmony, solo artist)
Konstantinos Tzalalis (The Departed Project, Urizen – B. Dickinson tribute)
Ilias Giotitsas (φωνή στο πρώτο άλμπουμ των Sevengill)
Panagiotis “Parthos” Papageorgiou (The Knights of Palermo, THSL)
Dion Christodoulatos (Sorrowful Angel’s, ΕΓΩ)
George Pagidas (Verbal Delirium, Art of Simplicity)
Antonis Lambrinidis (Six on Stage)
Steve Lado (Sacred Outcry, Tardive Dyskinesia)
LINKS:
Bigus Dickus -Hard As A Rock- covering machine: www.facebook.com/bigus.dickus.the.band
Neon Dreamers Nevermore FC Youtube: www.youtube.com/channel/UCCGPlPeKfoQImBnPfQwGkVg
