Το γεγονός και μόνο της ανακοίνωσης του ερχομού των θρυλικών Front 242, ήταν αρκετό ώστε να σκορπίσει χαρά στους απανταχού φίλους της electronic / industrial σκηνής (και όχι μόνο), σε μια βραδιά που έμελλε να αποδειχθεί ότι ήταν one in a lifetime, με τους γερόλυκους της ebm μουσικής να δίνουν μια αλησμόνητη εμφάνιση που θα μνημονεύεται για καιρό.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως και πριν την εμφάνιση των Front 242, την έναρξη στο Arch club ανέλαβαν δυο δικά μας ελπιδοφόρα σχήματα της ελληνικής darkwave σκηνής, οι αγαπημένοι Incirrina και οι μοναδικοί The Man & His Failures, οι οποίοι έδωσαν το δικό τους τόνο και χρώμα σε αυτή την ιδιαίτερη βραδιά. Επίσης και ο γνωστός dj Ancient Methods (Michael Wollenhaupt), φρόντισε επαρκώς να ολοκληρώσει την βραδιά αυτή με ένα special dj set, γεμάτο ιδρώτα και ηλεκτρονικούς ρυθμούς αποτελειώνοντας τον όλεθρο που έσπειραν οι Front 242.
Αν και πάντα άχαρος ο ρόλος των opening act σε αυτή την περίπτωση οι Incirrina, δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και σε ένα αρκετά γεμάτο Arch, εμφανίστηκαν λίγο μετά από τις 21:15 προσφέροντας ένα συμπαγές πρόγραμμα παρουσιάζοντας όλες τους τις αρετές και δυνατότητες. Σύμμαχός τους ο πάρα πολύ κάλος ήχος και φυσικά η εξαιρετική χημεία που έχει αναπτύξει το ζευγάρι των Incirrina, με τις συχνές παρουσίες σε live events, με μεγάλα σχήματα του χώρου της darkwave σκηνής.
Από την αρχή οι minimal synth ανησυχίες τους “φόρτισαν” επαρκώς τον συναυλιακό χώρο βάζοντας από νωρίς το κοινό στο κλίμα της βραδιάς. Μέσα στα τριάντα πέντε λεπτά (περίπου) που τους αναλογούσαν μπορέσαν και έπαιξαν ορισμένες από τις πιο όμορφες δημιουργίες τους, ξεχωρίζοντας τα “True Love Doth Pass Away” , “Shrapnel Words” και το “ Dance Of The Dark” (hit-άκι). Πολύ καλή η φωνή της Ειρήνης που εναλλάσσονταν και συνοδεύονταν από τις σκοτεινές μουσικές επενδύσεις του Γιώργου δημιουργώντας μια μίνιμαλ αισθητική σε ένα άρτιο μουσικό αποτέλεσμα που σίγουρα αξίζει της προσοχής μας. Μια συνολικά άξια εμφάνιση που έφτιαξε την διάθεση του κοινού, που ανταπέδωσε στο τέλος με ένα ζεστό χειροκρότημα.
Incirrina setlist:
Only One Smile Alone
True Love Doth Pass Away
Shrapnel Words
London
Hatred
Not Live
Dance Of The Dark
Ήδη όμως το club έχει αρχίσει και γεμίζει από κόσμο και κάπου εδώ αναλογίζομαι την “δίψα” του κοινού που θέλει να παρακολουθήσει ηλεκτρονική μουσική να είναι μεγάλη. Οπότε, περίπου κατά τις 21:50, την σκυτάλη στην σκηνή του club αναλαμβάνει το τρίο των εξαιρετικών The Man & His Failures, οι οποίοι και αυτοί κατέθεσαν τα μουσικά διαπιστευτήριά τους με μια ώριμη εμφάνιση, αντάξια των προσδοκιών μας. Σε πολύ καλή διάθεση και αρκετά επικοινωνιακοί είχαν ορισμένα μικρά τεχνικά προβληματάκια ήχου, τα οποία αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα, κατορθώνοντας να δείξουν γιατί θεωρούνται ένα από τα πιο εξελίξιμα project της σκοτεινής εναλλακτικής σκηνής, με αξιόλογες εμφανίσεις κοντά σε μεγάλα σχήματα του χώρου.
Αντίστοιχα και οι The Man & His Failures στο σύντομο χρονικό διάστημα που τους διατέθηκε παρουσίασαν ένα σφιχτό setlist με κομμάτια που έχουν ξεχωρίσει από την δισκογραφία τους και έχουν αγαπηθεί από τους φίλους του σχήματος όπως τα “Nothing”, “The Dagger” και “ Persona Non Grata” από το MMXX EP. Το σχήμα σίγουρα βρίσκεται σε πολύ καλό “φεγγάρι” με την “ζεστή” φωνή του Manos K, να αποτελεί σήμα κατατεθέν για την μπάντα, που δεν διστάζει να πρωτοπορήσει και να πειραματιστεί για μια ακόμη φορά παρουσιάζoντας στο τέλος μια νέα τους σύνθεση η οποία επρόκειτο να κυκλοφορήσει σύντομα και έχει τον τίτλο “Lethe”.
Εξεπλάγην ευχάριστα αφού με τo νέο κομμάτι τους ανακαλύπτουν πιο harsh, techno και ebm φόρμες σε μια προσπάθεια να εξελίξουν περεταίρω τον ήχο τους. Σίγουρα το “Lethe” με τον σκοτεινό και χορευτικό του χαρακτήρα, αποτέλεσε το κατάλληλο επιδόρπιο για αυτό που επρόκειτο να επακολουθήσει. Όπως και να έχει οι The Man & His Failures, ήταν απολαυστικοί για μια ακόμη φορά.
Θα ήθελα προσωπικά να τονίσω και κάτι που με χαροποίησε αφάνταστα και δεν είναι τίποτα άλλο από την πολύ καλή σχέση μεταξύ των ελληνικών σχημάτων όπως χαρακτηρίστηκα αναφέρθηκε με εγκάρδιο τρόπο από τον τραγουδιστή των The Man & His Failures, για τους Incirrina, θεωρώντας τους εώς “οικογένεια”, κάτι που στα μάτια μου φαντάζει ως ιδανικό περιβάλλον ώστε να μπορέσει η ελληνική underground σκηνή να αναπτυχθεί και να αναδειχθεί τόσο εντός οσο και εκτός συνόρων σε μεγάλα φεστιβάλ και συναυλίες. Πραγματικά πολλά μπράβο για αυτούς τους όμορφους δεσμούς που αναπτύσσονται, φανερώνοντας τον συμπαγή χαρακτήρα και την αλληλεγγύη μεταξύ των συγκροτημάτων
The Man & His Failures setlist:
Lord Byron’s Lament (intro)
Nothing
The Dagger
Persona Non Grata
Devastations
Collapsing Youth
Lethe
Ήδη όμως είχαμε ενημερωθεί ότι επρόκειτο να υπάρξει μια μικρή αλλαγή με τους Front 242 να ετοιμάζονται να πάρουνε την θέση τους στην σκηνή με τον γνωστό dj Ancient Methods, να αναλαμβάνει μετά τους Front 242, σε ένα special set, κάτι που δεν πτόησε τον κόσμο, που πλέον είχε κατακλύσει τον χώρο του Arch club.
Πιστεύω ούτε και ο πιο φανατικός φίλος των Front 242 ήταν προετοιμασμένος για αυτό ηχητικό ολοκαύτωμα, που μας προσφέραν οι Βέλγοι που στο διάβα τους άφησαν “συντρίμμια” και “καταστροφή”.
Η εμφάνιση των θρυλικών Front 242 στο Arch Club εξελίχθηκε σε μια μοναδική βραδιά που δεν άφησε κανένα σημείο αμφισβήτησης της αξίας αυτού του σχήματος που κλείνει αισίως τα σαράντα χρονιά δισκογραφίας, παραμένοντας πάντα επίκαιροι και πρωτοπόροι. Σε μια ολοκληρωτική εμφάνιση, ηχητικού “οδοστρωτήρα” οι electro-ebm ήρωες μας ισοπέδωσαν με μια άνευ προηγουμένου ηλεκτρονική επίθεση μεγατόνων. Τι αισθήματα να εκφράσω και πως να αποτυπώσω τις μοναδικές στιγμές που βιώσαμε όλοι όσοι παρευρεθήκαμε σε αυτήν την αξέχαστη βραδιά.
Η “φονική” μουσική μηχανή των Front 242 εξαπολύθηκε λίγα λεπτά μετα τις 22:45, και από εκεί και πέρα ο χρόνος σταμάτησε σε ένα ντελίριο ακατέργαστων ήχων και βιομηχανικών εικόνων που “αφόπλισε” το κοινό που παραδόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τις πρώτες νότες του “First In/First Out”, σε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στον χρόνο μέσα από τις ένδοξες στιγμές των Front 242.
H ηγετική παρουσία των αγέραστων και ακούραστων (παρά τα χρονάκια τους) Jean-Luc De Meyer και Richard Jonckheere, οι οποίοι εναλλάσσονταν διαρκώς με φρενήρη ρυθμό συμπαρέσυραν ένα ολόκληρο club σε μια αδιάκοπη ένταση και παλμό, μέχρι τελικής πτώσεως. Όλοι ακολουθούσαν τις ηλεκτρονικές “δονήσεις” που προσφέραν οι Βέλγοι που συνδυάζονταν μοναδικά με μια “εκρηκτική” χημεία που δεν έχω ξαναδεί.
Τα πάντα ήταν λεπτομερώς μελετημένα, αυστηρά και minimal, με όγκο και δυναμισμό τόσο σε ήχο οσο και εικόνα παρασύροντας τα πάντα σε μια άλλη διάσταση που οδηγούσε μαθηματικά σε μια ξέφρενη πορεία δίχως φρένα.
Ένας χαμός, πραγματικός πόλεμος, από παλλόμενα κορμιά, γεμάτα ιδρώτα που προσπαθούσαν να αναπνεύσουν σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα καπνού και σκληρών ebm ρυθμών από εκείνους που μόνο οι Front 242 ξέρουν να παράγουν.
Τι να πρωτοσυγκρατήσω από την εναλλαγή των μοναδικών ύμνων από μια πλούσια δισκογραφία που δεν άφησε κανένα παραπονεμένο. Τραγούδια όπως τα “Don’t Crash”, “Quite Unusual”, “Tragedy -For You-“, είναι καταδικασμένα να μείνουν κλασικά στην αιωνιότητα ενώ ο “πανικός” στα αγαπημένα “Headhunter” και “Moldavia” να καταδεικνύουν την αξία του συγκροτήματος που ακόμη και σήμερα παραμένει στην επικαιρότητα ως σταθερή επιρροή για ολόκληρες γενεές νέων σχημάτων του ηλεκτρονικού χώρου.
Το μόνο που έχω να πω είναι “Hallelujah…”, με το κοινό να είναι αλλόφρων και να “παραληρεί” σε μια βραδιά σπάνιας ομορφιάς, κάτω από τους ήχους του “Welcome to Paradise”, ως τελευταίο κομμάτι της βραδιάς. Το live των Front 242 αποτέλεσε μια μυσταγωγία και μια υπόσχεση ότι ο ηλεκτρονικός ήχος θα παραμείνει ζωντανός, οσο υπάρχουν τέτοιου είδους συγκροτήματα που επιδρούν τόσο καταλυτικά στον ηλεκτρονικό ήχο.
Συνοψίζοντας τα ζωγραφισμένα χαμόγελα στο σύνολο του κόσμου που παρευρέθηκε οσο και ο ιδρώτας και η ένταση στην οποία βρεθήκαμε όλοι ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη της αξίας των Βέλγων Front 242 που έδωσαν ένα ολοκληρωτικό show, καταθέτοντας μια εμπειρία ζωής, ώστε να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Front 242 setlist:
First In/First Out
Take One
Don’t Crash
Funkahdafi
Generator
Quite Unusual
No Shuffle
Commando Mix
Red Team
Deeply Asleep
Operating Tracks
Tragedy -For You-
Fix It
Headhunter
W.Y.H.I.W.Y.G. / U-Men
Moldavia
Encore:
Agressiva
Welcome to Paradise
Ωστόσο, η βραδιά δεν είχε τελειώσει ακόμη, με τον εξοπλισμό του dj Ancient Methods να τοποθετείται και ο ίδιος να εμφανίζεται λίγο μετα τις 00:30, ξεκινώντας το special set του υπό τους ήχους της σκληρής techno /industrial μουσικής, στους εναπομείναντες τολμηρούς φίλους που θέλησαν να τον παρακολουθήσουν, συνεχίζοντας να απολαμβάνουν μεταμεσονύκτιες ηλεκτρονικές χορευτικές δονήσεις. Δυστυχώς όμως ήμουν τόσο καταβεβλημένος και αποκαμωμένος σωματικά που δεν μπόρεσα να ακολουθήσω και να παραμείνω για πολύ ώρα ακόμη. Είμαι πεπεισμένος όμως ότι όσοι παρέμειναν, απολαύσαν τους γεμάτους ένταση ήχους από τον Ancient Methods.
Σίγουρα για εμένα η αποστολή είχε ολοκληρωθεί σε μια βραδιά που θα μείνει χαραγμένη βαθιά μέσα μου για την ζωντάνια και το πάθος των αξεπέραστων εκφραστών της ηλεκτρονικής μουσικής των μοναδικών Front 242, που μας χάρισαν μια μοναδική συναυλιακή εμπειρία.
