Θεωρώ την post-rock ένα πολύ ιδιαίτερο είδος μουσικής, με αρκετά απαιτητικό ακροατήριο. Την προηγούμενη Παρασκευή στο Gagarin, οι Ιρλανδοί post-rockers απέδειξαν ότι δικαίως κατατάσσονται στα κορυφαία ονόματα του εν λόγω είδους. Η εμφάνισή τους ήταν εξαιρετική, και το ακροατήριο το αναγνώρισε και το πιστοποίησε, παρακολουθώντας τη συναυλία τους με τόσο μεγάλη προσήλωση, που άγγιζε τα όρια της κατάνυξης. Το γεγονός αυτό, πιστώνεται αναμφίβολα στην απαράμιλλη δεξιοτεχνία των δίδυμων αδερφών Kinsella, που αποτελούν τον πρωτογενή πυρήνα της μπάντας, από τον πρώτο χρόνο της ίδρυσής της. Πλέον μετρούν 20 χρόνια ,και σε αυτό το διάστημα έχουν προλάβει να φτιάξουν 11 studio album, αριθμός εντυπωσιακός αν μη τι άλλο.
Γύρω στις 22:00 και σύμφωνα με το πρόγραμμα που είχε ανακοινωθεί από τους διοργανωτές στα social media, το ιρλανδέζικο τρίο ανέβηκε στη σκηνή του Gagarin, υπό τις επευφημίες των παρευρισκομένων θεατών. Ο χώρος ήταν σχεδόν γεμάτος, οριακά νομίζω ότι δεν έγινε sold out, και για την επόμενη 1,5 ώρα, οι God is an Astronaut μας ταξίδεψαν στο διαγαλαξιακό τους σύμπαν. Αυτή τη φορά support σχήμα δεν υπήρχε, προκειμένου να αποφευχθούν τα όποια ευτράπελα, και το συγκρότημα ρύθμισε τα του ήχου του, όπως ακριβώς επιθυμούσε. Λίγο μπούκωνε το μπάσο σε κάποια σημεία, όμως σε γενικές γραμμές ο ήχος ήταν καλός.
Ξεκίνησαν με τα “Lateral Noise” και “Adrift”, συνθέσεις ενδεικτικές του ύφους και του στιλ τους. Post-rock, αναμεμειγμένο με αρκετές στρώσεις sixties ψυχεδέλειας, αλλά και space-rock στοιχεία. Από την αρχή ήταν καθηλωτικοί, και εντυπωσίασε η άνεσή τους στο να καλύπτουν το σύνολο της δισκογραφίας τους, αφού έπαιξαν κομμάτια από 9 δίσκους τους. Όπως ήταν φυσικό, το εξαιρετικό “All is violent, all is bright”, η κυκλοφορία που εν πολλοίς τους καθιέρωσε, “εκπροσωπήθηκε” από τα “ Fragile”, “Suicide by Star”, καθώς επίσης και από το ομότιτλο κομμάτι. Το φινάλε του κυρίως μέρους με τα “Burial”, “Worlds in Collision” και “From dust to the beyond” ήταν καθηλωτικό, γεγονός που φάνηκε τόσο από τις αντιδράσεις του όσο και από τη χαρά που έβγαζαν οι ίδιοι, αλλά και τη διάθεσή τους για επικοινωνία. Από το κυρίως μέρος, ένα κομμάτι που ξεχώρισα ήταν το “Echoes”. από το άλμπουμ “God is an Astronaut”.
Η υπέροχη βραδιά έκλεισε με τα “Point Pleasant” και “Radau”, και η αλήθεια είναι ότι ένα-δύο κομμάτια ακόμα ίσως και θα μπορούσαν να παίξουν, αν και θεωρώ ότι πραγματικά τίμησαν τόσο το κοινό, όσο και τους εαυτούς τους με την εμφάνισή τους, αφήνοντας στην άκρη τα αστοχίες και σφάλματα της προηγούμενης εμφάνισης τους στη χώρα μας.
ΥΓ. Τη setlist την προμηθεύτηκα από τον ηχολήπτη και είναι μία από τις πολλές που παίζουν στην τρέχουσα περιοδεία τους.
Setlist:
Lateral Noise
Adrift
Séance Room
Fade
Snowfall
Echoes
The Last March
All is violent, all is bright
Fragile
Suicide by Star
Frozen Twilight
Burial
Worlds in Collision
From Dust to the Beyond
(encore)
Point Pleasant
Radau
