Η ιστορία μας ξεκινά κάπου μέσα στο χειμώνα του 2000, στο Port Orchard της Washington. Τρεις βετεράνοι των στούντιο αλλά και του δρόμου ενώνουν τις δυνάμεις τους να δημιουργήσουν το hard rock που αυτοί ονειρεύονται. Από τότε, δεν τα έχουν καταφέρει και άσχημα, με εννέα στούντιο άλμπουμ στο ενεργητικό τους, δυο ζωντανές ηχογραφήσεις, ένα πλήθος από singles, και μια εξίσου σημαντική παράλληλη δράση στις σκηνές του κόσμου. Αν αυτό μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο στο στίγμα των Mos Generator, έχουν μοιραστεί τη σκηνή με ονόματα σαν τους Saint Vitus, FU Manchu, Elder, Spirit Caravan και άλλους.
Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο δέκατο στούντιο άλμπουμ τους, με τον τίτλο του να υπαινίσσεται τη σημασία του χρόνου. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία της Conny Ochs, με τον τίτλο “Balance of melancholy” δημιουργεί μια αίσθηση ερημιάς, απομόνωσης, προσωπικής θεώρησης αλλά και περιπλάνησης. Είναι μάλλον μια ταιριαστή κορνίζα για τον χρόνο και τις αποφάσεις που παίρνονται καθώς περνούν τα χρόνια. Ο Tony Reed, τραγουδιστής, κιθαρίστας, βασικός συνθέτης και πολυοργανίστας που επιμελείται και τα θέματα των τραγουδιών, θεωρεί το άλμπουμ αυτό σαν ένα μήνυμα και μια προτροπή σους νεότερους να μη χάνουν ούτε στιγμή σε αυτή τη ζωή.
Έξι τραγούδια με συνολική διάρκεια σχεδόν 44 λεπτά αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας την αποστολή αυτή. Η άμεση διαπίστωση από τις πρώτες στιγμές του άλμπουμ είναι πως η μπάντα εξακολουθεί να ακούγεται φρέσκια, ζωντανή και να υποστηρίζει τις νέες συνθέσεις της με μια προφανή ενέργεια: το rhythm section του μπασίστα Sean Booth και του ντράμερ Jono Garrett είναι εξίσου σημαντικό με τη σπουδαία δουλειά του Reed, που λάμπει κυρίως στα ρυθμικά της κιθάρας. Οι Αμερικανοί, με τη σημαντική συνδρομή ενός ήχου που αναβλύζει αισθητά με αναλογική εντύπωση, καταφέρνουν να μεταφέρουν τη σφραγίδα ενός κλασικού rock σχήματος, που σπάνια ακούς σήμερα. Οι παραμορφώσεις τους έχουν αυτή την ευπρόσδεκτη αλητεία που προσδίνει μπάλες στο πληθωρικό τους hard rock. Ακόμα και σε ακουστικές παρεμβατικές στροφές σαν αυτές του “(Don’t) Wait Until Tomorrow”, η μπάντα ακούγεται με την εντύπωση μιας έντασης και δράσης της σκηνής, ανακαλώντας εκείνη την κλασική αίσθηση του ενστικτώδους. Και μάλλον αυτό ερμηνεύεται από το γεγονός πως το γκρουπ χρησιμοποίησε τα αρχικά demos, που είχαν ηχογραφηθεί μεταξύ Ιουνίου 2021 και Ιανουαρίου 2022, αντί να ξαναγράψουν τα πάντα από την αρχή, θυσιάζοντας την τελειότητα για την ενέργεια αυτή.
Η ορμή και η ταχύτητα του “Getting Good At Revenge”, που διακόπτει το σφυροκόπημά της για ένα φαινομενικά φιλικό break συνθηκολόγησης για να κορυφωθεί σταδιακά σε άλλος δρόμους, είναι μια από τις προφανείς ενδείξεις ενός ευρηματικού, εγκεφαλικά κινητικού άλμπουμ. Τα σφιχτά ρυθμικά τους, που έχουν ένα άγγιγμα prog rock των 70’s, και εμένα σε στιγμές μου θυμίζουν πρώιμους Rush, συνεργάζονται με τον φωνητικό αφηγηματικό τους αέρα που δεν προσφεύγει ποτέ στο δράμα. Θα προτιμήσει να ακολουθήσει αυτή την ουδετερότητα ενός έμπειρου περιπλανώμενου που ξεδιπλώνει ιστορίες με τον αρσενικό κυνισμό του.
Η πιο μεγάλη βόλτα του άλμπουμ, το 15λεπτο “Until We Meet Again”, που χωρίζεται σε τέσσερα μέρη, είναι και η πιο φιλόδοξη, πολύπλευρη, χορταστική τους απόπειρα που επιφυλάσσει ακόμα και μέρη που παραπέμπουν στην Ozzy-era των Black Sabbath. Το τραγούδι καταλήγει συνολικά σε μια εντυπωσιακή επίδειξη διαχείρισης του χώρου που διάλεξαν για να μοιραστούν την αγωνία τους σχετικά με την αξία του χρόνου.
Κάπως έτσι, τα κατάφεραν πάλι οι φίλοι μας από το Port Orchard. Μοιρασμένοι ανάμεσα στην ζωηρή αλαζονεία του νέου και στην εμπειρία και σοφία του παθόντα, έχουν όλα όσα χρειάζονται να μας δώσουν ένα άμεσο, αλήτικο, αλλά περιεκτικό και ευφυές hard rock, που διατηρεί σε όλες του τις όψεις την αντήχηση του κλασικού.
Είδος: Hard rock
Εταιρεία: Music Abuse Records/Pale Wizard Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 16 Δεκεμβρίου 2022
Facebook: https://www.facebook.com/MosGenerator
Bandcamp: https://mosgenerator.bandcamp.com/
