Οι Fading Echoes κυκλοφόρησαν φέτος το εξαιρετικό ντεμπούτο τους “Shadow of Another” και το Soundcheck δε χάνει την ευκαιρία να μιλήσει με τον Δημήτρη Στρατίκη, μπασίστα και τραγουδιστή του συγκροτήματος.
Από τη στιγμή που είναι η πρώτη σας συνέντευξη στο Soundcheck, θα ήθελα να ξεκινήσουμε με λίγα λόγια για το συγκρότημα των Fading Echoes, έτσι ώστε να σας γνωρίσουν κι οι αναγνώστες;
Οι Fading Echoes είναι ένα dark progressive metal συγκρότημα από το Βόλο και φέτος κυκλοφορήσαμε το debut δίσκο μας “Shadow of Another”! Η μπάντα είναι πενταμελής και αποτελείται από εμένα, Δημήτρη Στρατίκη στο μπάσο και τα φωνητικά, στις κιθάρες είναι ο Πέτρος Πρίντεζης και ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος, στα πλήκτρα ο Βασίλης Σάρου και στα τύμπανα ο Θεοχάρης Θεοχαράκης.
Στο δίσκο, αντί του Γιώργου και του Θεοχάρη -οι οποίοι είναι ο πιο πρόσφατες προσθήκες στο line up-, συμμετέχουν οι Δημήτρης Πολίτης και Νίκος Βελέντζας σε κιθάρες και ντραμς αντίστοιχα.
Οι επιρροές του καθενός είναι ποικίλες. Σαν ακούσματα όμως έχουμε όλοι κοινό παρονομαστή το μελωδικό μέταλ και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι ιδιαίτερο ηχητικά.
Έχει περάσει ήδη λίγος καιρός από τη κυκλοφορία του εξαιρετικού “Shadow of Another”, τι feedback έχετε λάβει από τον κόσμο;
Εξαιρετικό ε; Σε ευχαριστούμε! Έχουμε ακούσει διάφορα για το δίσκο. Κατά συντριπτική πλειοψηφία τα σχόλια είναι θετικά. Αρκετοί μιλάνε με έκπληξη για το πόσο καλός είναι ο δίσκος για debut κυκλοφορία, άλλοι θα πουν ότι «δε θυμίζει κάτι» που -για μένα προσωπικά- είναι το μεγαλύτερο κοπλιμέντο! Επίσης, κάτι που είχε τονίσει ο Βασίλης (πλήκτρα) σε συζητήσεις μας, είναι ότι κάθε κομμάτι του δίσκου είναι το αγαπημένο κάποιου. Αυτό μας δίνει μια ικανοποίηση ότι δεν είναι ότι έχουμε 2-3 καλά κομμάτια και τέλος. Όλα έχουν να προσφέρουν κάτι διαφορετικό στον ακροατή και σε αυτό έχει συμβάλει και η συνθετική προσέγγιση αλλά και η θεματολογία.
Πες μας λίγα πράγματα για τη διαδικασία σύνθεσης και παραγωγής του “Shadow of Another”;
Για τη σύνθεση χρειάζεται έμπνευση και για την έμπνευση χρειάζονται βιώματα! Η σπίθα ξεκινά από ένα συναίσθημα που συνήθως βγαίνει στην επιφάνεια μέσα από λίγες λέξεις ή νότες. Μετά, μένοντας πιστοί σε αυτό το συναίσθημα, προσπαθούμε να χτίσουμε κάτι το οποίο θα μπορεί να εκπέμπει αυτό ακριβώς. Οπότε, στις περισσότερες περιπτώσεις όλα ξεκινάνε από μια μικρή ιδέα που γιγαντώνεται.
Η παραγωγή ήταν εξ ολοκλήρου DIY στο σπίτι, εκτός από τα drums! Χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις αλλά με άπειρα ξενύχτια μελέτης καταφέραμε να φτιάξουμε κάτι που πήρε ο George Constantine Kratsas (Μίξη-Master) και το μετουσίωσε σε κάτι πολύ όμορφο!
Ποιος είναι υπεύθυνος για τη μουσική και τους στίχους;
Στίχους έγραψα μόνο εγώ, ενώ για τη μουσική υπεύθυνοι ήμασταν εγώ και ο Βασίλης.
Το “Shadow of Another” είναι ένας concept δίσκος που έχει ως θέμα τα πέντε στάδια που πρέπει να βιώσει κάποιος για να ξεπεράσει το πένθος. Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με αυτό το θέμα; Ήταν κάτι που σας απασχολούσε σαν ιδέα η είναι κάτι πιο προσωπικό;
Δυστυχώς είναι βιωματικό το concept. Η έμπνευση για το concept ήταν του πρώτου μας κιθαρίστα, του Μιχάλη Γκουντή, το οποίο όμως συνέπεσε με το προσωπικό μου πόνο του να βλέπω τον πατέρα μου να παλεύει με τον καρκίνο χρόνια και τελικά να χάνει τη μάχη. Όποιος μπει στον κόπο να διαβάσει τους στίχους, καταλαβαίνει ότι δεν είναι απλά στίχοι αλλά μια κατάθεση ψυχής.
Στο πέμπτο κομμάτι του album, το ”Acceptance” συμμετέχει και ο σπουδαίος Zak Stevens, πως προέκυψε αυτή η συμμετοχή;
Ask and you shall receive! Ήταν 4-5 χρόνια πριν που έγινε η επικοινωνία. Πολλές οι συγκυρίες ώστε να είναι εφικτό κάτι τέτοιο με έναν πολυάσχολο καλλιτέχνη τέτοιου βεληνεκούς και μας τιμάει ιδιαίτερα. Μίλησα μαζί του για το ενδιαφέρον μου, ενθουσιάστηκε με το κομμάτι, δούλεψε πολύ γρήγορα και έκανε πολλά πράγματα στη φωνή και ήταν μια απίστευτη εμπειρία για εμάς! Η φωνή του ταίριαξε άψογα με το τραγούδι και αυτό το έχουμε πάρει και σαν ανατροφοδότηση από τον κόσμο!
Μπορείς να μου πεις ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου τραγουδιστές;
Πολύ δύσκολη ερώτηση γιατί όλοι όσοι θαυμάζω έχουν κάτι το ιδιαίτερο! Αλλά αν πρέπει να περιοριστώ σε 5 θα έλεγα -χωρίς να είναι σε σειρά προτίμησης- Jon Oliva, Tom Englund, Daniel Gildenlöw, Vincent Cavanaugh και Floor Jansen!
Το album διαθέτει και ένα υπέροχο εξώφυλλο, ποιανού δημιουργία είναι; Πως βλέπεις τη ολοένα αυξανόμενη χρήση τεχνητής νοημοσύνης στη δημιουργία εξωφύλλων και στη τέχνη γενικότερα;
Το εξώφυλλο αποτελεί μέρος από έναν μεγαλύτερο έργο τέχνης το οποίο ζήτησα να μου φτιάξει μια καλλιτέχνιδα online, ονόματι «_muse.creative» (Instagram) . Ζήτησα ακριβώς τι χρειάζομαι και παρουσίασε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα!
AI..προσωπικά με βρίσκει κατάφορα αντίθετο στην τέχνη. Όποιος καλλιτέχνης σέβεται τον εαυτό του και αυτό που κάνει, θέλω να ελπίζω θα έχει την ίδια άποψη. Αντίθετα, όποιος την υποστηρίζει ως μια «φυσική εξέλιξη» της τεχνολογίας, όπως για παράδειγμα ήταν κάποτε τα plug-ins που αντικατέστησαν τους φυσικούς ενισχυτές στις παραγωγές, αγνοεί ότι η δημιουργία οφείλει να έχει ψυχή. Ήδη τη χρησιμοποιούν και δυστυχώς οι έξυπνοι/πονηροί μπορούν πολύ εύκολα να το κάνουν να μη γίνεται αντιληπτό.
Έχετε υπογράψει συμβόλαιο με τη Wormholedeath, πως έγινε το deal; Γιατί προτιμήσατε μια δισκογραφική από το εξωτερικό;
Ήταν μια επιλογή αρκετά καλή για κυκλοφορία debut από άτομα που είναι άσχετα με τη μουσική βιομηχανία και δε μπορούσαν να το κάνουν μόνοι τους. Αν κάναμε καλή επιλογή, μένει να το δούμε.
Πόσο σας δυσκόλεψε το ότι δεν δραστηριοποιήστε σε Αθήνα η Θεσσαλονίκη;
Είναι πολύ δύσκολο. Αφενός το όλο εγχείρημα άργησε να πάρει την τελική του μορφή λόγω έλλειψης μουσικών, ώστε να μπορείς να βρεις ικανά άτομα για το ιδίωμα που θέλεις. Έπειτα, η σκηνή βρίσκεται στην Αθήνα κυρίως. Τα μαγαζιά, τα φεστιβάλ και τα άτομα που πρέπει να ξέρεις για να προχωρήσεις είναι εκεί. Και εμείς, άγνωστοι και σα μπάντα αλλά και σα μονάδες ο καθένας, έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε από την ανωνυμία στην αναγνωρισιμότητα.
Τι ακούς αυτή την εποχή; Ποιους δίσκους ξεχωρίζεις μέχρι αυτή την στιγμή από την Ελληνική σκηνή;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι περίοδος που ακούω πολλή μουσική! Η φετινή χρονιά ήταν πολύ γεμάτη σε μουσικό, επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο που πραγματικά δε μου φτάνουν οι ώρες της ημέρας. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα δίσκο, αυτός θα ήταν το Magna Matter από Mother of Millions! Φοβερή δουλειά!
Στις 6 Δεκεμβρίου κάνατε την πρώτη ζωντανή εμφάνιση στο Cafe Santan στο Βόλο, μαζί με τους Chipper από τη Θεσσαλονίκη, για πες μας εντυπώσεις από την πρώτη σας συναυλία.
Ήταν ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Μέσα σε λίγους υλοποιήθηκαν οι στόχοι που είχαμε θέσει και όλα όσα παλεύαμε να πετύχουμε για πολλά χρόνια ολοκληρώθηκαν σε εκείνη τη στιγμή. Το μαγαζί σχεδόν γέμισε, σε μια δύσκολη Παρασκευή, όπου λόγω του πολιούχου της πόλης ήτανε τριημεράκι το σαββατοκύριακο! Παρόλ’ αυτά, ο κόσμος μας τίμησε, πέρασε τέλεια, η ανατροφοδότηση ήταν άκρως ενθαρρυντική.
Έχετε κλείσει κάποιες άλλες συναυλίες; Ποια είναι τα μελοντικά σας σχέδια;
Ναι, στις 17 Ιανουαρίου κατεβαίνουμε στο Temple στην Αθήνα για την παρουσίαση του δίσκο στο Αθηναϊκό κοινό! Μαζί μας θα είναι και οι Αθηναϊκές μπάντες των Ocean’s Edge και Demoralize! Ελπίζουμε να σας δούμε εκεί να περάσουμε τέλεια!
Ευχαριστώ πολύ Δημήτρη για τη συνέντευξη, κλείσε όπως εσύ θέλεις…
Σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, για το πολύ θετικό review και το ενδιαφέρον για τη μπάντα μας! Καλώ όλους τους αναγνώστες να ακούσουν το δίσκο μας και να έρθουν να βιώσουν την συναισθηματικά φορτισμένη εμπειρία του “Shadow of Another” ζωντανά στο Temple, την Παρασκευή 17/1! See you there!
