Εμπνευσμένοι απο την ιστορία του Alex από το “A Clockwork Orange” και με το όνομα τους να έρχεται από τη “Nadsat”, διάλεκτο που χρησιμοποιεί ο ήρωας της επιδραστικής νουβέλας του Anthony Burgess, οι Clock DVA ξεκίνησαν το ταξίδι στον πειραματισμό με ήχους και εικόνες, το 1978 στο Sheffield. Μια πόλη, η οποία όπως έχει πει ο Adi Newton, δεν σου έδινε και πολλές ευκαιρίες για να εξελεχθείς καλλιτεχνικά. Είτε αυτή η τέχνη είχε να κάνει με εικόνες και ζωγραφική είτε με τη μουσική. Ο Adi Newton, ξεκινώντας τη διαδρομή του στα καλλιτεχνικά, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Και όπως ο ίδιος λέει, πάντα θα είναι ζωγράφος. “My perspective is that of a painter. That’s what I am and still remain.” Η ενασχόληση του με τον ήχο και τη μουσική ήρθε σαν μέρος των τεχνικών μέσων που χρησιμοποιούσε για τη δημιουργία των έργων του.
Οι Clock DVA σχηματίστηκαν το 1978 στο Sheffield από τον Adi Newton και τον Steven “Judd” Turner. Επηρεασμένοι από τη σκηνή του post-punk και την industrial αισθητική, οι Clock DVA συνδύασαν τον πειραματισμό με τον ηλεκτρονικό ήχο, εξερευνώντας νέες τεχνικές ήχου. Ο Adi Newton, πριν ιδρύσει τους Clock DVA, δούλεψε με μέλη των Cabaret Voltaire σε μια κολεκτίβα με το όνομα The Studs, ενώ υπήρξε μέλος των The Future, μαζί με τον Martyn Ware και τον Ian Craig Marsh, οι οποίοι στη συνέχεια σχημάτισαν τους Human League. Ωστόσο, ο Newton αποχώρησε νωρίς, θεωρώντας ότι η κατεύθυνση της μπάντας δεν ταίριαζε με τις καλλιτεχνικές του φιλοδοξίες. Μαζί με τον Steven “Judd” Turner, εμπνεύστηκε τους Clock DVA, με στόχο να συνδυάσει τον avant-garde ήχο με τις επιρροές από τη free jazz, την ψυχανάλυση και τη φιλοσοφία του Nietzsche.
Η πρώιμη δισκογραφία των Clock DVA, βλ. “Thirst” (1981), χαρακτηρίζεται από σκοτεινές ατμόσφαιρες και πειραματισμούς, ανοίγοντας διαφορετική προοπτική στην ανεξάρτητη μουσική σκηνή της εποχής. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Adi Newton ανοίγει κι άλλο τους ορίζοντες με τους Clock DVA και μετά την αποχώρηση βασικών μελών και τις εξελίξεις στη τεχνολογία της μουσικής, αφήνει πίσω τις έντονες αναφορές στο post-punk και εστιάζει σε καθαρά ηλεκτρονικές συνθέσεις. Το “Advantage” (1983) φέρνει εκλεπτυσμένα synthesizers και ρυθμούς, σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στον ήχο τους, κρατώντας όμως ακόμα στοιχεία της post-punk.
Η πραγματική καινοτομία ήρθε με το “Buried Dreams” (1989), ένα album που θεωρείται σταθμός για την industrial σκηνή. Το “Buried Dreams” ασχολείται με θέματα όπως η post-human experience, η τεχνολογία και η ψυχολογία, εμπνευσμένο από συγγραφείς όπως ο William S. Burroughs και ο J.G. Ballard. Με εντυπωσιακή, για την εποχή, παραγωγή και σκοτεινή ατμόσφαιρα, το “Buried Dreams” γίνεται σημείο αναφοράς, καθιερώνοντας τους Clock DVA ως μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες της εποχής.
Η σύγχρονη ιστορία των Clock DVA είναι εξίσου ενδιαφέρουσα ενώ αναδεικνύει τη σημασία του έργου του Adi Newton. Μετά από περίπου 15 χρόνια, ο Newton επανενεργοποιεί τους Clock DVA το 2011, παρουσιάζωντας νέο υλικό αλλά και θλικό από τα πρώτα χρόνια. Το 2012 κυκλοφορεί η σειρά “Horology”, η οποία περιλαμβάνει σπάνιο υλικό από τις πρώτες κασέτες της μπάντας, προκαλώντας ενθουσιασμό στους συλλέκτες, αφού αποτελούν αναδρομή στην πρώιμη πειραματική περίοδο των Clock DVA. Το 2013, κυκλοφορεί το album “Post-Sign”, το οποίο είχε ηχογραφηθεί το 1994-1995 ως companion για το “Sign”, αλλά παρέμενε στα “συρτάρια” της μπάντας λόγω προβλημάτων με την ιταλική δισκογραφική εταιρεία Contempo. Παράλληλα, ο Adi Newton υπέγραψε με την Mute Records για την επανακυκλοφορία ολόκληρης της δισκογραφίας των Clock DVA, εξαιρουμένων των πρώτων κασετών.
Τα live shows των Clock DVA στις τελευταίες δεκαετίες δίνουν έμφαση τόσο στη μουσική όσο και σε οπτικοακουστικά στοιχεία, συνδυάζοντας τον αναλογικό και ψηφιακό ήχο με εντυπωσιακά visuals. Αυτή τη συνύπαρξη, οπτικών και ακουστικών μέσων, τονίζει την επιρροή του Adi Newton στην εξέλιξη της τέχνης σε συνδυασμό με την τεχνολογία, διατηρώντας την αισθητική των Clock DVA ζωντανή!
Το 2023 βρίσκει τους Clock DVA να κυκλοφορούν το 9ο full length album τους, με τίτλο “Noesis”. Ένα album που μεταφέρει με αριστοτεχνικό τρόπο τον ήχο του πειραματικού industrial των πρώτων ετών, στις απαιτήσεις του σήμερα, δημιουργώντας ένα νοσταλγικό, αλλα συνάμα, φουτουριστικό ηχητικό τοπίο. Ο Adi Newton επιβεβαιώνει ακόμα και σήμερα ότι είναι ένας hacker της τέχνης!
