RICHIE KOTZEN: Νέο video για το τραγούδι “These Doors”

ΝΕΑ

Ο βιρτουόζος αλλά και πολυσχιδής Richie Kotzen έκανε πρεμιέρα του επίσημου video για το τραγούδι “These Doors”, που περιλαμβάνεται στο νέο του σόλο στούντιο άλμπουμ, με τον τίτλο “Nomad”, και κυκλοφορεί τώρα μέσω της BMG. Το άλμπουμ είναι διαθέσιμο ψηφιακά, σε CD και γαλάζιο βινύλιο.

Ενώ το “Nomad” δεν έχει έλλειψη βαριών κιθάρων, η τεράστια ποικιλομορφία του άλμπουμ όπως ακούγεται σε κομμάτια όπως το “Nihilist”, “This Is A Test” και το ομώνυμο κομμάτι “Nomad”, δείχνει όχι μόνο το μουσικό εύρος και τη φωνητική ικανότητα του Kotzen, αλλά και την ατρόμητη φαντασία του σαν παραγωγού/διασκευαστή. Ήδη παγκοσμίως γνωστός σαν ένας εξαιρετικός κιθαρίστας, με το “Nomad” ο Kotzen να στέκεται ψηλά σαν ένας πραγματικά αξιόλογος πολυσχιδής στιχουργός/παραγωγός/ενορχηστρωτής και τραγουδιστής.

Δείτε παρακάτω το video:

Το “Nomad” διαθέτει οκτώ νέα κομμάτια που παρουσιάζουν τα πολύπλευρα μουσικά στυλ του Kotzen με τον ίδιο να παίζει σχεδόν κάθε όργανο του άλμπουμ. Στο δίσκο, ο Kotzen εκφράζει τις διαφορετικές τεχνικές και τις επιρροές του, από hard rock μέχρι 70s soul και funk, jazz fusion μέχρι R&B. Όλα είναι συνυφασμένα με τη δική του μοναδική προσέγγιση στο παίξιμο και τη σύνθεση τραγουδιών, διατηρώντας παράλληλα το διαρκώς εξελισσόμενο στυλ γραφής του.

Tracklisting:
Cheap Shots
These Doors
Insomnia
Nomad
Escape
On The Table
This Is A Test
Nihilist

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1160 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.