Ήταν θυμάμαι καλοκαίρι του 2017, όταν το ομώνυμο κομμάτι του τότε album των Portrait “Burn The World”, “έπεσε” πάνω μου σαν “κεραυνός” εν αιθρία. Από τότε, οι Σουηδοί έχουν “κερδίσει” την προσοχή και την εκτίμηση μου, αφού όλες τους οι δουλειές αποτελούν υπόδειγμα του old school heavy metal. Λίγους μήνες πριν τα 20στα “γενέθλιά” τους, οι Portrait επιστρέφουν με ένα νέο heavy metal “έπος”, γιορτάζοντας ιδανικά την είσοδό τους στην τρίτη δεκαετία της “ζωής” τους. Και το όνομα αυτού, “The Host”.
Το πόσο προσεγμένη και αγγίζοντας το τέλειο δουλειά έχουν κάνει οι Σουηδοί στο έκτο δισκογραφικό βήμα τους, φαίνεται ακόμη από το εξώφυλλο, όπου καταφέρνει να “ζωγραφίσει” απόλυτα το “σκοτεινό” περιεχόμενο του album. Από την άλλη, το “The Host” αποτελεί έναν δίσκο-ορόσημο για την μπάντα και συνάμα το μουσικό αν θέλετε “όνειρο” κάθε heavy metal group, να δημιουργήσουν το ολόδικό τους concept album. Οι Portrait εδώ το καταφέρνουν, ίσως με τον πιο εμφατικό τρόπο. Το “The Host” είναι το “σκοτεινό ταξίδι” ενός σταυροφόρου, που απαρνήθηκε τον Θεό για τον Σατανά, με σκοπό να μην πεθάνει αυτός και η αγαπημένη του. Όσον αφορά την παραγωγή, οι Σουηδοί έχουν καταφέρει να αναδείξουν τις ερμηνευτικές αρετές του Per Lengstedt, τα κιθαριστικά “τερτίπια” των Christian Lindell και Carl Gustafsson, ενώ οι μπασογραμμές του Fredrik Petersson και τα τύμπανα του Anders Persson συμπληρώνουν άρτια το rythm section, έχοντας τον δικό τους χώρο και χρόνο. Το “The Host” φαντάζει ως το απόλυτο heavy metal album των Portrait, για αυτά τα 20 σχεδόν χρόνια “ζωής” τους.
Ακούγοντας το “The Host”, αντιλαμβάνεσαι ότι οι Σουηδοί για ακόμη ένα album, κατορθώνουν να εξελιχθούν ηχητικά, χωρίς ωστόσο να χάσουν την ουσία της μουσικής τους, τις heavy metal “ρίζες” τους. Εμφανείς οι επιρροές από τους μουσικούς “ήρωες” των Portrait (King Diamond/Mercyful Fate) στον ήχο τους, εδώ γίνονται πιο “σκοτεινοί”, ενώ δείχνουν πιο ώριμοι και πιο “πλούσιοι” ηχητικά. Υπάρχουν στιγμές που speed-άρουν, όμως καταφέρνουν να κρατούν το heavy metal “μέτρο”, όπως κάλλιστα μπορείς να διακρίνεις “ίχνη” επικότητας, που η old school heavy metal “φλόγα” των Σουηδών τα βάζει σε δεύτερη μοίρα. Σίγουρα θα μπεις στην διαδικασία να τους συγκρίνεις με τον “βασιλιά” (aka King Diamond) ιδιαίτερα στα “Oneiric Visions” και “From The Urn”, όμως και πάλι οι Portrait έχουν προσθέσει το δικό τους χαρακτηριστικό ηχητικό “λιθαράκι”, που τους ξεχωρίζει στην τελική. Θα πίστευες ότι με 20 χρόνια στην “πλάτη”, οι Portrait θα επέλεγαν πιο σίγουρες ηχητικές “λύσεις”, όμως φαίνεται ότι οι Σουηδοί έχουν ακόμη “φρέσκιες” ηχητικές ιδέες, έχουν ακόμη τρόπους να εξελίξουν τον ήχο τους. Αναμφίβολα και τα πέντε προηγούμενα album των Σουηδών αποτελούν μοναδικές heavy metal “ιστορίες”, όμως το “The Host” μοιάζει ένα “σκαλί” πιο πάνω, ηχητικά. Οι Portrait φαίνεται ότι βρήκαν το δικό τους ηχητικό “Άγιο Δισκοπότηρο” και τώρα μένει απλά να μείνουν στην “κορυφή”. Και πραγματικά, αν συνεχίσουν με την ίδια “δίψα” να δημιουργούν ανάλογα ηχητικά “τοπία”, τότε σίγουρα το μέλλον τους ανήκει. Στο διά ταύτα όμως, το “The Host” αποτελεί την ηχητική “κορύφωση” μιας μπάντας, που δείχνει ασταμάτητη προς το παρόν.
Παράλληλα, η έκτη δισκογραφική προσπάθεια των Portrait, ξεχωρίζει και για τον ευφάνταστο συνθετικό “χαρακτήρα” της. Εδώ, που οι Σουηδοί μοιάζουν άκρως δημιουργικοί, με “εύρωστες” ιδέες και με μία αναλλοίωτη heavy metal “φλόγα” να “καίει” τα σωθικά τους. Εδώ, που τα riff “πυροβολούν” αδιακρίτως, τα solo “σκοτώνουν”, η ατμόσφαιρα προσθέτει το δικό της “λιθαράκι”, ενώ οι ερμηνείες του Lengstedt φαντάζουν καθηλωτικές. Εδώ, που οι 14 συνθέσεις του δίσκου μοιάζουν επιβλητικές, αναδεικνύοντας τον εκκωφαντικό συνθετικό “πλουραλισμό” των Σουηδών. Από το ατμοσφαιρικό εισαγωγικό “Hoc Est Corpus Meum”, μέχρι το κλείσιμο του album “The Passions Of Sophia”, ο ακροατής “συμβαδίζει” με τον “ήρωα” του concept, “ζει” και αυτός τις “περιπέτειες” του σταυροφόρου, αγωνιά για ότι “κρύβεται” στην επόμενη “στροφή”, αναζητά το “φως” στην άκρη του “τούνελ”. Οι Portrait καταφέρνουν να βάλουν τον οπαδό στα “παπούτσια” του “ήρωα” τους, να γίνει ένα με αυτόν, να νοιώσει τις σκέψεις του, να αντιληφθεί το “μεγαλείο” του “The Host” μόνος του και όχι επειδή κάποιοι άλλοι το είπαν. Τα εκρηκτικά αλά King Diamond/Mercyful Fate “Oneiric Visions” και “From The Urn”, τα καταιγιστικά “The Blood Covenant”, “Sound The Horn”, “Dweller Of The Threshold” και “Sword Of Reason (The Steel Of Revenge)”, ο heavy metal ύμνος “The Sacrament”, η εκπληκτική μπαλάντα “One Last Kiss”, η επική διάθεση των “Voice Of The Outsider” και “The Passions Of Sophia”, είναι σίγουρα από τα highlight ενός δίσκου που διακρίνεται για την έμπνευση και την τελειότητά του. Είμαι βέβαιος, ότι στο “The Host” δεν θα συναντήσεις “άτυχες” και “λίγες” στιγμές, αλλά έναν ολοκληρωτικό heavy metal “θρίαμβο”. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι περιττά, πάτα το play και απόλαυσε, αν έχεις τα “κότσια”. Οι Portrait αποδεικνύουν περίτρανα, ότι βρίσκονται στο συνθετικό “απόγειό” τους, με το “The Host” να διεκδικεί επάξια μία θέση στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
Έχοντας ακολουθήσει τους Portrait από τα πρώτα βήματά τους έως και σήμερα, είναι φανερό ότι οι Σουηδοί συνεχώς εξελίσσονται, διαρκώς βρίσκουν τον τρόπο να “πρωταγωνιστούν” στην underground heavy metal σκηνή. Το “The Host” αποτελεί την κορυφαία δημιουργία τους ως σήμερα, αγγίζοντας την ηχητική και συνθετική “τελειότητα”. Ένα “ονειρικό” concept album, που θα ζήλευαν πολλές “παλιές” και νέες μπάντες, που όμως οι Portrait είχαν τα “καρύδια” να το πράξουν. Από τα καλύτερα heavy metal album της χρονιάς που διανύουμε, συστήνεται ανεπιφύλακτα στους απανταχού μεταλλάδες. Μιλάμε για ένα κλασικό heavy metal “κομμάτι” από την κυκλοφορία του, εσείς με ρωτάτε αν αξίζει να βρίσκεται στις λίστες;
Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: Metal Blade Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 21 Ιουνίου 2024
Facebook
