KHIRKI, SPITBACK (17/5/24) Skyland, Λάρισα

LIVE REPORT

Αν τα 50 χιλιόμετρα που χωρίζουν την πόλη από τον ανοιχτό ορίζοντα του Αιγαίου δεν θα εμπόδιζαν επίδοξους υποψήφιους πολιτικάντηδες σε εποχές σανού να υποσχεθούν πως “και θάλασσα θα φέρουν”, με το αθηναϊκό τρίο δεν χωρούν τέτοια τρικ και ψέματα. Με τη μυρωδιά της Μεσογείου να τυλίγει τον “Κυκεώνα” που μετέφεραν στις μουσικές τους αποσκευές, η θάλασσα έφτασε με το σούρουπο και έγλειφε ήδη την περίμετρο του Skyland.

Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι της νύχτας της Παρασκευής από την αρχή. Πέρα από το ασύχαστο ενδιαφέρον να ακούσουμε τη ζωντανή μεταφορά του δεύτερου άλμπουμ των Khirki , υπήρχε και ένα επιπλέον κίνητρο που είχε να κάνει με την επιστροφή των Λαρισαίων Spitback στο σανίδι. Με την τελευταία τους δουλειά, με τον τίτλο “War Inside my Head” να έχει κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2021, η σκηνική τους παρουσία έλειψε, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως αποτελούν έναν μοναχικό πρεσβευτή του συγκεκριμένου ήχου στην πόλη. Όλα τα παραπάνω έφεραν από νωρίς αρκετό κόσμο στον χώρο.

Οι Spitback μπορεί να έχουν αραιώσει αισθητά τις ζωντανές τους εμφανίσεις, ο κόσμος όμως δεν τους ξέχασε, ούτε έχασε την ενστικτώδη επαφή με όλα αυτά που υπόσχεται κάθε ζωντανή τους εμφάνιση. και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Η μπάντα, που έχει σπάσει πια το φράγμα των 20 χρόνων διαδρομής, είναι ουσιαστικά το πνευματικό και μουσικό παιδί του mastermind και κιθαρίστα Γιώργου Βλαχάβα. Με μια μόνιμη αφοσίωση αλλά και άντληση έμπνευσης από τον ευρύτερο χώρο του nu metal και του core, οι Spitback δεν διστάζουν να επικαλούνται και διάφορα στοιχεία από άλλους χώρους, που κάνουν τελικά το αποτέλεσμα των συνθέσεων πιο μελωδικό, εθιστικά ρυθμικό και ενδιαφέρον.

Ποντάροντας λοιπόν στον επιθετικό τους πυρήνα, που επιτρέπει πάντα αυτές τις μεταστροφές στις εντυπώσεις, η μπάντα φρόντισε να φρεσκάρει τις μνήμες μας από τα δυο άλμπουμ της, μοιράζοντας το περίπου 45λεπτο σετ της ανάμεσα στο παλιότερο και το πρόσφατο υλικό. Κάπου ανάμεσα σε αυτά, είχαμε και την αποκλειστικότητα να ακούσουμε μια νέα σύνθεση, καθώς βρίσκονται πια στη διαδικασία ηχογράφησης νέου άλμπουμ. Με έναν ισορροπημένο ήχο σε επίπεδο έντασης και πολλή ενέργεια, οι Spitback κατάφεραν εύκολα να οδηγήσουν τον κόσμο αρχικά πιο κοντά στη σκηνή, και μετά στο αναμενόμενο “ξύλο”. Με τις απαραίτητες παραινέσεις ενός αρκετά επικοινωνιακού frontman, με αρκετή συνολική κίνηση και συντονισμένη σκηνική παρουσία, αλλά και ρυθμικές παγίδες που συνοδεύονταν από τα κατάλληλα breaks, χόρεψαν στον χρόνο τους το κοινό και το διασκέδασαν αισθητά και οι ίδιοι. Με τη συνήθη αφοσίωσή τους στις αμερικανικές καταβολές του ιδιώματος, αποδείχθηκαν έτοιμοι, διαβασμένοι, σθεναρά πειστικοί και έκαναν τον κόσμο να ιδρώσει τη φανέλα.

Spitback Setlist:

Intro

Faded Glory

Syndrome

Scratch the Surface

Shame

Free Fall

Face Down

Again

Life Is Killing Me

Feed

Inside

No I Am Not

Fall Apart

Curse of Everything

Η ερωτική πια σχέση της αθηναϊκής μπάντας με την πόλη αποδείχθηκε και ενισχύθηκε άμεσα από άλλη μια βραδιά ισχυρής αλληλεπίδρασης. Είναι ξεκάθαρο πως οι Khirki έχουν σφυρηλατήσει το δικό τους κοινό, και αυτό απολαμβάνει τον χώρο που οριοθέτησαν ακόμα περισσότερο με το δεύτερο άλμπουμ. Με δεδομένο το ζωντανό παρελθόν τους στην πόλη, δικαιωματικά ο “Κυκεώνας” κατέλαβε τη μερίδα του λέοντος στην εμφάνιση. Υπήρξαν και οι ζεστές φωνές εκείνων που ήθελαν το παλιότερο υλικό, και θα ήμουν πραγματικά ευτυχισμένος να μεγαλώσουν τόσο πολύ σαν μπάντα, ώστε να έχουν κι εκείνοι την μερίδα των απολαυστικών γκρινιάρηδων που θα λένε “Khirki μόνο μέχρι το πρώτο demo”.

Με τον groove thrash αέρα του ιδανικού opener, μας αγκάλιασε το τόσο γνώριμο πια “Featherless”, ενώ η παιχνιδιάρικη prog μαεστρία του τόσο ιδιαίτερου “Pumping the Vein” έκανε την παλέτα των εντυπώσεων πλούσια. Βλέποντας τη μπάντα σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής της, το πιο εντυπωσιακό και καθοριστικό στοιχείο της είναι η ισορροπία ανάμεσα σε μια απίθανη εκτελεστική ακρίβεια και την προφανή, παθιασμένη κατάθεση ψυχής. Όλη η απαιτητική απόδοση του “Κυκεώνα” , που ακούστηκε στο σύνολό του, με εμβόλιμες παλιότερες συνθέσεις, είναι ουσιαστικά η μάχη με ένα άλμπουμ πολυσχιδές, δύσβατο μουσικά, αλλά ταυτόχρονα και με ένα πλήθος διαθέσεων και συναισθημάτων που δεν γίνεται σε καμιά περίπτωση να αγνοηθούν. Αυτή λοιπόν η σταθερή ισορροπία τους ανάμεσα στους δυο κόσμους, της τεχνικής και του συναισθήματος, ήταν ο κινητήριος μοχλός που απογείωσε τη νύχτα.

Με τη βοήθεια ενός εξαιρετικού ήχου που ανέδειξε και τον χαρακτήρα τους, άφησε τα καίρια ηχοχρώματα των συνθέσεων να αναδειχθούν, και έδωσε τη δυνατότητα σε πιο φρέσκους ακροατές να παρακολουθήσουν ευδιάκριτα τις συνθέσεις, οι Khirki διέσχισαν μια νύχτα αποκλειστικά με highlights. Άλλωστε , ποια παράπονα θα μπορούσα προσωπικά να ανακαλύψω, όταν αποδόθηκαν υπέροχα τα δυο αγαπημένα μου τραγούδια της “Κτηνωδίας”, τα “Medea” και “Wolf’s Lament”, με όλη την υποβολή που μεταφέρουν. Το απολαυστικότερο σε όλα αυτά είναι πως τα πάντα έγιναν με τη συνοδεία του κόσμου που τραγούδησε ρεφρέν αλλά και βασικές μελωδίες τραγουδιών, χόρεψε μέχρι εξάντλησης, ενώ δεν έλειψε και το crowd surfing. Η πανέμορφη μεσογειακή προσευχή του “Father Wind” άνοιξε πανιά για να ταξιδέψουμε στην τριλογία του νερού, την υδάτινη ψυχή του άλμπουμ, που σφράγισε μια θριαμβευτική εμφάνιση. Το “Heart of the Sea” διεμβολίζει την black metal πρόσοψή του με μια γενναία διαδρομή και μας αφήνει στην αγκαλιά των “Συμπληγάδων”, μιας από τις πιο επικές και συγκινητικές στιγμές της νύχτας. Το doom παράθυρο του κτήνους που ακούει στο όνομα “Hekate” ανοίγει διάπλατα, αποκαλύπτοντας σταδιακά όλα τα συγκεντρωμένα μυστικά ενός σπουδαίου δίσκου.

Το φινάλε δεν γίνεται ακριβώς αποδεκτό από τον κόσμο, που μπορεί να ξεβιδώθηκε, αλλά δεν χόρτασε. Κανείς δεν θα έλεγε όχι σε ένα πικάντικο encore, έτσι το τρίο έπιασε ξανά τα όργανα και μας χάρισε ένα καυτό “Bukovo”. Μου είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω αν ήταν αυτοί περισσότερο ευτυχισμένοι ή ο κόσμος, το βέβαιο είναι πως απολαμβάνουν μια θερμή αγάπη και αναγνώριση. Και όχι άδικα. Οι Khirki έρχονται με φόρα και ο χάρτης της ελληνικής σκηνής αλλάζει.

Khirki Setlist:

Featherless

Pumping the Vein

Black and Chrome

Deadpan

The Watchers of Enoch

Wolfs Lament

Medea

Raging Bull

Your Majesty

Father Wind

Heart of the Sea

Συμπληγάδες

Hekate

Encore:

 Bukovo

Khirki Facebook
Spitback Facebook

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαμπός

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.