LIV KRISTINE: Παρουσιάζει το lyric video για το “Portrait: Ei Tulle med Øyne Blå”

NEWS

Η Liv Kristine παρουσιάζει το lyric video για το “Portrait: Ei Tulle med Øyne Blå”. Το τραγούδι είναι το δεύτερο single από την επερχόμενη επανέκδοση του σόλο ντεμπούτου της Liv από το 1998, “Deus ex Machina”, το οποίο θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά την 1η Μαρτίου σε έκδοση βινυλίου και σε διπλό CD με ακυκλοφόρητα bonus κομμάτια μέσω της Allegro Talent Music. Η Metalville Records θα αναλάβει την ψηφιακή κυκλοφορία της επανέκδοσης.

Το “Portrait: Ei tulle med øyne blå”, βασισμένο σε ένα παιδικό τραγούδι του 1905, είναι ένα τραγούδι στα νορβηγικά της Liv Kristine. Τον Ιούνιο του 2023, ηχογραφήθηκε μια νέα εκδοχή μαζί με τον Geir “Gerlioz” Bratland (Dimmu Borgir, God Seed, The Kovenant, Satyricon). Το “Portrait: Ei tulle med øyne blå” ξεδιπλώνει πολλή λεπτότητα, μαγεία και τη δύναμη του προσωπικού χαρίσματος της Liv Kristine.

Δείτε παρακάτω το βίντεο:

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1162 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.