YEAR OF THE GOAT: “Trivia Goddess”

ALBUM

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, οι Σουηδοί μας συστήθηκαν με το “Lucem Ferre” EP (2011) και το full length album “Angels’ Necropolis” (2012). Την εποχή δηλαδή που το occult rock μεσουρανούσε, ενώ η ποιότητα της μουσικής τους, τους έχρισε αυτόματα ως μια από τις μπάντες θεμέλια του συγκεκριμένου μουσικού ρεύματος. Εκ τότε μάλιστα, επισκέπτομαι συχνά πυκνά το “Angels’ Necropolis”, καθώς το θεωρώ ως ένα λαμπρό δείγμα εκείνης της περιόδου.

Το “The Unspeakable” που κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα δεν μπόρεσε ποτέ να κοιτάξει στα μάτια το άφθαστο ντεμπούτο τους, ενώ στο “Novis Orbis Terrarum Ordinis” (2019) ο υπερκορεσμός του είδους με είχε κάνει ήδη να λοξοδρομήσω σε άλλα μουσικά μονοπάτια. Όλα αυτά μέχρι που έσκασαν πριν λίγο καιρό τα μαντάτα του νέου δίσκου. Τρέφω απεριόριστο σεβασμό στη μουσική τους και η κυκλοφορία του “Trivia Goddess” ήταν πρώτης τάξεως ευκαιρία να συνδεθώ ξανά μαζί της. Για να μην χρονοτριβώ άλλο, οι Year of The Goat μου πρόσφεραν σε γενναίες δόσεις αυτό που ήλπιζα και δεν περίμενα απόλυτα να πω την αλήθεια.

Να το κάνω φραγκοδίφραγκα…Εδώ θα συναντήσεις occult rock πρώτης κατηγορίας, με μια στοιχειωμένη ατμόσφαιρα που την διαπνέει ένας γοτθικός ρομαντισμός. Κιθαριστικές δισολίες να στάζουν μέλι, μελωδίες που σφηνώνονται στο μυαλό από το πρώτο άκουσμα και τα αξεπέραστα φωνητικά, του μπροστάρη τους Thomas “Lucem Ferre Sabbathi” Eriksson (φωνή, κιθάρα), να εξιστορούν ιδανικά τις απόκρυφες ιστορίες τους. Με τα δεύτερα φωνητικά να προσθέτουν βάθος στα τραγούδια τους και τα διακριτικά πλήκτρα να κουβαλούν το νήμα από τα θρυλικά ‘70s, όλα δένουν μεταξύ τους αρμονικά. Στο εναρκτήριο “The Power of Eve” η αύρα των The Devil’s Blood δημιουργεί ευχάριστους συνειρμούς, ενώ στο “Alucarda” το άγγιγμα των Ghost δεν στερεί από την ευχαρίστηση του ακούσματος του συγκεκριμένου radio friendly ύμνου.

Λογικές οι επιρροές μεταξύ συγκροτημάτων, οι Year of The Goat όμως έχουν διαμορφώσει μέσα στα χρόνια τη δική τους μουσική ταυτότητα και στην πρώτη ακρόαση μπορείς άμεσα να διακρίνεις το ίχνος τους. Είναι το επιθυμητό για όλες τις μπάντες, αλλά λίγοι στις μέρες μας το καταφέρνουν. Τούτοι εδώ όμως το έχουν κατακτήσει, με το σπαθί και…τις κιθάρες τους. Για να συμβεί αυτό πέρα από τη βαθιά γνώση, απαιτείται και τεχνική αρτιότητα που στην περίπτωσή τους διαθέτουν σε αφθονία. Παιχταράδες όλοι τους σε κάθε επίπεδο, χαρίζουν αβίαστα υπέροχα riffs και solos, χτίζοντας τη σκοτεινή τους ατμόσφαιρα με χαρακτηριστική ευκολία. Άκου τα “King Of Damnation” και “Crescent Moon” και θα με καταλάβεις. Όλα τα παραπάνω δοσμένα μέσα από την κατάλληλη παραγωγή, όπου το ένα της πόδι πατάει στο χθες και τις διδαχές του παρελθόντος, ενώ το άλλο στιβαρά στο σήμερα.

Δεν έχω ιδέα αν στο Κινεζικό ωροσκόπιο το 2025 είναι η χρονιά του τράγου, αλλά για τους Σουηδούς δεν έχω καμιά αμφιβολία. Α must have απόκτημα για τους φίλους του ήχου και μια πρόταση για όσους θέλουν να τον μάθουν. Άλλωστε σύντομα θα συναντήσουν το “Trivia Goddess”, στις ετήσιες λίστες.

Είδος: Occult rock
Δισκογραφική Εταιρεία: Napalm Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 12 Σεπτεμβρίου 2025

Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Γιώργος Μπατσαούρας 466 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσολόγγι, ενώ τα προεφηβικά του χρόνια τα πέρασε αντιγράφοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και μουσικά albums σε ενενηντάρες TDK κασέτες. Ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι του όταν πρωτοάκουσε το Use Your Illusion II των Guns N’ Roses και είδε το video της live εκδοχής του "Child In Time" στο κρατικό κανάλι. Τα πρώτα του χαρτζιλίκια τα επένδυσε στα τοπικά δισκοπωλεία αγοράζοντας δίσκους (και μόνο από το εξώφυλλο), ενώ με το πέρασμα του χρόνου τα μουσικά του ακούσματα επεκτάθηκαν over the rainbow σε περισσότερα hard rock, metal και desert μονοπάτια. Με τα ηχεία στα αυτιά και το κάθε είδος rock μουσικής στο κεφάλι, αντιμετώπισε τις κάθε λογής θαλασσοταραχές. Τα hobbies του πέρα από το αδυσώπητο κυνήγι συναυλιών, αποτελούν τα ταξίδια μέσα από τις σελίδες του Ανυπότακτου Γαλάτη, του θαυμαστού κόσμου του Τόλκιν και των βιβλίων ιστορίας καθώς και η χωρίς ντροπή κατανάλωση b-movies με νεκροζώντανους. Στο τέλος της ημέρας επαναλαμβάνει σαν προσευχή τα λόγια του θείου Lemmy ‘’The Chase Is Better Than the Catch’’ και προσπαθεί την επόμενη να τα κάνει πράξη.