Ένα από τα ιδιαίτερα μυστικά της σκηνής των Βρυξελλών, κάτι που ήδη ακούγεται εξωτικό από την πρώτη στιγμή, είναι αυτή εδώ η κολεκτίβα μουσικών με το πολλά υποσχόμενο όνομα. Αν έρχεσαι πρώτη φορά σε επαφή με το όνομα, έχει ήδη διανυθεί δρόμος που μας οδήγησε αισίως και με όλη την απαραίτητη ζοφερή μυστικοπάθεια σε αυτό το τέταρτο άλμπουμ τους.
Οι Wolvennest είναι μια ενισχυμένη μουσική συμμορία με τρεις κιθαρίστες, το κλασικό rhythm section, την σπουδαία τραγουδίστρια Shazzula, η οποία φροντίζει να χαρακτηρίσει ακόμα περισσότερο το ξεχωριστό τους ύφος, και τον ελεύθερο σκοπευτή Déhà, έναν ασύχαστο πολυμουσικό και παραγωγό που διακτινίζεται σε αμέτρητα σχήματα, πέρα από τις δικές του δουλειές. Η μουσική τους έχει μια έντονα τελετουργική φλέβα, μια εσωτερική φλόγα που χρωστά τις σπίθες της στον αποκρυφισμό, τον πνευματισμό, την ψυχεδέλεια. Οι Wolvennest είναι δηλαδή μια μπάντα με μια έντονη ρουστίκ αισθητική που βασίζεται στο gothic, το doom, ακόμα και το black metal, παραμένει όμως ανοιχτά περιπετειώδης στις προκλήσεις. Με ένα χαρμάνι που μοιάζει να περιφρονεί την αισθητική κάθε μουσικού μοντερνισμού, αλλά ταυτόχρονα επιδιώκει τη σύμπραξη πολλών διαθέσεων, οι Βέλγοι αντιτίθενται στη σύγχρονη παρακμή της ανθρωπότητας.
Το “Procession” είναι ξεκάθαρα μια διαδρομή προς μια άγνωστα επώδυνη κατάληξη, και δεν το έκρυψαν στιγμή αυτό. Ο κιθαρίστας Marc De Backer αποκάλυψε: “Αυτός ο κόσμος είχε την ευκαιρία του, και το είδος μας έχει αποτύχει παταγωδώς. Το “Procession” είναι το soundtrack της εξαφάνισής μας, απλά και ξεκάθαρα”. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια αργή σκληρή πορεία που αγγίζει τα 80 λεπτά διάρκειας. Τα παχιά, σκοτεινά ριφ τυλίγουν ασφυκτικά το ρυθμικό υπόβαθρο, οι δραματικές κιθαριστικές γραμμές χαράζουν τη σκληρή ηχητική επιφάνεια, και το theremin υποβόσκει πανούργα και μόνιμα από πίσω. Η Shazzula επιβάλλει την υπνωτική της μαγεία με μια αφηγηματική, τελετουργική γοητεία. Κάπως έτσι, το άλμπουμ μετατρέπεται σε μια δίνη, δύσκολη να αγνοήσεις και αρκετά δελεαστική για να θέλεις να την αποφύγεις. Ο ορίζοντάς του μοιάζει με εκείνες τις απόλυτες γκρίζες μέρες, όταν η προσδοκία για φως έχει εξαφανιστεί.
Και αν η ένταξη στο μακρύ ταξίδι του δίσκου είναι ομαλή, συγκριτικά με την εξέλιξη, το γκρουπ δεν διστάζει να δοκιμάσει τις αντοχές του ακροατή. Αν διαισθάνομαι ένα θεματικό όριο, αυτό μοιάζει να είναι το πανέμορφο “Déchamè”, ένα αναπόφευκτο πένθιμο δόλωμα, με την Shazzula να τραγουδά στα γαλλικά αυτό τον μαύρο ύμνο. Το “Hunters” επιφυλάσσει μια ισχυρή post black εντύπωση, ενώ στο “Things That Breath” η πίεση διαλύεται προσωρινά σε ένα κινηματογραφικό ambient ύποπτο ξέφωτο. Όσο οδηγούμαστε στο φινάλε, η ανάγλυφη αναπαράσταση της παρακμής περνά από τα όρια του στοιχειωμένου στο μεταφυσικό. Το γενναίο, πειραματικό “Tarantism”, με τη συνδρομή της φωνής της Hekte Zaren από το διεθνές project Adaestuo, μας σπρώχνει σε στριφνά χωράφια όπου οι αντηχήσεις της Diamanda Galás παραμονεύουν. Το τελειωτικό από κάθε άποψη “The Last Champers”, μετά από μια επίμονη, επίπονη, υπνωτική αλλά ταραγμένη περιπλάνηση, μας αφήνει σε ένα απόμακρο οροπέδιο άγνωστης τύχης και προσδοκίας.
Οι Wolvennest μας οδηγούν σε μια βαθιά μουσική περιπέτεια με αγκάθια, δηλητήρια και εσωτερικές προκλήσεις, έχοντας αποδειχθεί ευέλικτα συνεπείς στην απόδοση της ανάλογης διάθεσης και διαδρομής. Απέναντι σε έναν κόσμο που απομακρύνεται συνεχώς από την απτή πραγματικότητα, οι Βέλγοι προκαλούν χρησιμοποιώντας σαν αντίδοτο την κατάδυση στα σάπια σπλάχνα του, με έναν δίσκο αναγκαία διεισδυτικό και απαραίτητα πικρό.
Είδος: Gothic/Doom/Psychedelic metal
Εταιρεία: Consouling Sounds
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 17 Οκτωβρίου 2025
