Για όσους δεν γνωρίζουν τους Wallop, πρόκειται για την μπάντα του Stefan Arnold, που διετέλεσε drummer των Grave Digger για 22 ολόκληρα χρόνια, που ιδρύθηκε πριν περίπου 40 χρόνια, πίσω στο 1983, στο Offenbach της Γερμανίας. Το όνομά τους το πήραν από το τραγούδι και ομώνυμο Ep των Raven “Crash, Bang, Wallop” του 1982, ενώ η μπάντα κατάφερε να κυκλοφορήσει μόλις ένα album το 1985, το “Metallic Alps”, πριν μπει στον “πάγο” δύο χρόνια αργότερα. Με την αποχώρηση του από τους Grave Digger, ο Stefan επαναδραστηριοποίησε τους Wallop, επιστρέφοντας δισκογραφικά πριν 4 χρόνια με το “Alps On Fire”. Βρίσκοντας πλέον τα “βήματά” τους, οι Γερμανοί ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν την τρίτη τους δισκογραφική προσπάθεια “Hell On Wheels”, συνεχίζοντας από εκεί που το είχαν αφήσει πίσω στο μακρινό 1987, παραδίδοντας αγνό και ανεπιτήδευτο ‘80s heavy metal.
Δεν χρειάζονται παρά μόνο λίγα δευτερόλεπτα, για να καταλάβεις με τι έχεις να κάνεις ηχητικά στο “Hell On Wheels”. Οι Γερμανοί φαίνονται αποφασισμένοι να σε “γυρίσουν” 40 χρόνια πίσω, σε μια εποχή που το heavy metal “κεντούσε”, “αποτινάσσοντας” οποιοδήποτε “ίχνος” μοντερνιάς και πιστεύοντας ακράδαντα, σε εκείνο το “απαστράπτων” μεταλλικό “όνειρο”. Οι Wallop μοιάζουν να μην έχουν “μεγαλώσει” με τα χρόνια, να μην έχουν ακολουθήσει την heavy metal “τάση”, αλλά εμμένουν στο αρχικό ηχητικό “πλάνο” τους που ξεκίνησε πίσω στο 1983 και μάλιστα δείχνουν μια αξιοθαύμαστη επιμονή, να συνεχίσουν μουσικά από εκεί που σταμάτησαν με το “Metallic Alps”. Το “Hell On Wheels” λοιπόν, δεν μπορεί παρά να είναι γνήσιο “τέκνο” του ‘80s heavy metal, “γεννημένο” από μουσικούς που έχουν ζήσει και μεγαλουργήσει σε αυτήν την απίστευτη δεκαετία και έχουν την εμπειρία και τις παραστάσεις, να πάνε πολλά βήματα παραπέρα τον αγνό και αυθεντικό heavy metal ήχο. Οι Wallop είναι αφοσιωμένοι, σταθεροί στις ηχητικές “απόψεις” τους, δεν επηρεάζονται από τυχόν σύγχρονες heavy metal “σειρήνες”, δεν “αγγίζουν” πειραματισμούς και κινούνται σε γνωστά ηχητικά “λημέρια”, επιλέγοντας πιο “ασφαλείς” ηχητικές “καταστάσεις”. Το τρίτο album των Γερμανών, συγκεντρώνει όλη εκείνη την ηχητική “πεμπτουσία” του σκληρού ήχου, όλη εκείνη την ένταση, το πάθος, την ηχητική “επανάσταση”, την ελευθερία, την αγνότητα, τον συναισθηματισμό, την αυθεντικότητα, όλη εκείνη την “μαγεία” του heavy metal. Το “Hell On Wheels” ηχητικά, έχει σκοπό να σε “ταξιδέψει” σε μια εποχή, που όλα έμοιαζαν πιο “φωτεινά”, μακριά από την “μαυρίλα” των ημερών μας και η αλήθεια είναι ότι το πετυχαίνει “άκοπα”. Οι Wallop απλά συνεχίζουν απτόητοι το “βιολί” τους, χαρίζοντάς μας αγνό, ατόφιο ‘80s “ατσάλι”, που πραγματικά δεν γίνεται να του αντισταθούμε, δεν μπορούμε να το “προσπεράσουμε”.
Αυτό που εκπλήσσει ευχάριστα στο “Hell On Wheels”, είναι οι “μαζεμένες”, καλοδουλεμένες συνθέσεις. Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν, μπορεί το hiatus να κράτησε πολύ, όμως οι Γερμανοί φαίνεται ότι βρήκαν γρήγορα τα “πατήματά” τους και δείχνουν μία απαράμιλλη συνθετική φόρμα. Τα δέκα κομμάτια του δίσκου, μοιάζουν εξαιρετικά εμπνευσμένα, γεμάτα ‘80s heavy metal “ψυχή” και “τσαμπουκά”, με καταιγιστικά, στακάτα riff και ευφάνταστα, ξεσηκωτικά solo και με ευφυή, πιασάρικα ρεφρέν, που δύσκολα “ξεκολλούν” από το μυαλό σου. Φαντάζομαι έχετε ακούσει την παροιμία “η γριά η κότα έχει το ζουμί”, έτσι; Ε, εδώ οι Γερμανοί “γερόλυκοι”, αποδεικνύουν ότι δεν έχουν μόνο το “ζουμί”, αλλά και όλη την “φαιά” ουσία του heavy metal. Οι Wallop με την τρίτη τους δισκογραφική προσπάθεια, κατορθώνουν για περίπου 40 λεπτά, να σε κάνουν να “ξεχάσεις” το 2024 και να πιστέψεις ότι βρίσκεσαι σε εκείνα τα καλύτερά σου χρόνια, με συνθέσεις που “χτυπούν” στην “καρδιά” των ‘80s και ξεδιπλώνουν μαεστρικά τον αυθεντικό heavy metal “χαρακτήρα” της μπάντας. Προφανώς και οι εμπειρίες αυτής της δεκαετίας “εκ των έσω” μετράνε, ενώ και οι επί 22 χρόνια “παραστάσεις” του Arnold με τους τεράστιους Grave Digger, παίζουν το “ρόλο” τους, όμως τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο, αν δεν υπήρχε αυτή η “κάψα”, αυτή η δημιουργική “επιθυμία” των Γερμανών, να “αγγίξουν” το heavy metal “μεγαλείο” της χρυσής δεκαετίας του σκληρού ήχου. Το “Hell On Wheels” ξεκινά και κλείνει με δύο κομμάτια που “θερίζουν” πραγματικά, τα “Battle Cry” και “One Track Mind”, όπου τα riff σε “χτυπούν” αλύπητα και τα solo σε φτάνουν σε “οργασμό”, ενώ υπάρχει και εκείνη η στιγμή που οι Wallop καταφέρνουν να γίνουν λίγο πιο μελωδικοί, με το “Blinded Eyes”, και “ακουμπούν” κάπως το σήμερα, με το “Darkness Comes Rising”. Τα υπόλοιπα; Τα υπόλοιπα φίλε μου, μοιάζουν με μια heavy metal “καταιγίδα”, που είναι έτοιμη να πέσει στο “κεφάλι” σου. “Ομοβροντία” στακάτων heavy metal riff, ακατάπαυστες “ριπές” solo, φοβερές ερμηνείες και ρεφρέν που θα σιγοτραγουδάς καιρό, με τα “World On Fire”, “Hellfire”, “American 4-4-0”, “Stand Up”, “Hell On Wheels” και “Strike Down”, να αποτελούν μια αληθινή heavy metal “ονείρωξη”. Πραγματικά, ποιο να πιάσεις και ποιο να αφήσεις. Το “Hell On Wheels” συνθετικά, είναι ένα ουσιώδες και διασκεδαστικό album, η κορυφαία δουλειά της μπάντας, μέχρι σήμερα.
Όσο περνάει ο καιρός, οι Wallop αρχίζουν και δείχνουν τις πραγματικές τους δυνατότητες. Το “Hell On Wheels”, είναι εκείνο το σημαντικό “σκαλοπάτι”, που μπορεί να εδραιώσει τους Γερμανούς στον χώρο. Είναι εκείνο το album, που αναδεικνύει τον αυθεντικό heavy metal “χαρακτήρα” των Γερμανών και επιδεικνύει τις ‘80s heavy metal “ορέξεις” τους. Είναι ο δίσκος, που οι Wallop καταφέρνουν να συνδυάσουν την ηχητική ωριμότητα, με την συνθετική ευστροφία. Είναι από εκείνες τις κυκλοφορίες, που κατορθώνουν να σε σηκώσουν από την καρέκλα σου, να “χτυπηθείς” και να τραγουδήσεις μαζί της. Σίγουρα μια δυνατή “λύση” για τους old school οπαδούς, ενώ δεν θα μείνει αδιάφορο και σε όσους γουστάρουν το αγνό και ατόφιο heavy metal. Νομίζω, από τις value for money επιλογές, στον χώρο του.
Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: MDD Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11 Ιουλίου 2024
Facebook
