Η αλήθεια είναι, ότι έχω πολύ καιρό να μάθω νέα των Vanden Plas ή και να ακούσω κάποια δουλειά τους. Ίσως επειδή τα ακούσματα μου πλέον, έχουν καταλήξει στο κλασικό heavy/power/epic metal και λιγότερο στον “προοδευτικό” ήχο. Θυμάμαι όμως πολύ καλά, ότι οι Γερμανοί progressive metallers, ήταν από τις μπάντες που λίγο πριν και λίγο μετά το 2000, με γοήτευσε το “φιλοσοφημένο” προοδευτικό ύφος τους. Τέσσερα χρόνια μετά το “The Ghost Xperiment- Illumination”, οι Vanden Plas επιστρέφουν με τον 11ο δίσκο τους “The Empyrean Equation Of The Long Lost Things”, έτοιμοι να μας προσφέρουν ένα ακόμη “στολίδι” του progressive “κόσμου” τους.
Καταρχήν, εαν ψάχνετε progressive “νεωτερισμούς” ή στροφή σε ηχητικούς “πειραματισμούς”, είναι δεδομένο ότι οι Vanden Plas δεν είναι η μπάντα που θα τα βρείτε. Οι Γερμανοί έχουν αποδείξει, ότι ακολουθούν πιστά αυτό το progressive “μανιφέστο” που “κυρήττουν” εδώ και σχεδόν 40 χρόνια, από την δημιουργία της μπάντας. Ένα progressive “προτεκτοράτο”, που αναλώνεται ηχητικά στις εποχές των “παχέων αγελάδων” του προοδευτικού ήχου και που η αλήθεια είναι, ότι βρίσκει πολλούς “υποστηρικτές” ακόμη και στο σύγχρονο ακροατήριο. Ποιος δεν μνημονεύει άλλωστε από όλους όσους μεγαλώσαμε στα ‘80s και ‘90s, αυτήν την progressive “καταιγίδα” που είχε καταφέρει να μας “παγιδέψει” στην “δίνη” της; Ποιος δεν αναζητεί στην πιο σύνθετη σημερινή prog πραγματικότητα, εκείνες τις αιθέριες μελωδικές προοδευτικές στιγμές, που μας χάριζαν μπάντες όπως οι Dream Theater, οι Queensryche, οι Vanden Plas και οι υπόλοιπες “δυνάμεις” του ήχου; Οι Γερμανοί “μεγάλωσαν”, απόκτησαν εμπειρίες και παραστάσεις στον προοδευτικό ήχο, όμως ποτέ δεν προχώρησαν σε ηχητικές “αλλαγές”, παρά μόνο δημιούργησαν το δικό τους σοφιστικέ στυλ και συνεχίζουν να το διατηρούν αναλλοίωτο, προσφέροντας μια “όαση” μελωδικών μουσικών στιγμών, όπως τις θυμόμαστε από το “πλούσιο” παρελθόν. Το progressive metal των Vanden Plas δεν νοιάζεται αν αρέσει σε πολλούς, αν είναι “εμπορικό”, αλλά περισσότερο στοχεύει σε ένα πιο κατασταλαγμένο και ρομαντικό prog κοινό, που διακατέχεται από τις ίδιες ή παρόμοιες “ιδέες” για τον προοδευτικό ήχο και το μέλλον του. Ακόμη και οι μικρές αλλά ευδιάκριτες συμφωνικές “πινελιές”, βαδίζουν στο ίδιο μήκος “κύματος” με τις progressive ιδέες της μπάντας και λειτουργούν άριστα, ως ένας “κρίκος” της προοδευτικής ηχητικής “αλυσίδας” των Γερμανών. Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια οι Vanden Plas έχουν επιδοθεί σε μία “μανιώδη” δημιουργική διάθεση για concept album, με ανάλογη επική και συναισθηματική ατμόσφαιρα και ισορροπία ηχητικού και συνθετικού περιεχομένου, που στο “The Empyrean Equation Of The Long Lost Things” συνεχίζει να βρίσκει “θέση”. Το σίγουρο πάντως είναι, ότι 11 album μετά οι Γερμανοί παραμένουν “κολλημένοι” ηχητικά, δεν αλλάζουν “μυαλά” και συνεχίζουν απτόητοι να μας χαρίζουν μοναδικές “φιλοσοφημένες” prog στιγμές, βγαλμένες από τα πιο αισιόδοξα όνειρά μας. Το “The Empyrean Equation Of The Long Lost Things” “φωνάζει” ότι οι Vanden Plas δεν καταθέτουν τα “όπλα”, ότι το “απόρθητο” progressive “κάστρο” τους θα παραμείνει “λαμπερό” ως έχει, ηχητικά.
Είναι δεδομένο ότι οι Vanden Plas πέρα από την “επιμονή” τους στην δική τους “ρομαντική” progressive ιδέα, έδιναν τεράστια σημασία και στο συνθετικό κομμάτι των δίσκων τους. Έτσι και εδώ, για να “αγγίξουν” το επιθυμητό prog αποτέλεσμα, “κυνήγησαν” τις κατάλληλες συνθετικές ιδέες, που θα μπορούσαν να “κουμπώσουν” στα “θέλω” του “The Empyrean Equation Of The Long Lost Things”. Συνθέσεις, που θα διέθεταν “πλούσιες” μελωδίες και λυρισμό, riff και solo που θα “γέμιζαν” το album με τεχνική και δύναμη, που θα θύμιζαν εκείνες τις εποχές του “θριάμβου” του προοδευτικού ήχου, ατμόσφαιρα που θα ταίριαζε σε έναν “ρομαντικό” prog δίσκο και ερμηνείες στοχευμένες, ολοκληρωτικές, με δυναμισμό και συναίσθημα. Μπορεί ο αριθμός των κομματιών να φαντάζει μικρός, όμως οι Γερμανοί έχουν καταφέρει σε κάθε ένα από αυτά, να εμβαθύνουν στα progressive “κυρήγματά” τους, να ξεδιπλώσουν τις προοδευτικές αρετές τους και τελικά να τα κάνουν τόσο “πλούσια”, που ο αριθμός να μην ενδιαφέρει τον ακροατή, όσο το συνθετικό και μουσικό μεγαλείο των τραγουδιών. Οι 6 συνθέσεις του νέου δίσκου, είναι πέραν του δέοντος μελωδικές, βγάζουν συναίσθημα και progressive “ρομαντισμό”, δικαιολογούν την τεχνική και τον δυναμισμό των riff, τα solo ξεδιπλώνονται με μία ανέλπιστη “ομορφιά”, ενώ ο Andy Kuntz δίνει κάποιες από τις πιο ουσιαστικές ερμηνείες του. Και τα 6 κομμάτια του “The Empyrean Equation Of The Long Lost Things” είναι τρομακτικά ευφυή, έχουν φρεσκάδα, ενώ σε καμία περίπτωση δεν καταντούν βαρετά και ανιαρά, λόγω διάρκειας. Δεν νομίζω ότι μπορείς να ξεχωρίσεις κάποιο ή κάποια ως την/τις κορυφαία/ες στιγμή/ές του album, αφού μία ακρόαση στην ολότητά του θα σου αποκαλύψει τον σύνθετο progressive “κόσμο” των Vanden Plas, διαφορετικά θα μοιάζει με παζλ που του λείπουν κάποια κομμάτια. Σίγουρα όμως υπάρχουν στιγμές μοναδικές, που σου μένουν “καρφωμένες” στο μυαλό, όπως η σπαρακτική ερμηνεία του Andy Kuntz και το φοβερό solo στο “They Call Me God”, η progressive τελειότητα του 15λεπτου έπους “March Of The Saints”, η ισορροπία συμφωνικών και progressive μοτίβων στο ομώνυμο “The Empyrean Equation Of The Long Lost Things” και η ‘90s προοδευτική “μαγεία” και “κορύφωση” των “My Icarian Flight”, “Sanctimonarium” και “The Sacrilegious Mind Machine”. Οι Vanden Plas συνεχίζουν να κρατούν την “σημαία” του “ρομαντικού” progressive metal ψηλά με τον νέο τους δίσκο, συνθετικά και ηχητικά.
Με το “The Empyrean Equation Of The Long Lost Things”, οι Vanden Plas συνεχίζουν την “ρομαντική” progressive “κληρονομιά” τους, κρατούν το προοδευτικό “φρόνημα” τους ψηλά και αποδεικνύουν ότι θα μείνουν “αναλλοίωτοι” ηχητικά και συνθετικά, ότι και αν συμβεί. Το 11ο album τους μπορεί να μην είναι το καλύτερο τους, έχει όμως τον χαρακτήρα τους, έχει μία μοναδική progressive ποιότητα, έχει την δυναμική να αποτελέσει τον δίσκο της χρονιάς στην σκηνή. Σίγουρα πρόκειται για έναν σημαντικό “πόλο έλξης”, για τους οπαδούς του προοδευτικού ήχου, όμως έχει τα εχέγγυα να γίνει και ένα εξαιρετικό άκουσμα, για τους φίλους του καλού, ποιοτικού heavy metal. Οι Γερμανοί παραμένουν αθεράπευτα progressive “ρομαντικοί”, αποδεικνύουν τις προοδευτικές “αρετές” τους και μας χαρίζουν ακόμη ένα “διαμάντι” της progressive σκηνής. Μία value for money επιλογή, από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς στον προοδευτικό ήχο.
Είδος: Progressive Metal
Δισκογραφική: Frontiers Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 19 Απριλίου 2024
Facebook
Website
