THIS ETERNAL DECAY

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Οι This Eternal Decay, θα έλεγε κανείς, ότι δεν είναι μια συνηθισμένη μπάντα, αλλά μια από εκείνες τις κολεκτίβες καλλιτεχνών με διαφορετιές μουσικές επιρροές, ανησυχίες και εμπειρίες. Κι αυτό γιατί η τετράδα από τη Ρώμη, με τους Riccardo Sabetti (Spiral69), Pasquale Vico (Date at Midnight), Andrea Freda (Spiritual Front) και Alessio Schiavi (Avant-Garde) αποτελεί ένα ιδιαίτερο blend και puzzle μουσικών με τη δική τους ιστορία στο φάσμα της σκοτεινής μουσικής. Τέσσερις διαφορετικές πορείες που βρήκαν το κοινό τους σημείο στο όνομα This Eternal Decay και δημιουργούν νέα κεφάλαια στη μουσική τους.

Οι This Eternal Decay κυκλοφόρησαν το πέμπτο album, με τίτλο “SPETTRO”, τον Ιανουάριο και με αυτό στις αποσκευές τους επισκέπτονται για πρώτη φορά την Ελλάδα. Το Σάββατο 5 Απριλίου θα εμφανιστούν στη σκηνή του Death Disco, με ένα ειδικό setlist για το ελληνικό κοινό, που θα περιλαμβάνει κομμάτια από όλες τις κυκλοφορίες τους και θα παρουσιάσουν ένα σημαντικό δείγμα της δουλειάς τους . Μαζί τους θα είναι οι The Man & His Failures, οι οποίοι θα παρουσιάσουν, επίσης για πρώτη φορά, νέα κομμάτια από τον δίσκο αλλά και κάποιες εκπλήξεις επί σκηνής.

Με την ευκαιρία της επίσκεψης των This Eternal Decay, είχαμε μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Riccardo Sabetti, γύρω από το νέο album, τις επιρροές, τα θέματα των τραγουδιών αλλά και τις live εμφανίσεις.

Γειά σας από Ελλάδα και το Soundcheck. Ευχαριστούμε που είστε εδώ. Θα πούμε τα πάντα για το “SPETTRO”, το νέο σας album, αλλά πριν από αυτό, θα θέλατε να ξεκινήσουμε με μια μικρή εισαγωγή για τους This Eternal Decay;
Φυσικά! Ευχαριστούμε που μας φιλοξενείτε. Είμαστε οι This Eternal Decay, μια μπάντα που γεννήθηκε από τη συνένωση διαφορετικών μουσικών καταβολών, συνδυάζοντας darkwave, industrial και post-punk επιρροές. Το project ιδρύθηκε το 2018 από εμένα, τον Riccardo Sabetti (Spiral69), τον Andrea Freda (Spiritual Front) και τον Pasquale Vico (Date at Midnight), ενώ αργότερα προστέθηκε στη σύνθεση ο Alessio Schiavi (Avant-Garde) ως κιθαρίστας. Η μουσική μας καθοδηγείται από έντονα συναισθήματα, κινηματογραφικές ατμόσφαιρες και έναν συνδυασμό μελαγχολικών μελωδιών με έναν ωμό, ηλεκτρονικό παλμό. Μέσα στα χρόνια έχουμε κυκλοφορήσει αρκετά album, εξελίσσοντας τον ήχο μας, παραμένοντας όμως πάντα πιστοί στον σκοτεινό και εσωστρεφή μας πυρήνα.

Νέο album φέτος, με τίτλο “SPETTRO”! Το “SPETTRO” έχει περιγραφεί ως ίσως η πιο σκοτεινή δουλειά σας μέχρι τώρα. Τι ενέπνευσε τα θέματα και τα συναισθήματα αυτού του δίσκου και πώς διαφέρει από το ABSØLUTIØN;
Ναι! Το “SPETTRO” είναι επιτέλους εδώ και είμαστε ενθουσιασμένοι που το μοιραζόμαστε με τον κόσμο. Αυτό το album αποτελεί μια βαθιά κατάδυση στις σκιές, τόσο μουσικά όσο και θεματικά. Η λέξη Spettro (που στα ιταλικά σημαίνει “φάντασμα” ή “φάσμα”) αποτυπώνει τέλεια την ουσία του, κάτι στοιχειωμένο, άπιαστο και διαρκώς παρόν. Ο δίσκος είναι ένας στοχασμός πάνω στους προσωπικούς μας δαίμονες, στα ανεπίλυτα παρελθόντα και στα φαντάσματα που μας ακολουθούν, είτε αυτά είναι αναμνήσεις, συναισθήματα, είτε φόβοι που προσπαθούμε να ξεφύγουμε.
Σε σύγκριση με το “ABSØLUTIØN”, που είχε μια πιο ζωντανή και σχεδόν ύμνικη προσέγγιση, το “SPETTRO” είναι πιο σκοτεινό, πιο βαρύ και πιο εσωστρεφές. Ενώ το “ABSØLUTIØN” έδινε μια αίσθηση τελικής κάθαρσης, το “SPETTRO” μοιάζει με ένα ατέρμονο, στοιχειωμένο ταξίδι. Ο ήχος είναι πιο ατμοσφαιρικός, με ακόμα πιο σκληρά ηλεκτρονικά στοιχεία και πιο έντονα industrial σημεία. Είναι ωμό, στοιχειωτικό και βαθιά προσωπικό. Κάθε κομμάτι είναι ένα κομμάτι του παζλ, αποκαλύπτοντας διαφορετικές όψεις αυτού του φασματικού ταξιδιού, άλλοτε επιθετικό, άλλοτε μελαγχολικό, αλλά πάντα έντονο.

Σε σχέση πάλι, με το “ABSØLUTIØN”, το “SPETTRO” φαίνεται να μπαίνει ακόμα περισσότερο σε industrial και μηδενιστικές θεματικές. Πώς άλλαξε η προσέγγισή σας στη σύνθεση και την παραγωγή για αυτό το album;
Με το “SPETTRO”, θέλαμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα, τόσο ηχητικά όσο και συναισθηματικά. Ενώ το “ABSØLUTIØN” είχε ήδη έναν δυνατό πυρήνα industrial και darkwave, αυτό το νέο album αγκαλιάζει έναν ακόμα πιο σκληρό, παραμορφωμένο και καθηλωτικό ήχο. Από άποψη σύνθεσης, μας επιτρέψαμε να είμαστε πιο ενστικτώδεις, αφήνοντας τα τραγούδια να εξελιχθούν με έναν ωμό, σχεδόν σπλαχνικό τρόπο. Επικεντρωθήκαμε στις υφές και τις ατμόσφαιρες, προσθέτοντας επιθετικά synths, παραμορφωμένες μπασογραμμές και στοιχειωτικές μελωδίες για να δημιουργήσουμε κάτι που να είναι ταυτόχρονα καταπιεστικό και υπνωτιστικό. Οι στίχοι αντικατοπτρίζουν επίσης αυτή τη μετατόπιση, πιο εσωστρεφείς, κάποιες φορές σχεδόν αποσπασματικοί, αντικατοπτρίζοντας το αίσθημα της απώλειας μέσα σε ένα φασματικό κενό.
Από πλευράς παραγωγής, πειραματιστήκαμε περισσότερο με τον θόρυβο, τη δυσαρμονία και τις ανορθόδοξες δομές. Αποδεχτήκαμε τις ατέλειες, χρησιμοποιώντας τις ως μέρος του ηχητικού σχεδιασμού για να ενισχύσουμε τη στοιχειωμένη φύση του album. Υπάρχει μια πιο έντονη χρήση industrial στοιχείων, βαριών κρουστών και κινηματογραφικών ηχοτοπίων που κάνουν το album να μοιάζει με μια κάθοδο στο σκοτάδι. Τελικά, το “SPETTRO” είναι το αποτέλεσμα της ώθησης των δημιουργικών μας ορίων, απογυμνώνοντας κάθε φίλτρο και αγκαλιάζοντας την πιο ωμή και στοιχειωτική πλευρά των This Eternal Decay.

Στο “SPETTRO”, έχετε ενσωματώσει νέα στοιχεία που ίσως να εκπλήσσουν τους ακροατές σας;
Σίγουρα! Το “SPETTRO” παραμένει πιστό στη σκοτεινή μας αισθητική, αλλά έχουμε εισάγει κάποιες νέες πτυχές που μπορεί να εκπλήξουν τους ακροατές μας. Μία από τις πιο ξεχωριστές αλλαγές είναι η πιο έντονη χρήση παραμορφωμένων ήχων. Αντλήσαμε έμπνευση από πιο σκληρούς τόνους, ενσωματώνοντας EBM στοιχεία, προσθέτοντας πιο ακατέργαστες υφές και δυναμικές μεταβάσεις.
Κάποια κομμάτια έχουν σχεδόν τελετουργικό χαρακτήρα, με υπνωτικούς ρυθμούς και σκοτεινές ατμόσφαιρες που δίνουν στο album έναν κινηματογραφικό τόνο. Ταυτόχρονα, ανάμεσα στις σκοτεινές ατμόσφαιρες, υπάρχουν απροσδόκητες μελωδίες. H αντίθεση ήταν πάντα ένα βασικό στοιχείο του ήχου μας.
Οπότε, ενώ το “SPETTRO” είναι ξεκάθαρα This Eternal Decay, θέλαμε να πιέσουμε τα όρια ακόμα περισσότερο, εξερευνώντας πιο ωμούς, κινηματογραφικούς και απρόβλεπτους ήχους.

Στιχουργικά, το “SPETTRO” πραγματεύεται υπαρξιακές μάχες και αυτοκαταστροφή. Αυτά τα θέματα αντικατοπτρίζουν προσωπικές σας εμπειρίες ή λειτουργούν ως σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση γενικότερα;
Τα θέματα του “SPETTRO” είναι βαθιά προσωπικά, αλλά ταυτόχρονα έχουν έναν ευρύτερο αντίκτυπο. Το album εξερευνά υπαρξιακές συγκρούσεις, την αυτοκαταστροφή και τα φαντάσματα του παρελθόντος μας, εκείνες τις άυλες αλλά πάντα παρούσες σκιές που διαμορφώνουν το ποιοι είμαστε. Κάποιοι στίχοι αντλούνται από προσωπικές εμπειρίες, στιγμές εσωτεριών σκέψεων και μάχες με τους δαίμονες μας. Ωστόσο, είναι γραμμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπουν στον ακροατή να τους ερμηνεύσει μέσα από τη δική του οπτική, κάνοντας τα συναισθήματα και τα θέματα του album άμεσα συνδεδεμένα με τον καθένα.
Ταυτόχρονα, το “SPETTRO” είναι και ένας στοχασμός πάνω στην ανθρώπινη φύση, στο πώς συχνά σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, στο πώς παλεύουμε με τη λύπη, τον φόβο και την αναζήτηση νοήματος σε έναν κόσμο όλο και πιο χαοτικό. Πρόκειται για την αναμέτρηση με όσα προσπαθούμε να θάψουμε, με εκείνα που μας στοιχειώνουν, και τελικά για την κατανόηση ότι, κάποιες φορές, αυτά τα φαντάσματα είναι κομμάτι μας. Έτσι, ενώ οι στίχοι προέρχονται από βαθιά προσωπικά βιώματα, είναι ταυτόχρονα μια κοινή εμπειρία, ένας ανοιχτός διάλογος ανάμεσα στις προσωπικές μας μάχες και στο συλλογικό σκοτάδι που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλοι αντιμετωπίζουμε.

photo by Sara Di Pancrazio

Η συναυλία σας στην Αθήνα, στο Death Disco, σηματοδοτεί ένα ακόμη κεφάλαιο στην ιστορία των περιοδειών σας. Τι μπορούν να περιμένουν οι fans από την εμφάνισή σας;
Η εμφάνισή μας στο Death Disco στην Αθήνα θα είναι μια πραγματικά καθηλωτική εμπειρία, τόσο οπτικά όσο και ηχητικά. Κάθε φορά που ανεβαίνουμε στη σκηνή, θέλουμε να δημιουργήσουμε κάτι μοναδικό, αλλά αυτή η περιοδεία είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή, γιατί το “SPETTRO” είναι ένα album που ζει και αναπνέει στη live εκδοχή του, η ακατέργαστη ενέργεια, οι στοιχειωμένες ατμόσφαιρες και τα έντονα συναισθήματα αποκτούν μια διάσταση που ξεπερνά την ηχογράφηση στο studio.

Η μουσική σας αγγίζει βαριά συναισθηματικά και υπαρξιακά θέματα. Πώς διαχειρίζεστε προσωπικά το συναισθηματικό βάρος της δουλειάς σας, ειδικά στις ζωντανές εμφανίσεις;
Αυτή είναι μια πολύ όμορφη ερώτηση… Πριν από πολλά χρόνια, ένας παραγωγός με τον οποίο συνεργαζόμουν μου είπε ότι αν δεν πιστεύω σε αυτό που τραγουδώ, κανένας άλλος δεν θα το κάνει. Από τότε, προσπαθώ να βιώνω όσο το δυνατόν περισσότερο τους στίχους και το νόημα των τραγουδιών μας όταν βρίσκομαι στη σκηνή. Αυτό μου επιτρέπει να τους αντιμετωπίζω (μερικές φορές με δυσκολία) και να μεταφέρω το αληθινό τους συναίσθημα στο κοινό μας. Δεν είναι πάντα εύκολο, υπήρξαν στιγμές που με κατέκλυσαν τα συναισθήματα, αλλά είναι ο μόνος αληθινός τρόπος που ξέρω για να επικοινωνήσω ουσιαστικά κάτι.

Το “ABSØLUTIØN” ακολούθησε μια εκτεταμένη περιοδεία σε όλη την Ευρώπη. Πόσο επηρέασαν οι ζωντανές σας εμφανίσεις τη δημιουργία του “SPETTRO”; Μήπως η ενέργεια των συναυλιών σας διαμόρφωσε κάποια από τα νέα σας κομμάτια;
Απολύτως! Η εκτεταμένη περιοδεία μετά το “ABSØLUTIØN” είχε τεράστιο αντίκτυπο στη δημιουργία του “SPETTRO”. Το να παίζουμε ζωντανά μάς επέτρεψε να νιώσουμε τη μουσική μας με έναν ωμό, άμεσο τρόπο, και αυτή η ενέργεια βρήκε φυσικά τη θέση της στο νέο album.
Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα ήταν η κατανόηση του πώς λειτουργούν ορισμένες δυναμικές στη σκηνή, πώς κάποιοι ρυθμοί χτυπούν πιο δυνατά, πώς οι ατμοσφαιρικές στιγμές δημιουργούν ένταση, και πώς το κοινό αντιδρά σε διαφορετικές ηχητικές υφές. Αυτή η συνειδητοποίηση μάς οδήγησε να σχεδιάσουμε το “SPETTRO” με μια ακόμα πιο έντονη και βιωματική προσέγγιση. Το album δημιουργήθηκε έχοντας κατά νου το ζωντανό περιβάλλον, με κομμάτια που αγκαλιάζουν τόσο την επιθετικότητα όσο και την ενδοσκόπηση, δημιουργώντας μια έντονη δυναμική μεταξύ έντασης και ηρεμίας.

Αυτό είναι το πέμπτο σας album, σηματοδοτώντας μια εντυπωσιακή οκταετή πορεία ως μπάντα. Κοιτάζοντας πίσω, ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη εξέλιξη στον ήχο και το όραμα των This Eternal Decay;
Κοιτάζοντας πίσω σε αυτά τα οκτώ χρόνια και πέντε albums, η μεγαλύτερη εξέλιξη των This Eternal Decay ήταν η ικανότητά μας να διευρύνουμε τα όριά μας, τόσο στον ήχο όσο και στην καλλιτεχνική μας προσέγγιση. Στην αρχή, η μουσική μας είχε μια ισχυρή darkwave και post-punk βάση, αλλά με τον καιρό, αγκαλιάσαμε έναν πιο βαρύ ηλεκτρονικό, βιομηχανικό και κινηματογραφικό ήχο. Κάθε album ήταν ένα βήμα μπροστά προς τη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας, πειραματιζόμενοι με υφές, δομές και συναισθηματικό βάθος.
Με το “SPETTRO”, φτάσαμε σε ένα νέο επίπεδο έντασης, συνδυάζοντας την ωμή επιθετικότητα με στοιχειωτικές μελωδίες, δημιουργώντας μια εμπειρία πιο καθηλωτική από ποτέ. Πέρα από τον ήχο, το όραμά μας έχει εξελιχθεί επίσης. Έχουμε γίνει πιο συνειδητοποιημένοι στη δημιουργία αφηγηματικών album, όχι απλώς συλλογών τραγουδιών, αλλά συνεκτικών ηχητικών και θεματικών ταξιδιών.
Η εμπειρία από τα live shows έχει επίσης διαδραματίσει τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωσή μας, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε την ενέργεια που θέλουμε να μεταφέρουμε στη σκηνή και τη σύνδεση που επιδιώκουμε να έχουμε με το κοινό μας.
Στην ουσία, οι This Eternal Decay ήταν πάντα μια μπάντα σε διαρκή μεταμόρφωση. Ξεκινήσαμε με ένα όραμα και στην πορεία επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να εξελιχθούν φυσικά, εξερευνώντας νέους ήχους, αγκαλιάζοντας νέα συναισθήματα και ωθώντας τον εαυτό μας να προχωρήσει βαθύτερα. Και αυτό το ταξίδι δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Ο καθένας σας έχει εμπλακεί σε άλλα μουσικά projects πριν τους This Eternal Decay ή αποτελεί μέρος της post-punk και darkwave σκηνής εδώ και χρόνια. Θεωρείτε δύσκολο να διαχωρίσετε τις διαφορετικές καλλιτεχνικές σας ταυτότητες ή τελικά αυτές συγχωνεύονται στη μουσική σας έκφραση;
Καλή ερώτηση! Παρόλο που όλοι έχουμε συμμετάσχει σε διάφορα projects και είμαστε ενεργοί στη post-punk και darkwave σκηνή εδώ και χρόνια, δεν βρίσκουμε ιδιαίτερα δύσκολο να διαχωρίσουμε τις δημιουργικές μας ταυτότητες. Αντιθέτως, έχουμε μάθει να τις αφήνουμε να συγχωνεύονται με τρόπο που εμπλουτίζει τους This Eternal Decay.
Κάθε project φέρνει τη δική του μοναδική επιρροή και ενέργεια. Για παράδειγμα, κάποιες από τις προηγούμενες εμπειρίες μας μάς βοήθησαν να προσεγγίσουμε τη σύνθεση από διαφορετικές οπτικές γωνίες, είτε πρόκειται για την αμεσότητα του post-punk, την ατμόσφαιρα του darkwave ή τη σκληρότητα του industrial. Αυτά τα στοιχεία έχουν διαμορφώσει τους This Eternal Decay στο συγκρότημα που είναι σήμερα.

Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συζήτηση. Θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα στους θαυμαστές σας και στους αναγνώστες μας;
Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία! Προς όλους τους θαυμαστές μας και όσους διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη, θέλουμε να πούμε ένα τεράστιο ευχαριστώ για την αδιάκοπη υποστήριξή σας όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε συναυλία, κάθε ακρόαση, κάθε λόγος ενθάρρυνσης, σημαίνει τα πάντα για εμάς. Συνεχίστε να υποστηρίζετε τη μουσική που σας αγγίζει και, πάνω απ’ όλα, μείνετε πιστοί στον εαυτό σας. Ανυπομονούμε να σας δούμε στην επόμενη συναυλία και να μοιραστούμε μαζί σας αυτό το νέο κεφάλαιο.

Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Αχιλλέας Χαρίτος 52 Articles
Από μικρός είχα πολλές μουσικές ανησυχίες. Το "πρόβλημα" φάνηκε από την αρχή αφού ξεκίνησα με ψυχεδέλεια. Αλλά δεν έμεινα μόνο εκεί. Γεννημένος την ίδια χρονιά με το punk και το ντεμπούτο του big three, The Clash, The Damned και Sex Pistols, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι η καρδιά μου θα πήγαινε προς τα εκεί. Την ίδια χρονιά το γιγάντιο γουρούνι των Pink Floyd πετάει πάνω από τον Τάμεση και το Battersea Power Station για το εξώφυλο του "Animals". Άρα καταλαβαίνεις ότι η ψυχή μου είναι pink.. Και μετά από πολλά ακούσματα (μπορώ να σου μιλάω για πολλή ώρα για αγαπημένους indie, alternative, grunge κλπ καλλιτέχνες και αλμπουμ) έριξα άγκυρα στον κόσμο που έφτιαξαν στο κεφάλι μου οι Cure, οι Sisters Of Mercy, οι Fields of the Nephilim, οι Skinny Puppy, οι Frontline Asembly, οι Dead Can Dance και άλλοι... Αγαπημένο moto και life guide, "Life has meaning only in the struggle. Triumph or defeat is in the hands of the Gods… So let us celebrate the struggle!"