Το συγκεκριμένο συναυλιακό γεγονός το είχα κυκλώσει από καιρό στο καλεντάρι μου, αφού αποτελούσε μια έξοχη ευκαιρία ώστε να απολαύσω δυο σχήματα που ίσως αποτελούν από τα πιο καυτά ονόματα για το τρέχον διάστημα, με την αναμονή από μέρους μου να είναι μεγάλη προκειμένου να κατορθώσω να τους παρακολουθήσω από κοντά.
Φυσικά δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να αναδείξουμε την προσπάθεια που έγινε από ολους τους εμπλεκόμενους, ώστε να έχουμε την δυνατότητα να απολαύσουμε δυο εξαιρετικά group την καλύτερη στιγμή τους. Οπότε οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά του ElektroSpank & VoodooD Productions, οσο και τον πάντα αγαπημένο και φιλόξενο χώρο του Death Disco Club που φιλοξένησε αυτό το event, ώστε να γίνουμε μάρτυρες μιας εξαιρετικής βραδιάς που θα μνημονεύεται για πολύ καιρό ακόμη.
Ήδη από νωρίς η παρουσία του κοινού άφηνε υποσχέσεις ότι το live θα πήγαινε καλά από θέμα προσέλευσης, κάτι το οποίο φάνηκε και στην συνέχεια, αφού ήδη από την εμφάνιση των Reflection Black, το Death Disco ήταν αρκετά γεμάτο από κόσμο που ήθελε να απολαύσει μια βραδιά αφιερωμένη στον σκοτεινό post punk ήχο.
Τους Reflection Black ήδη τους είχα εντοπίσει από καιρό με το πολύ καλό ντεμπούτο τους, το ”Last Stop To Nowhere”, να αφήνει εξαιρετικές εντυπώσεις. Όμως το προσωπικό project του Elis Alex έπρεπε να αποκτήσει την υπόσταση μιας ενεργής μπάντας και σε αυτό το event θα μας δίνονταν μια έξοχη ευκαιρία να τους απολαύσουμε επι σκηνής, στην παρθενική τους εμφάνιση ως πλήρη μπάντα.
Βέβαια δηλώνω ότι δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτό που θα επακολουθούσε από πλευράς των Reflection Black. Σύμμαχος τους ο πολύ καλός ήχος που γέμισε το club με δυνατά ντεσιμπέλ από post punk ρυθμούς από το σχήμα που σε αυτή την παρθενική του εμφάνιση έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. Ήταν λίγο μετα από τις 2:40, οπού οι Reflection Black πάτησαν στο σανίδι του Death Disco και υπό τους ήχους του αγαπημένου “Post Sleep Trauma”, έδωσαν τα διαπιστευτήρια τους αφήνοντας το κοινό άναυδο και «σοκαρισμένο» να απολαμβάνει μια «καλοστημένη» μηχανή σκοτεινής έκφρασης.
Δυνατές post punk κιθάρες τυλιγμένες σε ένα «μεταλλικό μανδύα» (μου θύμισαν έντονα το ύφος των Idle Hands) με την φωνή του Αλέξη να είναι ακόμη καλύτερη επι σκηνής πλαισιωμένος και από ένα συμπαγές rhythm section, που δεν «μάσαγε» πουθενά, οι Reflection Black απέπνεαν αέρα έμπειρης μπάντας αποδίδοντας πολύ πιο πάνω από τα αναμενόμενα σε μια μοναδική εμφάνιση που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο.
Δόθηκε βάση στην παρθενική τους δουλειά, το ”Last Stop To Nowhere”, οπού απολαύσαμε τις μεγάλες επιτυχίες τους αλλά εξίσου μας έδωσαν την ευκαιρία να πάρουμε και ένα γενναίο δείγμα από την νέα τους δεύτερη δουλειά που βρίσκετε στα σκαριά, με το “Death’s Thousand Tongues” να ξεχωρίζει, ενώ στο τέλος της εμφάνισης τους, έπαιξαν και το hit-άκι “Call My Name” σε ένα λιτό (λόγω χρόνου) αλλά περιεκτικό πρόγραμμα. Αναμφισβήτητα μια εμφάνιση που άφησε υποσχέσεις και δείχνει αν μη τι άλλο το γεγονός ότι εδώ έχουμε μια εξαιρετική περίπτωση που στο μέλλον θα κάνει μεγαλύτερο «θόρυβο». Well done boys!!!
Reflection Black setlist:
Post Sleep Trauma
Wonders of Night
Death’s Thousand Tongues
Dreams Fade to Nothing
Shadow Self
Call My Name
Οι Reflection Black είναι:
Αλέξης – Μπάσο, Φωνή (Nigredo)
Κώστας – Κιθάρα (Typhus, New City Temples)
Γιώργος – Κιθάρα (New City Temples)
Σωκράτης – Τύμπανα (New City Temples)
Ωστόσο, ο κυρίως λόγος της παρουσίας μας στο Death Disco δεν ήταν άλλος από την εμφάνιση των μοναδικών Then Comes Silence, οι οποίοι μας επισκέπτονταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μια συναυλιακή εμπειρία που έμελλε να μείνει αλησμόνητη.
Σε ένα πρόγραμμα που τηρήθηκε κατά γράμμα, οι Σουηδοί ανέβηκαν στην σκηνή λίγο μετα τις 22:30 και μέσα σε μιάμιση περίπου ώρα μας «ισοπέδωσαν» κανονικά σε μια ιστορική εμφάνιση, άνευ προηγουμένου. Τι μπορούμε άλλωστε να πούμε για ένα συγκρότημα που είχαμε την τιμή να το απολαύσουμε ακριβώς στην «κορυφή» του, σε μια «χορταστική» μουσική πανδαισία, που δεν άφησε κανένα σημείο αμφισβήτησης του μουσικού «φαινομένου» των Then Comes Silence.
Ήδη από τις πρώτες νότες ανέδειξαν τον εναλλακτικό χαρακτήρα και τις αρετές τους, κάνοντας μια βόλτα στα βαθιά άδυτα του μουσικού τους κόσμου δίνοντας μας το «εισιτήριο» για αυτή την κατάβαση με την έναρξη του “Tickets To Funerals” σε ένα ταξίδι αφιερωμένο στις σκοτεινές πτυχές της δημιουργικής τους έκφρασης που στηρίχθηκε από την εποχή του “Nyctophilian” (2015) εώς και τις μέρες μας, σε ένα κατά άλλα «πλούσιο» setlist που είμαι σίγουρος ότι δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο.
Με χαρακτηριστικό δυναμισμό και όγκο στην κιθάρα (Hugo Zombie) και με τις απαραίτητες «ποζερίες» από μέρους του να ομορφαίνουν το κλίμα και με τον Jonas Fransson να συγκινεί με το πάθος και την τεχνική του στα τύμπανα, αφήσαν κάθε περιθώριο ώστε να αναδειχτεί η ηγετική παρουσία του Alex Svenson στα φωνητικά, με την βαθιά, εκφραστική μα και συνάμα «ζεστή» φωνή του, να διατηρεί την διάθεση του κοινού στα ύψη, καθ’ όλη την διάρκεια του live. Οι Then Comes Silence έδειξαν να απολαμβάνουν κάθε στιγμή της βραδιάς αυτής δίνοντας το κάτι παραπάνω σε επίπεδο διάθεσης και επικοινωνίας πέρα από το επαγγελματικό κομμάτι (που το κατέχουν με το παραπάνω).
Η βραδιά ήταν αφιερωμένη μόνο στο σκοτεινό post punk ήχο τους με τους χαρισματικούς Σουηδούς, να ερμηνεύουν με μοναδικό τρόπο όλες τις μεγάλες στιγμές από την πλούσια καριέρα τους με highlight τα “Apocalypse Flare”, “Good Friday”, “She Loves The Night” και “Strange Kicks”, σε μια διαρκή εναλλαγή μέσα στην δισκογραφική τους πορεία. Τελικός αποδέκτης το εκστασιασμένο κοινό που ακολουθούσε «ευλαβικά», τις επιταγές αυτής της εξαιρετικής εμφάνισης που ξεχείλιζε από πάθος και ιδρώτα.
Αποκορύφωμα του live οι μοναδικές στιγμές του “We Lose The Night” και “Animals” να απορροφούν κάθε ίχνος αντοχής μας, με την χαριστική βολή να έρχεται λίγο αργότερα με το πάνκικο “Flashing Pangs of Love” ενώ δεν θα λησμονήσω και την στιγμή από την «ιδιαίτερη» διασκευή που επιχείρησαν στο εμβληματικό “Body Electric” (The Sisters Of Mercy) το οποίο και προσάρμοσαν με εξαίσιο τρόπο στα μέτρα τους, σε μια dark/ rock alternative εκδοχή που προσωπικά απόλαυσα, ολοκληρώνοντας μια συναυλία που έμελλε να είναι άρτια από κάθε άποψη.
Συνοψίζοντας, οι παρευρισκόμενοι είχαν μια μοναδική ευκαιρία να απολαύσουν ένα εξαιρετικό πακέτο από δυο άξιους εκπροσώπους του post punk ήχου που έδωσαν τα πάντα και που σίγουρα έχουν πολλά ακόμη να προσφέρουν στην dark σκηνή. Μια νύχτα που έχει παντοτινά χαραχτεί με ανεξίτηλα γράμματα, μετουσιώνοντας το πάθος και την αυθεντικότητα των νέων συγκροτημάτων της σύγχρονης γενιάς, που συνεχίζουν ακάθεκτα την δημιουργική τους πορεία στα σκοτεινά μονοπάτια της μουσικής. Το μόνο που έχω να πω είναι ένα μεγάλο μπράβο σε ολους όσους έφεραν εις πέρας αυτή την δύσκολη «αποστολή», χαρίζοντας μια βραδιά από έντονες συγκινήσεις και συναισθήματα που θα κρατήσουμε ως φυλαχτό.
Then Comes Silence setlist:
Tickets To Funerals
The Dead Cry For No One
Apocalypse Flare
Good Friday
She Loves The Night
Worm
Warm Like Blood
Dark End
Strange Kicks
Rise To The Bait
Mercury
Strange Kicks
My Bones
Body Electric (The Sisters Of Mercy Cover)
We Lose The Night
Animals
Encore:
Flashing Pangs of Love
Οι Then Comes Silence είναι:
Alex Svenson-Metés- Μπάσο, Φωνή
Hugo Zombie- Κιθάρα
Jonas Fransson- Τύμπανα
Facebook
Instagram
Bandcamp
Φωτογραφίες: Αφροδίτη Μάμαλη, Αχιλλέας Χαρίτος
Video: Αχιλλέας Χαρίτος
