Ίσως μια από τις πιο πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες στον χώρο της post punk/indie σκηνής, οι The Chameleons, επέστρεψαν δυναμικά με μια νέα δισκογραφική κίνηση που φέρει τον τίτλο “Arctic Moon” σκορπώντας χαρά στους απανταχού φίλους της ποιοτικής σκοτεινής μουσικής.
Σίγουρα η παρουσία του σχήματος έχει περάσει από πολλά “κύματα” ανά τις δεκαετίες, ώστε να θεωρούνται πλέον ένα από τα πιο επιδραστικά κιθαριστικά συγκροτήματα των δεκαετιών του ’80 και του ’90, συμβάλλοντας σημαντικά στην post-punk, shoegaze και indie σκηνή αν και θεωρήθηκαν, ένα από τα πιο υποτιμημένα συγκροτήματα όλων των εποχών.
Βέβαια οι ατυχίες τους, αρκετές, όμως κατόρθωσαν να κρατήσουν την φλόγα αναμμένη, κυρίως με τις ζωντανές τους εμφανίσεις που μνημονεύονται κατά κόρον (απόδειξη οι νωπές μνήμες από την αλησμόνητη εμφάνιση τους στο Death Disco Open Air, οπού πραγματικά συγκλόνισαν με την παρουσία τους), κάνοντας πράξη ότι οι μπάντες κρίνονται στις ζωντανές εμφανίσεις τους, κάτι που το τηρούν ευλαβικά οι The Chameleons, συνεχίζοντας ακάθεκτοι στις ήμερες μας διεκδικώντας αυτό που ο χρόνος τους είχε στερήσει, την δόξα και την αναγνωρισιμότητά στον χώρο του εναλλακτικού σκοτεινού ήχου.
Με καινούργιο λοιπόν δίσκο και με τίτλο “Arctic Moon” η παρέα του Mark Burgess κάνει μια επανεκκίνηση, έχοντας στην “φαρέτρα” τους μια εμπειρία αξιομνημόνευτη και μια μπάντα που είναι στην καλύτερη της φάση. Οπότε με γνώμονα τα άνωθεν οι προσδοκίες ήταν υψηλές, κάτι που διαψεύστηκε όμως εμφατικά.
Για να είμαι πιο ξεκάθαρος, η δουλειά διατηρεί ένα μέρος από την ποιοτική συνέπεια και την συνθετική υπογραφή των The Chameleons, όμως είναι εμφανές ότι κάτι της λείπει. Φυσικά και διαθέτει μερικές πολύ καλές στιγμές που μας θυμίζουν κάτι από τις πρώιμες ένδοξες ημέρες του συγκροτήματος με τα “Where Are You?” και “Saviours Are A Dangerous Thing” να χαρίζουν στιγμές συναισθηματικής ονείρωξης και ηχητικής έντασης που δυστυχώς όμως δεν αρκούν.
Γενικά στο “Arctic Moon” οι ρυθμοί είναι αργοί και σε πολλά σημεία προβλέψιμοι, χωρίς φαντασία και άνευ ουσίας, αγγίζοντας μια ποιο τετριμμένη pop/ rock διάσταση, φανερώνοντας και την μελλοντική προσέγγιση των The Chameleons, που θέλουν να κάνουν ένα πιο ευρύ άνοιγμα στο ηχητικό κοινό. Ίσως θα μπορούσαν να διασωθούν και τα “Lady Strange” και το ιδιαίτερο “David Bowie Takes My Hand” σαν φόρος τιμής στον σκοτεινό πρίγκιπα της rock, αλλά συνολικά το “Arctic Moon” έμεινε σε “ρηχά νερά”, αφού οι προσδοκίες μας δεν ευοδώθηκαν σύμφωνα με το υπόβαθρο της μπάντας.
Εν κατακλείδι, το σημαντικό ήταν η επιστροφή των The Chameleons στην δισκογραφική “αρένα” έστω και με μια μέτρια ομολογούμενος δουλειά, που τους επαναφέρει ενεργά στο προσκήνιο, δίνοντας τους την δυνατότητα να διεκδικήσουν μια θέση στον εναλλακτικό ήχο, έχοντας όμως να αντιμετωπίσουν μπάντες που πραγματικά είναι το μέλλον του χώρου. Στο χέρι τους λοιπόν, είναι να υπερασπιστούν το εμβληματικό παρελθόν τους και να μας προσφέρουν μελωδίες και ήχους που μόνο αυτοί εχουν συνθέσει στη δισκογραφική τους πορεία (“Script of the Bridge”, “What Does Anything Mean? Basically!” Και “Strange Times”), δίνοντας νέα πνοή και όραμα στην μουσική τους επιστροφή. Προς το παρόν απολαμβάνουμε την ένδοξη δισκογραφία τους και τις ζωντανές τους εμφανίσεις, αναμένοντας τις μελλοντικές τους κινήσεις.
Tracklist
Where Are You?
Lady Strange
Feels Like The End Of The World
Free Me
Magnolia
David Bowie Takes My Hand
Saviours Are A Dangerous Thing
Οι Chameleons είναι:
Reg Smithies- Κιθάρες
Mark Burgess- Mπάσο, Φωνητικά
Steven Rice- Κιθάρες
Danny Ashberry- Πλήκτρα
Todd Demma- Τύμπανα
Είδος: Indie Rock, Post-Punk, Dark Rock
Εταιρεία: Metropolis Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 12 Σεπτέμβρη 2025
