STARCRAZY: Κυκλοφόρησαν το νέο τους single “What It’s Worth”

NEWS

Οι glam rockers του Σίδνεϊ Starcrazy κυκλοφόρησαν το νέο τους single υψηλής ενέργειας “What It’s Worth”. Το τραγούδι είναι από το επερχόμενο ομότιτλο άλμπουμ τους που θα κυκλοφορήσει στις 18 Οκτωβρίου 2024.

Το συγκρότημα σχολιάζει: “το “Το What It’s Worth” είναι ένα στοχαστικό τραγούδι για την αξία των δημιουργικών προσπαθειών, αμφισβητεί την εγκυρότητα της δουλειάς που παράγουμε σαν καλλιτέχνες, δηλαδή παίρνετε πίσω αυτό που βάλατε; Σημαίνει κάτι η δουλειά σας για άλλους ανθρώπους; Επικοινωνεί; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να κάνετε στον εαυτό σας όταν γράφετε/δημιουργείτε.

Μουσικά, αυτό το τραγούδι αντλεί από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 power-pop με ένα τεράστιο backbeat που οδηγεί το τραγούδι, μας αρέσει να το σκεφτόμαστε σαν οι Jellyfish να συναντούν τους Supergrass…”

Ακούστε το τραγούδι παρακάτω:

Δημιουργήθηκαν το 2020 στο Inner West Sydney της Αυστραλίας, έχοντας μια αποστολή να γίνουν η αντίθεση στη μετριότητα. Με έναν μεθυστικό συνδυασμό glam rock swagger της δεκαετίας του ’70, ηλιόλουστες, power pop μελωδίες και εναλλακτικό metal χάρισμα της δεκαετίας του ’80, οι Starcrazy περιστρέφουν ιστορίες για τη ζωή στην πόλη, την ψυχική υγεία, την κοινωνία και το πνεύμα. Το συγκρότημα συνδυάζει τη στάση του για να ενισχύσει την πίστη του στην απελευθερωτική δύναμη της μουσικής σαν μια απόδραση από την πραγματικότητα των μικρών και μεγάλων αγώνων της ζωής.

Οι Starcrazy είναι:

Marcus Fraser – Vocals & Percussion

Jack Barratt – Bass/Vocals/Keys

Odin Wolf –  Guitars

Jack Farmer – Drums

Facebook
Bandcamp

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1146 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.