Η δισκογραφική επιστροφή των Pixies , μπορεί να χαρακτηριστεί άκρως επιτυχημένη. Το “Doggerel” είναι το 8ο studio album της alternative – rock μπάντας από τη Βοστώνη, και αποτελεί την καλύτερη κυκλοφορίας τους εδώ και αρκετά χρόνια. Επί της ουσίας γυρνάμε στις ένδοξες μέρες του “Surfer Rosa”(1988) και του “Doolittle”(1989). Ήταν τα δύο πρώτα τους άλμπουμ που τους καθιέρωσαν και θεωρώ ότι και η φετινή τους κυκλοφορία, θα αποτελεί σημείο αναφοράς στο άμεσο μέλλον ,τόσο για τους οπαδούς του συγκροτήματος όσο και για το σύνολο των ακροατών που έχουν μια προτίμηση στις περισσότερο εναλλακτικές rock προσεγγίσεις.
Η συνεργασία, για ακόμα μια φορά, με τον Βρετανό παραγωγό Tom Dalgety, αποδεικνύεται άκρως επιτυχημένη, μιας και ο Dalgety τα τελευταία χρόνια, έχει δουλέψει με αρκετά επιτυχημένα, -από εμπορικής άποψης- συγκροτήματα, όπως οι Royal Blood, και οι Ghost.
Στο Doggerel, για περίπου 42 λεπτά, έχουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που κατέταξαν τον Black Francis και τους εκάστοτε συνεργάτες του, στα πλέον επιτυχημένα σχήματα της αμερικανικής ροκ μουσικής κοινότητας, ήδη από τη δεκαετία του ’80. Δυστυχώς, η Kim Deal( μπάσο), δεν αποτελεί μέλος των Pixies, από το 2013 και μετά. Στη θέση της έχει έρθει η Αργεντινο-Αμερικάνα Paz Lenchantin, η οποία συμπληρώνει αισίως οκτώ χρόνια στο συγκρότημα, ούσα το νεότερο μέλος του. Μαζί με τον Black, οι εδώ και δεκαετίες συνοδοιπόροι, Joey Santiago στις κιθάρες και David Lovering στα ντραμς, δίνουν για ακόμα μία φορά το παρόν. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Santiago, η μπάντα έχει εγκαταλείψει τις περισσότερο pumk φόρμες του παρελθόντος με τα σχεδόν δίλεπτα κομμάτια, και οι συνθέσεις είναι ως προς τη δομή περισσότερο πολυεπίπεδες, με εναλλαγές στις κιθάρες και περισσότερο απαιτητικές ενορχηστρώσεις. Το “Dregs of The Wine”, σύνθεσης Santiago, είναι ένα τέτοιο κομμάτι. Το προαναφερθέν, μαζί με τα “Vault of Heaven” και “There’s a Moon On”, είναι τα τρία singles του δίσκου. Τρία διαμάντια κυριολεκτικά, χαρακτηριστικά δείγματα της μουσικής τους.
Ήδη από το εναρκτήριο “Nomatterday”, μεταφέρεσαι άμεσα στο κλίμα του νέου τους άλμπουμ. Ριφαριστές κιθάρες, ρυθμικά ντραμς και γεμάτο μπάσο. Αυτός ήταν ανέκαθεν ο ήχος τους. Ακόμα και όταν πέφτει η ένταση με κομμάτια όπως το “Haunted House” και κυρίως με τα “Get Simulated” και “The Lord Has Come Back Today”, δεν αλλάζει κάτι ως προς την ποιότητα. Το ίδιο ισχύει και για το “Thunder and Lightning”.
Το “Pagan Man”, -το τελευταίο χρονικά τραγούδι που γράφτηκε και συμπεριελήφθη στη φετινή τους κυκλοφορία- και το “Who’s More Sorry Now”, είναι ίσως οι δύο μοναδικές “αδύναμες” στιγμές του “Doggerel”, χωρίς αυτό να παίζει οποιοδήποτε αρνητικό ρόλο στη συνολική ποιότητά του, που επαναλαμβάνω, είναι εξαιρετική. Τα “You’re Such a Sadducee” και το ομότιτλο “Doggerel”, με το οποίο κλείνει ο δίσκος, είναι απλά Pixies anthems.
Είναι επομένως η πρόσφατη κυκλοφορία τους ένα άλμπουμ, που αξίζει να βρίσκεται κάτω από την ετικέτα των Pixies. Απλά πράγματα.
Είδος: Alternative/Folk Rock
Εταιρεία: BMG
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 30 Σεπτεμβρίου 2022
Website: https://www.pixiesmusic.com/
Facebook: https://www.facebook.com/Pixies/