Ας ξεκινήσω από μερικές σταθερές σε αυτήν την πολύπλοκη εξίσωση που ονομάζεται: “Νέο album Megadeth”. Πρώτον συμφωνούμε (χωρίς ερωτηματικό) πως ο Dave Mustaine αποτελεί μία από τις ισχυρότερες προσωπικότητες της μουσικής μας. Ένας άνθρωπος που αρνείται να εγκαταλείψει και που έχει αποδείξει πως ό.τι δεν τον σκοτώνει, τον κάνει πιο δυνατό.
Δεύτερον, όπου βλέπεις κυκλοφορία (album ή τραγούδι) Megadeth με ευρεία χρήση σχολιαστικών σημείων στίξης (αποσιωπητικά, θαυμαστικά κτλ), περιμένεις κάτι πραγματικά πολύ καλό. Τρίτον και τελευταίον, οι επιλογές του αρχηγού για αυτούς που θα έχει δίπλα του, τις περισσότερες φορές είναι “λίρα εκατό” πράγμα που κάνει το αποτέλεσμα εξίσου “χορταστικό” όταν κι ο ίδιος βρίσκεται σε μεγάλα κέφια.
Στο Chapter 16 λοιπόν της πλούσιας καριέρας των Αμερικανών, όλες αυτές οι σταθερές βρίσκονται ενεργοποιημένες και σε απόλυτη αρμονία μεταξύ τους. Ο MegaDave έχει ξεπεράσει τον καρκίνο στον λαιμό που απείλησε τη ζωή του (μάλλον ο καρκίνος δεν κατάλαβε που πήγε κι έμπλεξε). Ο τίτλος με τα σημεία στίξης που ανέφερα (συν τα πρώτα singles) προϊδεάζει για θετικό τελικό πρόσημο. Όσο για το line-up, θα αναφερθώ ξεχωριστά εντός του κειμένου καθώς είχα την τύχη να το δω εν δράσει το καλοκαίρι στο φεστιβάλ Rock the Castle στην Ιταλία. Το προ εξαετίας “Dystopia” είχε δώσει το έναυσμα για μία δεύτερη “νιότη” για τη μπάντα. Δυστοπία λοιπόν πριν τη δυστοπία των τελευταίων ετών για τον πάντα “προφητικό” Mustaine. Τι και αν ο επί χρόνια συνοδοιπόρος του, Dave Ellefson εκδιώχθηκε κακήν κακώς από τις τάξεις της μπάντας; Ακόμη κι αυτό δε φαίνεται να επηρέασε την ποιότητα της νέας δουλειάς των Megadeth.
Το album ξεκινάει με το “καλπάζον” riff του ομώνυμου τραγουδιού, με “στοχευμένα” μικρά solo ανάμεσα στους στίχους του Mustaine και μια υπέροχη 90s thrash αίσθηση που μόνο ο Dave μπορεί να παράγει. Το πράγμα “εκτροχιάζεται” περισσότερο στο “Life In Hell” που ακολουθεί, επιβεβαιώνοντας αυτούς που χαρακτηρίζουν τον αρχηγό των Αμερικανών ως έναν από τους riff masters της γενιάς του. Το γνωστό μας πλέον “Night Stalkers” τηρεί απαρέγκλιτα τη thrash ακολουθία, με τη συμμετοχή του παλιόφιλου Ice-T ο οποίος είμαι σίγουρος πως αποτελεί αδυναμία πολλών heavy metallers (πάντως δική μου σίγουρα). Οι Megadeth, στις συνθέσεις τους χρησιμοποιούν πολλά στοιχεία τα όποια λατρέψαμε, ειδικά τα προηγούμενα χρόνια. Αυτά ακούγονται ξεκάθαρα στο εκπληκτικό “Dogs of Chernobyl” το οποίο μετά από την χαλαρή του εισαγωγή, κινείται σε mid-tempo “μονοπάτια” για να έρθει το thrash “ξέσπασμά” του από τη μέση και μετά.
Αυτό το “παλαιικό” αίσθημα έρχεται ξανά και ξανά, δημιουργώντας όμορφα συναισθήματα, καθώς οι συνθέσεις διακατέχονται από ποιότητα και ευφάνταστο riffing. Άκουσε το άκρως ρυθμικό “Sacrifice” και το “χοροπηδητό” του “Junkie” το οποίο αποτελεί αυτοκριτική του αρχηγού, και θα νιώσεις το ίδιο. Η δυάδα Mustaine – Loureiro φαίνεται πως έχει “δέσει” για τα καλά. Ο Kiko δεν είναι δα και κανένας τυχαίος (κανείς από τους προκατόχους του δεν ήταν φυσικά), όμως το παίξιμό του βγάζει ένα συναίσθημα το οποίο είχαμε πάρα πολλά χρόνια να ακούσουμε. Solo τεχνικά άψογα, μελωδικά, γεμάτα ουσία, με το γνωστό πινγκ-πονγκ στα leads να είναι και πάλι παρών σε όλη του μεγαλοπρέπεια.
Το “Psychopathy” στην ουσία αποτελεί μια εισαγωγή για το mid tempo “Killing Time” που ακολουθεί, το οποίο είναι ίσως και το πιο αδύναμο τραγούδι του album. Στο “Soldier On” που επίσης κυκλοφόρησε ως single, θαυμάζουμε εκτός από τα συνεχόμενα leads, και τον νέο “στρατιώτη” στον “Cyber army” των Megadeth τον ντράμερ “μετρονόμο” Dirk Verbeuren. Στον πρώτο του επίσημο δίσκο με τη μπάντα, ο Verbeuren καταθέτει εκτός από τις παικτικές του ικανότητες και απίστευτο πάθος. Ας μην ξεχνάμε ότι αντικατέστησε το “ρομπότ” που ακούει στο όνομα Chris Adler ο οποίος όμως εξάσκησε εντελώς τυπικά τα καθήκοντά του (sorry Chris).
Στο άκουσμα του “Célebutante” υπάρχει κάτι πάρα πολύ οικείο, βγαλμένο μέσα από τις χρυσές εποχές της δισκογραφίας τους. Στο riffing, στα solo, στον τρόπο που ο Mustaine ξεστομίζει τον κάθε στίχο. Το “Mission To Mars” ακολουθεί έναν στακάτο, σχεδόν “pop” ρυθμό μέχρι τα πρώτα μισά, με το ρεφρέν του (το οποίο λάτρεψα) να μου δημιουργεί την ίδια αίσθηση που είχα όταν άκουσα για πρώτη φορά το “A Secret Place”. Το μπάσο, όπως πιθανόν να γνωρίζουν οι περισσότεροι, έχει ηχογραφηθεί από τον τεράστιο Steve DiGiorgio. Ήταν τόσος ο θυμός του Mustaine για τον πρώην συνεργάτη του, που επανηχογράφησε τα μέρη του, διαγράφοντας τον Ellefson εντελώς από τη μπάντα. Ο DiGiorgio όπως είναι φυσικό ακολουθεί “διακριτικά” τις συνθέσεις με τις μπασογραμμές του, και δεν επιδίδεται σε μία άνευ λόγου επίδειξη τεχνικής.
Το πρώτο single που κυκλοφόρησε είναι και αυτό που κλείνει το album. Σαν μία διττή δήλωση το “We’ll Be Back” “κήρυξε” την επιστροφή των Megadeth αλλά ταυτόχρονα έδωσε και την υπόσχεση η δεύτερη αυτή νιότη να έχει και συνέχεια. Thrash καταιγισμός με την τεχνική και την ακρίβεια που μας έχει συνηθίσει ο Mustaine με ένα από τα καλύτερα τραγούδια του τα τελευταία χρόνια. Σε κάποιες εκδόσεις το album συμπληρώνουν δύο bonus κομμάτια. Είναι οι διασκευές στο “Police Truck” των Dead Kennedys και στο “This Planet’s On Fire (Burn In Hell) του Sammy Hagar. Νομίζω πως δε χρειάζεται να αναφέρω ότι γ@μάνε αμφότερες.
Συνθετικά ποικίλο, γεμάτο από τις “σφραγίδες” που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει (αλλά δεν αντιγράφουν σε σημείο εξευτελισμού), το “The Sick, The Dying…And The Dead!” αποτελεί ένα ακόμη “παράσημο” στη δισκογραφία των Megadeth, οι οποίοι τιμώντας το όνομά τους (ακόμη και με τις αδύναμες στιγμές τους) παρουσιάζουν ένα album που άνετα μπορεί να “πολεμήσει” στην πρώτη γραμμή και να βγει νικητής. Όσες αναποδιές και αν του φέρνει η ζωή, ο Dave Mustaine δε φαίνεται διατεθειμένος να τα παρατήσει. Κι αφού δε συμβαίνει αυτό με τον ίδιο, μην περιμένετε να συμβεί και με τους Megadeth.
Είδος: Thrash metal/Heavy metal
Δισκογραφική: Tradecraft/Universal
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Σεπτεμβρίου 2022
Official website: https://megadeth.com/
Facebook: https://www.facebook.com/Megadeth/
Instagram: https://www.instagram.com/megadeth/
Twitter: https://twitter.com/megadeth
Tik Tok: https://www.tiktok.com/@megadeth
YouTube: https://www.youtube.com/megadeth
