Ένας πανοραμικός ήχος, ένα κάλεσμα τρομπέτας που μοιράζεται ανάμεσα σε ένα περήφανο προσκλητήριο και μια δυσοίωνη αίσθηση αγωνίας, τραβά την κουρτίνα της απουσίας σχεδόν έξι χρόνων, και μας σπρώχνει στη νέα συνθετική περιπέτεια των βετεράνων progsters από το Southampton. Η φωνή του Βρετανού πρωθυπουργού Neville Chamberlain που κηρύσσει τον πόλεμο στη Γερμανία μετά την εισβολή της στην Πολωνία το 1939, μας έχει ήδη απομακρύνει από τον φτωχό, άκαπνο κόσμο της νωθρής μας καθημερινότητας, αφήνοντας τους έμπειρους καπετάνιους των αισθήσεων να μας σπρώξουν στο βάθος της νέας του σουίτας.
Το εναρκτήριο “The Unknown Door” περνά τα 22 λεπτά και χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες. Είναι ακριβώς ο πιο εύστοχος τρόπος να πιστέψεις ξανά πως οι τύποι λύγισαν κάθε αντίσταση και ενδοιασμό αν θα τα κατάφερναν για ακόμα μια φορά να διατηρήσουν το ίδιο πολύτιμο σκήπτρο της συνέπειας. Η απόπειρα αρχίζει με αυτό το απαιτητικό τραγούδι διαφυγής από τον πόλεμο, μια συνθετική εξέλιξη που βρίσκει τα γνώριμα αλάνθαστα όπλα των IQ να στοχεύουν σε κάθε στερημένη χορδή μας. Η ερμηνεία του Peter Nicholls, ποτισμένη από τη ραγισμένη ψυχή του ήρωα αλλά και από μια ποιητική προσμονή για όλα όσα μπορούν να περιμένουν πίσω από μια άγνωστη πόρτα, ένα διαφορετικό μέλλον, διατηρεί το πηδάλιο μιας διαδρομής πλημμυρισμένης από τις αναμενόμενες κινηματογραφικές περιπέτειες της μπάντας. Το ανάγλυφο, παραστατικό, δραματικό, αγωνιώδες αλλά και συνήθως λυτρωτικό προοδευτικό rock των IQ παραμένει ευέλικτο ακόμα και μέσα στο προσφιλές του χωράφι, και είναι η ευστοχία όλων αυτών των λεπτομερειών που τους διατηρεί συναρπαστικούς αλλά και βαθιά συναισθηματικούς. Η γνώριμη ηχητική διαύγεια, η συνολικά αλάνθαστη συνδρομή αυτών των σπουδαίων μουσικών σπρώχνει την ιστορία του έπους αυτού σε μια ζωντανή αναπαράσταση με τις φωνητικές γραμμές του Nicholls να κόβουν την ανάσα.
Μια απόλυτη αντίθεση προοπτικών παίρνει τη σκυτάλη, το λιτό και σύντομο “One of Us”, μια λεπτή επιφάνεια ακουστικών συνοδειών μαζί με την φαινομενικά ψύχραιμη ετυμηγορία ενός αναπόφευκτου χωρισμού, άλλης μιας μικρής αόρατης τρύπας ανθρώπινης επαφής στον ατέρμονο χάρτη των ναυάγιων επικοινωνίας. Το “No Dominion” που προλόγισε σαν αγγελιαφόρος έναν μήνα πριν, μια εναλλακτική περίπτωση ομότιτλου τραγουδιού, βηματίζει με μια σταθερή αξιοπρέπεια, σαν ένα υπαρξιακό εμβατήριο που ερευνά την πιθανότητα να πάρει τον έλεγχο της μοίρας ακόμα και μπροστά στο θάνατο. Υπάρχει ένας υπαινιγμός στο ποίημα του Ουαλού ποιητή Dylan Thomas με το τίτλο “Death shall Have no Dominion”, και μέσα στο διαφαινόμενο σκοτάδι του υψώνεται αυτή η διεκδίκηση, μια κορύφωση με το δραματικό σόλο του Mike Holmes που μας τραβά έξω από όλη αυτή την αναμονή.
Δεν υπάρχει πιο απαραίτητη και συγκινητική δοκιμασία από αυτή της περιπετειώδους φωνητικής επιβίωση του Nicholls πάνω στην ένταση που διατρέχει το “Far from Here” μετά την υποβλητική εισαγωγή του: ισορροπώντας σε δύσκολες προσωπικές μνήμες σαν αυτή της απώλειας της μητέρας του, διακοσμεί το κυρίαρχο μέρος του τραγουδιού με μια διαδοχή από χρωματικές μεταπτώσεις και διαθέσεις. Ίσως όμως η πιο σκληρή δοκιμασία για τον ακροατή που δηλώνει πρόθυμος να δοκιμάσει τα βαθύτερα ελιξίρια του δεδομένου λυρισμού τους, παραμονεύει στο “Never Land”. Άλλο ένα πρόσωπο της οικουμενικότητας της απώλειας, το τέλος μιας μακριάς κοινής ζωής από τον θάνατο, και αυτός που μένει πίσω ολομόναχος να θυμάται τον σύντροφό του. Όσο συντριπτικό και αν υψώνεται και διανθίζεται από μικρές φράσης ασήκωτης σημασίας, το ταξίδι θα το πάρει σε ένα διαφορετικό, αισθητά ιαματικό οροπέδιο, εκεί που η αναγνώριση της αγάπης ακόμα και μετά το θάνατο θα γεννήσει μια σειρά από φωτεινές συγκινήσεις. Τα τύμπανα του Cook κουβαλούν σε ένα βάθρο χτυπημάτων επιβολής την τελευταία εντύπωση ενός ύμνου, μιας γλυκιάς αποθέωσης στην αντοχή, την αέναη διάρκεια της πραγματικής αγάπης.
Πάνε πια σχεδόν 44 χρόνια που οι σπουδαίοι αυτοί μουσικοί εξακολουθούν να σκαρώνουν παράλληλα εκφραστικά σύμπαντα, να αφυπνίζουν τις αισθήσεις μας, να μοιράζονται με όποιον πρόθυμο ζυγώνει μυστικά κελύφη πολύτιμων συνδυασμών λέξεων και ήχων. Το “Dominion” δεν στέκεται απλά κοντά στις προδιαγραφές αυτής της μακροχρόνιας παράδοσης. Μάλλον συγκεντρώνει τις προκλήσεις ενός φρέσκου και νεοφερμένου ονόματος που έχει στο καλάθι του όλους τους καρπούς μιας σημαντικής καλλιτεχνικής και υπαρξιακής αποπλάνησης.
Είδος: Progressive Rock
Εταιρεία: Giant Electric Pea
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 28 Μαρτίου 2025
