Ο Alex Lifeson είναι άνθρωπος που κρατάει τον λόγο του: όταν ο Neil “The Professor” Peart έφυγε από τη ζωή πριν δύο χρόνια (πότε πέρασαν δύο χρόνια, πως αλήθεια προσαρμοζόμαστε στο να συνεχίζουμε με τις ζωές μας όταν οι πιο σημαντικοί μας καλλιτέχνες φεύγουν;) ο Geddy Lee και ο Alex συμφώνησαν στο να σταματήσουν κάθε νέα μουσική δραστηριότητα που να περιλαμβάνει το μαγικό όνομα “Rush”. Και πολύ καλά έκαναν.
Δεν συνέβησαν και πολλά στις μουσικές ζωές των δύο καλλιτεχνών μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, κάτι που είναι λογικό, αλλά ήρθε η στιγμή για τον Alex να σπάσει την “σιωπή” του με έναν τρόπο που τιμάει την “no Rush” απόφαση, έναν τρόπο τίμιο που δεν έχει την ανάγκη να αποδείξει τίποτα σε κανέναν, παρά μόνο να ελευθερώσει την έκφραση του μεγάλου μουσικού για μια ακόμα φορά.
Οι Envy Of None λοιπόν, εκτός από τον Alex, αποτελούνται από τους Andy Curran, Alfio Annibalini και την Maiah Wynne στα φωνητικά. Όποιος περιμένει τους EON να θυμίζουν έστω και λίγο από το ιερό τρίο από τον Καναδά, μάλλον θα απογοητευτεί – όμως από την άλλη, αν είναι τόσο fan των Rush, τότε είναι πολύ πιθανό να είναι τόσο ανοιχτόμυαλος και αν μη τι άλλο, με γούστο στην μουσική, που η pop rock κατεύθυνση του νέου project του Alex να μην τον χαλάσει καθόλου και να αναγνωρίσει τον όμορφο, ποιοτικό ήχο σε αυτό.
Το ομότιτλο, ντεμπούτο album ξεκινά με το “Never Said I Love You” και δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του: pop rock περιόδου 1998 – 2005, με έντονο το ηλεκτρονικό, χορευτικό στοιχείο και alternative διάθεση, κάτι που φέρνει άμεσα στο μυαλό τους Garbage, ειδικά λόγω της υπνωτιστικής φωνής της Maiah με χαρακτηριστική χροιά.
Τα “Shadow”, “Dumb” και “Enemy” φλερτάρουν λίγο παραπάνω με την electropop και θυμίζουν από De/Vision μέχρι και Baxter (και είναι τα τρία τραγούδια που αγάπησα λίγο παραπάνω), όμως εκεί που οι EON ξεδιπλώνονται ακόμα περισσότερο και μας αφήνουν να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα και σε βάθος, είναι στο “Old Strings” ένα μελαγχολικό διαμαντάκι που τα solos του Alex ξεριζώνουν τρίχες από την ανατριχίλα και την συγκίνηση αυτών που γνωρίζουν και θυμούνται.
Οι Rush φημίζονται για τα υπέροχα κλεισίματα στα albums τους (“Available Light”, “The Garden”, τι να πρωτοθυμηθείς) και εδώ, ο Alex κλείνει το ντεμπούτο με το “Western Sunset”, ένα instrumental αφιερωμένο στον Neil, προκαλώντας ρίγη σε ολόκληρο το σώμα και δάκρυα σε όσους αγαπήσαμε παράφορα τον Προφέσορα.
Το “ΕΟΝ” είναι ένα αξιοπρεπές pop rock album και αξίζει να ακουστεί για αυτό που είναι – τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Όσο και αν το εγχείρημα δεν μοιάζει με Rush, εγώ προσωπικά νιώθω κατά την διάρκεια ολόκληρου του album πως ακούω τον Alex που ξέρω – και ίσως να φταίω εγώ, αλλά σε σημεία αφήνομαι τόσο που στο επόμενο μέτρο, είμαι σίγουρος πως θα ακούσω τις ψηλές του Geddy, με το μπάσο να σκεπάζει κάθε ηλεκτρονικό background και ένα break αλά “Leave That Thing Alone” ή ένα γύρισμα τύπου “Red Sector A”…αλλά ίσως να είμαι μόνο εγώ…
Είδος: Pop Rock
Δισκογραφική: Kscope
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 8 Απριλίου 2022
Envy Of None official website: https://envyofnone.com/
