Στα πλείστα είδη και παρακλάδια του rock στερεώματος, υπάρχουν αρκετά που απευθύνονται σε πολύ συγκεκριμένο / εστιασμένο κοινό, με κάποιες συγκεκριμένες προσλαμβάνουσες, αξιώματα, βιώματα και συνεπώς ακούσματα. Παρόλο που η blues ως είδος, είναι σε γενικές γραμμές εύηχη σε ευρύ κοινό (εξάλλου αποτελεί τη βάση και την αρχή των πάντων), κάποιες συγκεκριμένες μορφές της, αν δε τύχει να τις ακούσεις αποσπασματικά σε κάποιο bar ή σε κάποιο τυχαίο live, δύσκολα θα τις εντάξεις στις καθημερινές σου προσωπικές λίστες / επιλογές.
Μια τέτοια είναι η περίπτωση του εξαιρετικού Ιρλανδού blues – rock κιθαρίστα Eamonn McCormack. Το 8ο αυτό κι ομότιτλο album του, είναι ένα απόλυτα βιωματικό πόνημα, που προσπαθεί να συγκεράσει το ατόφιο blues με τη rock διάσταση που έλαβε στα 70s κι εξελίχθηκε μέχρι τα 80s, από τους προπάτορες Thin Lizzy και Gary Moore (βασικές επιρροές του McCormack), ταυτόχρονα με την Americana και την Κέλτικη Folk σκηνή.
Άλλωστε η καριέρα του “βασίστηκε” σε αυτό το δημοφιλές αμάλγαμα, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και την Ευρώπη, όπου το προηγούμενό του πόνημα “ Storyteller” (2020), έφτασε μέχρι το Νο1 των Blues Charts σε πολλές χώρες. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως ένα «πολίτη του κόσμου», αφού από νεαρή ηλικία, πέρασε από την Ιρλανδία τον Ατλαντικό, μάγεψε με το βιρτουόζικο παίξιμό του, υπέγραψε ως session μουσικός κάτω από μεγάλα label (παίζοντας με ονόματα παγκοσμίου βεληνεκούς) και γύρισε την υφήλιο με εξαιρετικά live.
Το ομότιτλο “Eamonn McCormack”, σηματοδοτεί μια μεγάλη πορεία, εξιστορεί ως είθισται στα blues, προσωπικές ιστορίες, σμιλεύει προσωπογραφίες (Lemmy, Amelia Earhart, Geronimo) και υπό το δικό του στίγμα στηλιτεύει τα κακώς κείμενα ή τα σημεία των καιρών.
Το album μπορεί να έχει όλα τα εχέγγυα για να χαρακτηριστεί εκ πρώτης, ως ένα αμιγώς κιθαριστικό album (κι όχι άδικα), εντούτοις, η ποικίλη θεματολογία της στιχουργικής του κι η εναλλαγή του ύφους ανάλογα με το τι πραγματεύεται στιχουργικά το κάθε κομμάτι, αναζωπυρώνουν το ενδιαφέρουν κι η ακρόαση κυλά με όλο και περισσότερο ενδιαφέρον.
Σε κάποια σημεία μπορεί να φαίνεται λίγο άχαρη ή ανεπιτήδευτη, τόσο η στιχουργική όσο και η ενορχήστρωση, αλλά για τα δεδομένα του είδους πρόκειται για ένα αυθεντικό έργο με άμεσα – απλά (ίσως και απλοϊκά) μηνύματα, με το folk και το ηλεκτρισμένο heavy blues ενός από τους πιο έμπειρους παίχτες παγκοσμίως, να πετυχαίνει το στόχο του και να δένεται με το κοινό του, αφήνοντας πολλά περιθώρια για διεύρυνση του.
Δε μπορώ να μη ξεχωρίσω το “Geronimo”, που ίσως είναι το πιο καλά σμιλευμένο και συμπαγές track του album, μια αγαπημένη ιστορία που εξιστορεί με μοναδικό τρόπο τα δεινά των Απάτσι, μέσα από ένα παθιασμένο heavy blues ρυθμό, ενώ η δεύτερη μου επιλογή είναι το αισθαντικό ακουστικό- folk “The Magic of the Slieve League”, ίσως ο πιο γαλήνιος τρόπος για να κλείσει ένα τόσο δυνατό album.
Αναμφισβήτητα, η 8η δουλειά του Ιρλανδού βιρτουόζου θα έχει εξέχουσα θέση στις προτιμήσεις των θιασωτών του είδους, αποτελώντας μια επιβεβαίωση της συνθετικής και παιχτικής ικανότητάς του, αναγνωρισμένη ήδη σε μια ευρεία βάση. Ίσως είναι ευκαιρία να ξανα-συστηθεί σε περισσότερους, στο ζενίθ της καριέρας του!
Είδος: Blues, Blues rock, Hard rock
Δισκογραφική: Eamonn McCormack / BEM Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 3 Φεβρουαρίου 2023
Web-site: https://eamonnmccormack.net/
Facebook: https://www.facebook.com/EamonnMcCormackMusic/
Twitter: https://twitter.com/emccormackmusic
YouTube Channel: https://www.youtube.com/@eamonnmccormack1304
