Έχουν πάρει φόρα και δεν υπάρχει γυρισμός για τους τύποις βετεράνους Dreamlord που ότι δεν κυκλοφόρησαν τα πρώτα 23 χρόνια παρουσίας τους, το έκαναν εις διπλούν την τελευταία πενταετία. Ποτέ δε τους ενδιέφερε να φτιάξουν «καριέρα», ούτε τους καίγονταν καρφάκι για το αν είναι μέσα στη μόδα. Με τα αυτιά μου ακόμα να βουίζουν ευχάριστα από το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο «Artificial Imprisonment” κάθισα με την αθηναϊκή μπάντα για να ανταλλάξω μερικές κουβέντες, να μου εξηγήσουν τα απλά και τα περίπλοκα και κυρίως να μου απαντήσουν πώς είναι να αποκαλείσαι Dreamlord ελισσόμενος μέσα σε έναν κόσμο που φοβάται τα όνειρα.
Πρώτη συνέντευξη στο Soundcheck. Κύριοι ο λόγος σας ανήκει. Συστηθείτε μας.
Γειά σας! Είμαστε οι Dreamlord από την Αθήνα, thrash μπάντα με roots στο κλασικό 80’s thrash αλλά με σύγχρονη προσέγγιση. Η μπάντα πρωτοδημιουργήθηκε το 1995, αλλά με πολλές διακοπές, μέχρι που ξεκινήσαμε και πάλι σοβαρά το 2010. Το πρώτο μας άλμπουμ “Disciples of War” κυκλοφόρησε το 2019 και πριν λίγες μέρες βγάλαμε το νέο μας δίσκο “Artificial Imprisonment”.
Είσαστε από τις παλαιότερες καραβάνες στην Ελληνική metal σκηνή αν και το πρώτο άλμπουμ σας ήρθε στο φως το 2019. Μέσα σε χοντρικά μια 5ετία κυκλοφορήσατε ήδη δυο δίσκους. Τι ρόλο έπαιξε σε αυτό το άτυπο restart;
Το restart ήρθε από την ανάγκη να παίξουμε ξανά και να δείξουμε τι μπορούμε. Η εμπειρία χρόνων μας έδωσε γνώση για το τι θέλουμε να ακούγεται, πώς να ηχογραφούμε και πώς να στηρίξουμε ένα άλμπουμ σωστά. Αυτός ο συνδυασμός όρεξης και ωριμότητας μας επέτρεψε να κυκλοφορήσουμε δύο δίσκους σε λίγα χρόνια.
Η συνέχεια του “Disciples of War” έχει ήδη κυκλοφορήσει. Υπήρχαν κάποιες πρωτόγνωρες δυσκολίες; Επίσης αντιμετωπίσατε κάποια εμπόδια στο “Artificial Imprisonment” που τα είχατε βρει μπροστά σας και στο ντεμπούτο; Μιλάω για το θέμα της όλης διαδικασίας, ηχογραφήσεις κτλ.
Κάθε δίσκος έχει τις δικές του δυσκολίες. Στο πρώτο μας άλμπουμ το μεγαλύτερο challenge ήταν να κατανοήσουμε τη διαδικασία από το μηδέν. Στο “Artificial Imprisonment” υπήρχαν νέα εμπόδια, κυρίως στο να ισορροπήσουμε τον ήχο που θέλαμε με την πολυπλοκότητα των συνθέσεων. Η διαδικασία ηχογράφησης πάντα απαιτεί υπομονή, πειθαρχία και προσεκτική δουλειά, αλλά έχουμε πλέον εμπειρία και μπορούμε να κινούμαστε πιο αποτελεσματικά.
Μετά το πέρας των ηχογραφήσεων και αφού ακούσατε πιο κατασταλαγμένα το τελικό αποτέλεσμα, υπήρξαν στοιχεία που θα θέλατε να βελτιώσετε;
Σίγουρα πάντα υπάρχουν μικρές λεπτομέρειες που κοιτάς μετά την ολοκλήρωση. Μερικά leads ή drums θα μπορούσαν να είναι πιο κοφτά ή πιο ισορροπημένα, αλλά γενικά είμαστε ικανοποιημένοι. Το θέμα είναι να μπορείς να αναγνωρίσεις ότι το κομμάτι είναι έτοιμο και να το αφήσεις. Αλλιώς θα κυνηγάς την ουρά σου και δεν θα τελειώσεις ποτέ.
Είστε ευχαριστημένοι από το τελικό αποτέλεσμα; Σε σχέση με το ντεμπούτο; Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα δυο άλμπουμ και ποιες είναι αυτές;
Ναι, είμαστε ευχαριστημένοι. Το “Disciples of War” ήταν πιο ωμό και επιθετικό, ενώ το “Artificial Imprisonmen”t είναι πιο δουλεμένο, πολυεπίπεδο και προσθέτει ατμόσφαιρα χωρίς να χάνει την ταυτότητά μας. Το πρώτο ήταν για να συστηθούμε, το δεύτερο είναι πιο ώριμο και κατασταλαγμένο. Και σε επίπεδο παραγωγής, θεωρώ ότι το “Artificial Imprisonment” είναι ένα τεράστιο άλμα μπροστά για την μπάντα. Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τους George Kapa (mixing) και George Bokos (mastering) για την εξαιρετική δουλεία και συνεργασία που είχαμε.
Πως κρίνεις την εξέλιξη της μπάντας ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη κυκλοφορία σας;
Έχουμε ωριμάσει σαν μπάντα. Οι συνθέσεις είναι πιο σύνθετες, ο ήχος πιο καθαρός, αλλά η επιθετικότητα και η ταχύτητα παραμένουν. Κάθε δίσκος δείχνει πού βρισκόμαστε σαν μουσικοί και σαν ομάδα, και το δεύτερο άλμπουμ αποτυπώνει αυτήν την εξέλιξη.
Ακούγοντας το νέο δίσκο και με βάση το Intro του ομώνυμου τραγουδιού μου φύτρωσαν υποψίες πως έχουμε να κάνουμε με κάποιου είδους concept θεματολογίας. Αν ναι, τι θέμα πραγματεύεται;
Υπάρχει ένα loose concept. Ο δίσκος εξετάζει πώς η τεχνολογία, οι αλγόριθμοι και η κοινωνική εξάρτηση από αυτά τα συστήματα περιορίζουν την ελευθερία του ανθρώπου. Δεν είναι ένα story με χαρακτήρες και πλοκή, αλλά οι θεματικές του τραγουδιού και του δίσκου συνδέονται γύρω από αυτήν την ιδέα του ‘Artificial Imprisonment’.
Με τι σκεπτικό μπαίνετε στο στούντιο για να γράψετε ένα τραγούδι; Είναι ομαδική δουλειά; Υπάρχει διαδικασία γέννησης των συνθέσεών σας; Περιγράψτε πως δημιουργείται μια Dreamlord σύνθεση.
Συνήθως κάποιος φέρνει μια ιδέα — riff, beat ή concept — και τη δουλεύουμε όλοι μαζί. Ο καθένας προσθέτει στοιχεία, δοκιμάζουμε δομές, μετακινούμε μέρη μέχρι να βγει κάτι που λειτουργεί και ζωντανεύει στη σκηνή. Είναι ομαδική διαδικασία και πάντα αφήνουμε χώρο για πειραματισμό χωρίς να χάνουμε την ταυτότητα του thrash.
Τόσο ο ήχος, όσο και το στιχουργικό περιεχόμενο μου φέρνουν μνήμες των ένδοξων ημερών του 80’s Thrash Metal. Όταν συνθέτετε έχετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας αυτό το ανεπίσημο φόρο τιμής στις εποχές όπου οι Metallica, οι Megadeth και οι υπόλοιποι τιτάνες του thrash κυριαρχούσαν;
Σίγουρα υπάρχει επιρροή, αλλά δεν είναι το μόνο που σκεφτόμαστε. Είμαστε παιδιά των 80’s και έφηβοι των 90’s. Θέλουμε να κρατήσουμε την ενέργεια και το attitude εκείνης της εποχής, αλλά ταυτόχρονα να φτιάχνουμε κάτι δικό μας, σύγχρονο και προσωπικό.
Αν είχατε την ευκαιρία να καλέσετε ένα μουσικό από τις μπάντες των επιρροών σας και όχι μόνο, ποιος θα ήταν αυτός και γιατί;
Θα λέγαμε πιθανότατα κάποιον όπως ο Dave Mustaine ή ο James Hetfield, για την τεχνική τους, την επιρροή τους και το γεγονός ότι αυτοί οι τύποι έβαλαν το thrash στο χάρτη. Η εμπειρία και η γνώση τους θα ήταν ανεκτίμητη.
Ζωντανές εμφανίσεις σχεδιάζονται για την προώθηση του “Artificial Imprisonment” στο άμεσο ή το έμμεσο μέλλον;
Ναι, υπάρχουν σχέδια για εμφανίσεις και live shows, τόσο για να παρουσιάσουμε τα νέα τραγούδια όσο και για να συναντήσουμε ξανά το κοινό μας. Ξεκινάμε με ένα φανταστικό live στο Temple Athens, στις 29 Νοεμβρίου, μαζί με Blynd και του Piranha. Δυο τρομερές και ιστορικές μπάντες, που είναι μεγάλη τιμή να μοιραστούμε τη σκηνή μαζί τους. Υπάρχουν και πλάνα να φέρουμε το Artificial Imprisonment και στην επαρχία, υπάρχουν ήδη οι πρώτες διερευνήσεις. Και φυσικά στις αρχές του 2026, θα υπάρξει η επίσημη live παρουσίαση του δίσκου μας με ένα δικό μας headline show.
Είτε ανενεργοί, είτε ενεργοί αποτελείτε για δεκαετίες μέρος της ελληνικής σκηνής. Δώστε μου το σχόλιο σας για το χώρο. Πως βλέπετε την εξέλιξή του από τότε που ιδρυθήκατε ή από το τελευταίο σταθερό σας line up. Είστε ευχαριστημένοι από αυτά που συμβαίνουν στο Ελληνικό Metal;
Η ελληνική σκηνή έχει εξελιχθεί πολύ. Υπάρχει πάθος, νέα ταλέντα και αφοσίωση, αλλά οι συνθήκες δεν είναι πάντα εύκολες. Λίγοι χώροι, περιορισμένη υποστήριξη. Παρ’ όλα αυτά, βλέπουμε κοινό που αγαπά το metal και μπάντες που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια για βελτίωση, αλλά η σκηνή παραμένει ζωντανή.
Γιατί λοιπόν θα πρέπει κάποιος να ακούσει το νέο δίσκο σας; Τι θα λέγατε σε ένα μεταλλά αν τον είχατε μπροστά σας;
Αν γουστάρεις thrash με επιθετικότητα, ταχύτητα αλλά και λίγο πειραματισμό, ο δίσκος είναι για σένα. Δεν είναι μόνο riffs και δύναμη, αλλά και συνθέσεις που κρατάνε την προσοχή σου.
Τα τελευταία λόγια δικά σας. Πως κλείνουν οι Dreamlord μια συνέντευξη;
Ευχαριστούμε πολύ για την πολύ ωραία κουβέντα και φιλοξενία. Σε όλους όσους έχουν αγκαλιάσει το νέο δίσκο μας πέρα από τις προσδοκίες μας, σας ευχαριστούμε πολύ και περιμένουμε να σας δούμε live να τα σπάσουμε σε κάποια από τις συναυλίες μας.
Γιώργος Γράντης
