DAVE MUSTAINE: Το 1961 ξεκινά την πολυτάραχη και δημιουργική ζωή του

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Dave Mustaine

Ο David Scott Mustaine γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1961 και είναι Αμερικανός μουσικός, διάσημος σαν ο συνιδρυτής, ο βασικός τραγουδιστής, ο ρυθμικός κιθαρίστας και ο βασικός συνθέτης του thrash metal συγκροτήματος Megadeth, καθώς και το μοναδικό συνεχές μέλος τους. Ο Mustaine κυκλοφόρησε δεκαπέντε στούντιο άλμπουμ με τους Megadeth, πούλησε πάνω από 50 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως, με έξι άλμπουμ πλατινένια  και κέρδισε ένα βραβείο Grammy για την καλύτερη Metal Performance το 2017 στα 59α Βραβεία Grammy, για το ομώνυμο κομμάτι του 15ου  στούντιο άλμπουμ τους, “Dystopia”.

Πριν σχηματίσει τους Megadeth, ο Mustaine ήταν ο αρχικός βασικός κιθαρίστας των Metallica, αλλά δεν εμφανίστηκε σε κανένα άλμπουμ. Του καταλογίστηκαν βέβαια, τέσσερα τραγούδια από το “Kill ‘Em All” και δύο τραγούδια από το “Ride the Lightning”. Ο Mustaine γεννήθηκε αρχικά σε μια οικογένεια Μαρτύρων του Ιεχωβά, και τώρα είναι αναγεννημένος Χριστιανός. Βρισκόταν σε απεξάρτηση σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, παλεύοντας με προβλήματα αλκοόλ και ναρκωτικών, και πολέμησε για κάποιο καιρό με τον καρκίνο του λαιμού το 2019] Ο Mustaine είναι παντρεμένος με την Pamela Anne Casselberry από το 1991, με την οποία έχει δύο παιδιά, την Electra και την Justis Mustaine.

Σε μια δημοφιλή ψηφοφορία στο διαδικτυακό φόρουμ Ultimate Guitar, κατατάχθηκε τρίτος στους 25 κορυφαίους κιθαρίστες ρυθμού όλων των εποχών, πρώτος στο βιβλίο του Joel McIver, The 100 Greatest Metal Guitarists, δέκατος στο “66 Best Hard Rock + Metal κιθαρίστες όλων των εποχών” του Loudwire, και τρίτος στους “10 Greatest Rhythm Guitarists in Rock + Metal”.

Γεννήθηκε στο La Mesa της Καλιφόρνια  από τους γονείς Emily Marie (το γένος David) και John Jefferson Mustaine. Ο πατέρας του ήταν γαλλικής, γερμανικής, ιρλανδικής και φινλανδικής καταγωγής, ενώ η μητέρα του ήταν γερμανικής εβραϊκής καταγωγής. Η οικογένεια Mustaine ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο Dave είχε τρεις μεγαλύτερες αδερφές, τη Michelle, τη Suzanne και τη Debbie, οι οποίες ήταν 18, 15 και 3 ετών αντίστοιχα όταν γεννήθηκε. Λόγω της σημαντικής διαφοράς ηλικίας μεταξύ του και των αδελφών του, σαν παιδί τις έβλεπε συχνά σαν θείες του και όχι σαν αδερφές. Ο Mustaine περιέγραψε την οικογενειακή ζωή ως ταραχώδη κατά τη διάρκεια της πρώιμης ζωής του, θρηνώντας χρόνια αργότερα ότι “η ζωή ξέσπασε με πολλούς τρόπους” στην οικογένειά του πριν γεννηθεί. Περιέγραψε τον πατέρα του σαν έναν πολύ έξυπνο και επιτυχημένο άνθρωπο , ο οποίος ήταν διευθυντής υποκαταστήματος για την Bank of America πριν μετακομίσει στο NCR, όπου η μετάβαση της εταιρείας από τη μηχανική στην ηλεκτρική τεχνολογία τον έκανε τελικά αναλώσιμο και τελικά του κόστισε τη δουλειά του. Υπήρξε χρόνιος προβληματικός πότης, και τα προβλήματα του John Mustaine με το αλκοόλ χειροτέρεψαν από τότε και άφησε οριστικά τον τετράχρονο γιο του αφού η Emily τον χώρισε το 1965.

Η πρώτη μπάντα του Mustaine ήταν οι Panic, για να προσχωρήσει το 1981 στους Metallica σαν lead κιθαρίστας. Τον Απρίλιο του 1983 εκδιώχθηκε οριστικά από το γκρουπ, εξαιτίας του εθισμού του στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, την επιθετική του συμπεριφορά και τις συγκρούσεις του με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, με το μεγάλο παράπονο του ίδιου να είναι για χρόνια πως όλα έγιναν χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση και την επιλογή μιας δεύτερης ευκαιρίας. Η οργή του για τον τρόπο που έφυγε, έγινε για πολλά χρόνια η κινητήριος δύναμη που τον έσπρωχνε πέρα από τα εμπόδια να συνεχίζει.

1957– Γεννιέται ο Ο Vincent Samson Appice , γνωστός σαν Vinny Appice, Αμερικανός rock ντράμερ γνωστός για τη δουλειά του με τα συγκροτήματα Dio, Black Sabbath και Heaven & Hell. Ιταλικής καταγωγής, είναι ο μικρότερος αδελφός του ντράμερ Carmine Appice.

Ο Appice ασχολήθηκε με τα τύμπανα σε ηλικία εννέα ετών, παίρνοντας μαθήματα από τον ίδιο δάσκαλο με τον αδελφό του Carmine Appice. Όταν ήταν δεκαέξι, ο Appice και η μπάντα του BOMF γνώρισαν τον John Lennon στα Record Plant Studios. Στον Lennon  άρεσε το γκρουπ και τους χρησιμοποίησε σαν support συγκρότημα σε πολλές εμφανίσεις συμπεριλαμβανομένης της τελευταίας πριν από το θάνατό του. Βρέθηκε να ηχογραφεί με τον Rick Derringer στο Derringer (1976), το Sweet Evil (1977) και το Derringer Live (1977), πριν δημιουργήσει το δικό του συγκρότημα Axis και ηχογραφήσει το “It’s A Circus World” (1978).

Ο Appice εντάχθηκε στους Black Sabbath κατά τη διάρκεια της περιοδείας για την προώθηση του άλμπουμ “Heaven and Hell” το 1980. Τον προσέλαβαν έκτακτα για να αντικαταστήσει τον αρχικό ντράμερ Bill Ward, ο οποίος εγκατέλειψε το συγκρότημα στα μέσα της περιοδείας λόγω προσωπικών προβλημάτων.

Στα τέλη του 1982 άφησε τους Black Sabbath μαζί με τον τραγουδιστή Ronnie James Dio και δημιούργησε το συγκρότημα Dio. Ηχογράφησαν τα Holy Diver (1983), The Last in Line (1984), Sacred Heart (1985), Intermission (1986) και Dream Evil (1987). Τον Δεκέμβριο του 1989, ο Appice άφησε τους Dio και συνεργάστηκε για λίγο με τον μπασίστα των Dokken, Jeff Pilson, στο συγκρότημα Flesh & Blood.

Αφού εντάχθηκε στους World War III το 1990, επέστρεψε στους Black Sabbath το 1992 για το άλμπουμ και την περιοδεία “Dehumanizer”. Αποχώρησε ξανά  μέχρι το 2006 που επέστρεψε,  όταν ο Ronnie James Dio, ο Geezer Butler και ο Tony Iommi ως Heaven & Hell, έκαναν περιοδεία και κυκλοφόρησαν ένα στούντιο άλμπουμ, το “The Devil You Know”, πριν από το θάνατο του Dio το 2010.

1984– Το “Animalize” είναι το δωδέκατο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού rock συγκροτήματος Kiss. Κυκλοφόρησε από την Mercury Records. Το άλμπουμ σηματοδότησε τη μοναδική εμφάνιση του κιθαρίστα Mark St. John, ο οποίος αντικατέστησε τον Vinnie Vincent τον Απρίλιο του 1984.

Την εποχή της κυκλοφορίας του δίσκου, ο Gene Simmons ακολουθούσε μια καριέρα στην υποκριτική. Ο Paul Stanley ήταν έτσι κυρίως υπεύθυνος για την παραγωγή και τη διεύθυνση του άλμπουμ. O  νέος κιθαρίστας Mark St. John δήλωσε ότι κατά την ηχογράφηση του άλμπουμ, είχε χρησιμοποιήσει τον Rockman εξοπλισμό του και ότι χρησιμοποιήθηκαν απαιτητικές ρυθμίσεις για να αφαιρεθεί ο ήχος “Boston” από την ηχογράφηση.

Ο St. John αναγκάστηκε να εγκαταλείψει προσωρινά τους Kiss πριν από την επόμενη περιοδεία, αφού διαγνώστηκε με αντιδραστική αρθρίτιδα. Ενώ συνόδευε το γκρουπ στην περιοδεία και ανέρρωσε, το γκρουπ προσέλαβε τον Bruce Kulick σαν προσωρινό αντικαταστάτη. Ο Kulick κούμπωσε με τις προσωπικότητες και το στυλ παιξίματος του συγκροτήματος καλύτερα από τον St. John. Τον Νοέμβριο του 1984, ο St. John απολύθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Kulick μόνιμα, καθιστώντας τον τον τρίτο βασικό κιθαρίστα που αποχώρησε από το γκρουπ μέσα σε δύο χρόνια.

Όταν ρωτήθηκε τι σημαίνει “animalize”, ο Stanley είπε ότι οι άνθρωποι άρχισαν να μοιάζουν περισσότερο με υπολογιστές και ότι “το να φτιάχνεις μουσική πατώντας κουμπιά” δεν είναι διασκεδαστικό.

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το “Tooth and Nail”, που είναι το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού heavy metal συγκροτήματος Dokken, και κυκλοφόρησε από την Elektra Records. Μετά την ανεπιτυχή κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ του συγκροτήματος στις ΗΠΑ, η δισκογραφική ήταν απρόθυμη να δώσει την έγκριση στους Dokken για τη συνέχεια. Το management των Dokken αγωνίστηκε να πείσει τα στελέχη της δισκογραφικής να δώσουν άλλη μια ευκαιρία και αυτός ο αγώνας για αναγνώριση εμπεριέχεται στον τίτλο του άλμπουμ. Αυτό το άλμπουμ ήταν το πρώτο του γκρουπ με τον μπασίστα Jeff Pilson μετά την αποχώρηση του Juan Croucier για να ενταχθεί στους Ratt.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.