Συγκροτήματα σαν τους Claymorean αποτελούν, κατά την ταπεινή μου άποψη, την πεμπτουσία του underground metal. Απέναντι σε κάθε αντιξοότητα και κινούμενοι μόνο από την ανόθευτη αγάπη τους για τη μουσική, δημιουργούν και κυκλοφορούν albums φτιαγμένα με μεράκι, από οπαδούς για οπαδούς. Κορυφαίο παράδειγμα ο τελευταίος τους δίσκος “Eternal Curse”, που συμπυκνώνει ιδανικά όλα τα παραπάνω και περιμένει με τη σειρά του να τον ανακαλύψεις για να σου χαρίσει απολαυστικές ώρες ακρόασης. Στην παρέα του Soundcheck έρχονται οι Dejana Garčević (φωνή) και Marko Novaković (τύμπανα) για να μας μιλήσουν για το νέο album και να μας μεταδώσουν την άσβεστη φλόγα που καίει μέσα τους για τον παραδοσιακό ήχο του heavy metal. Честитам Claymorean!
Σας χαιρετίζω! Ευχαριστώ πολύ που δεχτήκατε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μας. Έχετε επίσης τους χαιρετισμούς και από όλη τη φαμίλια του Soundcheck!
Dejana: Θερμούς χαιρετισμούς σε εσένα και σε όλη την οικογένεια του Soundcheck! Σας ευχαριστούμε πολύ που μας καλέσατε…Είναι πάντα τιμή μας να μιλάμε με αληθινές μεταλλικές καρδιές. Σας στέλνουμε αγάπη και κεραυνούς από τη Σερβία!
Το τελευταίο σας album “Eternal Curse” αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα του “παραδοσιακού” ήχου στις μέρες μας και αγαπήθηκε από τους συντάκτες μας. Έχοντας περάσει λίγος καιρός από την κυκλοφορία του, ποια είναι η ανάδραση που έχετε λάβει έως τώρα;
Dejana: Ω, σας ευχαριστώ πολύ, αυτό σημαίνει τα πάντα για εμάς. Τα σχόλια ήταν εξαιρετικά θετικά! Πολλοί άνθρωποι είπαν ότι το “Eternal Curse” δίνει την αίσθηση ότι επιτέλους βρήκαμε τον ήχο μας, ότι αυτό το album πραγματικά αποτύπωσε αυτό που περικλείουν οι Claymorean. Κάποιοι μάλιστα μας είπαν ότι «επιτέλους ανακάλυψαν» τη μουσική μας λόγω αυτής της κυκλοφορίας, κάτι που θεωρούμε ως το μεγαλύτερο κομπλιμέντο! Το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναπούμε: κάθε κριτική, κάθε λέξη που μοιράζονται σημαίνει τόσα πολλά. Είμαστε ένα μικρό συγκρότημα από μια ακόμη μικρότερη χώρα, οπότε κάθε κομμάτι υποστήριξης μας βοηθά να λάμπουμε περισσότερο. Διαδώστε το σαν πυρκαγιά!
Marko: Λοιπόν, σας ευχαριστώ! Τα σχόλια ήταν πραγματικά εκπληκτικά για μένα λόγω των τραγουδιών που άρεσαν τόσο πολύ στους θαυμαστές μας, όπως τα “Wind Before the Storm” και “300”, για παράδειγμα. Αρχικά ήμασταν λίγο επιφυλακτικοί γι’ αυτά.
Μπορείτε να μας πείτε πως κύλησε η διαδικασία σύνθεσης και ηχογράφησης; Ακολουθήσατε την ίδια προσέγγιση όπως και κατά την ηχογράφηση του “Eulogy for the Gods” ή υπήρξαν κάποιες διαφοροποιήσεις αυτή τη φορά;
Dejana: Αυτός ο δίσκος σίγουρα πήρε περισσότερο χρόνο. Κατά τη γνώμη μου, τα πιο γρήγορα τραγούδια απαιτούν περισσότερη σκέψη από τη δικιά μου μεριά. Όλα έχουν να κάνουν με την ακρίβεια, τη σωστή μελωδία και τη ροή. Το “Eternal Curse” ήταν πραγματικά μια συλλογική προσπάθεια. Ενώσαμε τις σκέψεις μας πάνω σε κάθε λεπτομέρεια. Προκαλέσαμε περισσότερο τους εαυτούς μας αυτή τη φορά και είμαστε περήφανοι για το αποτέλεσμα.
Marko: Για μένα, ως drummer, ήταν σχεδόν η ίδια διαδικασία. Ηχογράφηση στο ίδιο στούντιο με τους ίδιους καλούς παλιούς φίλους, αλλά η κύρια διαφορά που θυμάμαι είναι ότι το παίξιμο των drums ήταν πολύ πιο δύσκολο από ό,τι στο προηγούμενο album, “Eulogy for the Gods”, από τεχνικής άποψης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης για το τραγούδι σας “300”. Οι Έλληνες οπαδοί σας, το εκτίμησαν ιδιαιτέρως…Από ότι έχω δει στους στίχους σας, έχετε εμπνευστεί από την ιστορική θεματολογία. Από πού αλλού αντλείτε την έμπνευσή σας;
Dejana: Η έμπνευση πηγάζει από τα πάντα…Τον κόσμο γύρω μας και τον κόσμο μέσα μας. Ταινίες, βιβλία, ιστορία, μουσική που αγαπάμε και φυσικά, την ίδια τη ζωή. Όσο για το “300”, αυτό ήταν ξεχωριστό. Είναι μια από τις πιο επικές ιστορίες που έχουν ειπωθεί ποτέ…Γενναιότητα, θυσία, ανυπακοή. Ο Vlad (σ.σ. Vladimir Garčević, κιθάρα) εμπνεύστηκε βαθιά από αυτό το πνεύμα και έγραψε το τραγούδι με μια μόνο ανάσα. Η ίδια η μουσική απαιτούσε κάτι εξίσου ηρωικό και το “300” γεννήθηκε από αυτή τη φωτιά. Για εμάς, ήταν ένας φόρος τιμής στην αθάνατη ιδέα του να υπερασπίζεσαι τη θέση σου ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες. Πόσο ταιριαστό για τις τρελές εποχές που ζούμε.
Marko: Σας ευχαριστώ που αγαπήσατε αυτό το τραγούδι! Ναι, πολλή έμπνευση προέρχεται από την ιστορία, τους πολέμους, τα ηρωικά θέματα, αλλά και από βιβλία, κόμικς και εμπειρίες της κοινωνικής μας ζωής!
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε, όντας ένα heavy metal συγκρότημα από τη Σερβία; Ρωτάω επειδή κι εδώ στην Ελλάδα, πριν από αρκετά χρόνια, τα τοπικά συγκροτήματα αντιμετωπίζονταν με δυσπιστία από την υπόλοιπη μουσική κοινότητα, επειδή η χώρα ήταν πολύ μακριά από το metal επίκεντρο εκείνης της εποχής…
Dejana: Δυστυχώς, το metal δεν ήταν ποτέ δημοφιλές είδος στη Σερβία, τουλάχιστον όχι σε μεγαλύτερη κλίμακα. Το παλεύουμε αυτό εδώ και χρόνια. Η έλλειψη χώρου στα μέσα ενημέρωσης σημαίνει πολύ μικρή προβολή για συγκροτήματα που κάνουν κάτι διαφορετικό, για όσους δεν ταιριάζουν στο mainstream καλούπι. Είναι δύσκολο, αλλά κάνει το κάθε επίτευγμα να μοιάζει πολύ πιο ουσιαστικό.
Marko: Λοιπόν, αν μπορείτε να φανταστείτε, είναι ακόμα χειρότερα στη Σερβία. Η heavy metal μουσική υπάρχει ελάχιστα, και η δημοφιλής σερβική μουσική (turbo-folk) και η pop είναι τα μόνα είδη που κάτι κάνουν. Οπότε ναι, δεν έχουμε καμία υποστήριξη από τη χώρα μας. Έχουμε απλώς μια μικρή ομάδα ανθρώπων/θαυμαστών μας, που αγαπούν αυτό που κάνουμε και αυτό είναι όλο. Αλλά δεν θα σταματήσουμε, γιατί το heavy metal δεν είναι για δειλούς χαχαχα!
Για να μείνω κοντά στο νόημα της προηγούμενης ερώτησης, πόσες προκλήσεις αντιμετωπίζει ένα ανεξάρτητο συγκρότημα στις μέρες μας; Εννοώ, ένας μουσικός σήμερα, αντί να επικεντρώνεται μόνο στη μουσική του, πρέπει να χειρίζεται τις δημόσιες σχέσεις, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τον προγραμματισμό των συναυλιών του κτλ…Πώς αντιμετωπίζετε εσείς, όλη αυτή την κατάσταση;
Dejana: Είναι σίγουρα εξαντλητικό. Σήμερα, οι μουσικοί αναμένεται να είναι τα πάντα… Οι manager του εαυτού τους, οι διοργανωτές, οι ειδικοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και παρόλα αυτά να παραμένουν δημιουργικοί. Ζούμε σε μια εποχή που ποτέ δεν ήμασταν πιο συνδεδεμένοι, αλλά ποτέ δεν νιώσαμε πιο αποκομμένοι. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι όπως παλιά…Το περιεχόμενο δεν είναι πια οργανικό, η τέχνη δεν είναι οργανική και μας επηρεάζει όλους. Αλλά εξακολουθούμε να τα καταφέρνουμε, γιατί η μουσική αξίζει τον κόπο.
Marko: Σίγουρα δεν είναι εύκολο. Για παράδειγμα, αν έχουμε μόνο μία συναυλία κάπου εκτός Σερβίας, απαιτείται μια διαβολεμένη οργάνωση. Χρειάζεται πολλά χρήματα, χρόνο, να οδηγήσουμε μόνοι μας, προώθηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παραγωγή του merch μας, διαμονή κτλ. Αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα θέματα μόνοι μας, και μερικές φορές μπορεί να γίνει αφόρητο.
Η μουσική σας αποπνέει ένα επικό συναίσθημα, χωρίς να γίνεται “cheesy”. Καταλαβαίνετε τι εννοώ…Τι θεωρείτε ως επικό, από οποιαδήποτε άποψη, στις μέρες μας;
Dejana: Για μένα, επικό σήμερα σημαίνει να στέκεσαι όρθιος ακόμα και όταν στέκεσαι μόνος. Είναι τολμηρό να είσαι διαφορετικός σε έναν κόσμο που συνεχώς πιέζει για ομοιομορφία. Είναι ταυτόχρονα γενναίο και εντελώς τρελό… Αλλά αυτό ακριβώς το κάνει επικό.
Marko: Για μένα, επικό είναι οτιδήποτε μπορεί να μου δώσει αυτό το συναίσθημα, οτιδήποτε με φέρνει πίσω σε κάποια μεσαιωνική εποχή. Μπορεί να είναι κάποια τέχνη όπως η ζωγραφική, ο κινηματογράφος ή η μουσική…Και νομίζω ότι αν το δεις επιφανειακά, δεν μπορείς πραγματικά να το βιώσεις.
Πάμε τώρα σε μια άλλου είδους ερώτηση. Παρακαλώ πείτε μου τρία album, που τον τελευταίο καιρό έχουν “κολλήσει” στο στερεοφωνικό σας και γιατί;
Dejana: Τον τελευταίο καιρό, οι Virgin Steele είναι συνέχεια στο repeat, όλη η δισκογραφία τους και όχι απλώς μόνο ένα album τους. Παίζει επίσης πολύ Ozzy, σε δίσκους διαφορετικών περιόδων της καριέρας του, και φυσικά οι Rage. Αλλά ειλικρινά, οι W.A.S.P., Judas Priest και Wolf είναι οι μόνιμοι αγαπημένοι μου. Δεν φεύγουν ποτέ από το playlist μου.
Marko: Amorphis – “Borderland”, Helstar – “The Devil’s Masquerade”, Running Wild – “Blazon Stone”. Τα δύο πρώτα επειδή είναι νέες κυκλοφορίες, μέσα στο 2025. Επίσης, οι Amorphis είναι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και οι Helstar ήταν μια τόσο μεγάλη έκπληξη για μένα – μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2025 μέχρι στιγμής. Των Running Wild είναι ένα κλασικό album. Παρόλο που το “Blazon Stone” δεν είναι το αγαπημένο μου από τη δισκογραφία τους, το έχω ακούσει τόσο πολύ τους τελευταίους δύο μήνες, που μου δίνει θετική ενέργεια και κίνητρο.
Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική σας έγινε όταν παίξατε πριν δυο χρόνια στο Up The Hammers’ Warm Up show, στην Αθήνα. Αλήθεια, τι θυμάστε από εκείνη την εμφάνισή σας;
Dejana: Λατρεύω απόλυτα την Ελλάδα και προσπαθώ να την επισκέπτομαι όποτε μπορώ! Το πάθος, η ζεστασιά, αυτή η ηλεκτρική έκρηξη ενέργειας από το πλήθος… Είναι αξέχαστα. Οι Έλληνες οπαδοί ζουν και αναπνέουν για το metal. Μου λείπει αυτό το συναίσθημα, μου λείπει αυτό το πλήθος και ελπίζω πραγματικά να μπορέσουμε να παίξουμε ξανά εκεί σύντομα.
Marko: Ω, ναι, θυμάμαι πολλά πράγματα. Πρώτα απ’ όλα, αυτή ήταν η πρώτη μας συναυλία εκτός Σερβίας και αγαπάμε τόσο πολύ την Ελλάδα. Χαρήκαμε που η πρώτη μας συναυλία στο εξωτερικό ήταν στην Αθήνα. Το πλήθος ήταν υπέροχο, τα φώτα ήταν κόκκινα και τα πιτόγυρα μετά ήταν υπέροχα!
Ποια είναι τα σχέδια των Claymorean για το επόμενο διάστημα;
Dejana: Αυτή τη στιγμή, σχεδιάζουμε την επόμενη χρονιά. Ελπίζουμε να ξαναβγούμε σε περιοδεία, παρά τις όποιες δυσκολίες στο line-up. Επίσης, ανυπομονούμε να βουτήξουμε σε νέα μουσική. Πάντα κάτι βράζει στο καμίνι των Claymorean.
Marko: Λοιπόν, δύσκολη ερώτηση. Οι δουλειές μας, δεν μας δίνουν πολλές επιλογές και χρόνο για πολλές συναυλίες, αλλά θα δούμε. Θα χαρούμε να ξαναέρθουμε στην Ελλάδα, ίσως σε κάποια άλλη πόλη; Και επίσης να γράψουμε κάποια νέα μουσική. Θα δούμε!
Ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη! Ο επίλογος σας ανήκει.
Dejana: Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή την ευκαιρία και που στηρίζετε τη μουσική μας. Σε όλους όσους διαβάζουν…Μείνετε αληθινοί, μείνετε περήφανοι και μην σταματήσετε ποτέ να πιστεύετε σε αυτό που αγαπάτε. Και πάνω απ’ όλα…Slay with Clay!
Facebook
Bandcamp
Instagram
Spotify
