Οι τύποι δηλώνουν χωρίς περιστροφές πως παίζουν ένα εκρηκτικό μίγμα από black metal και punk, και πραγματικά δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να διαφωνήσω. Δεν θα το έκανα άλλωστε με έναν τύπο σαν τον μπασίστα/τραγουδιστή Lars Are Nedland, τον άνθρωπο που ανταποκρίνεται στο ίδιο όνομα και στους Borknagar, και αν θέλετε και άλλα, τον ίδιο ξανά ιδρυτή και βασικό κινητήριο μοχλό των White Void, που τιμούν με τον ήχο τους ξεκάθαρα τις κλασικές hard rock καταβολές.
Ποικίλες εμφανίζονται λοιπόν οι ανάγκες έκφρασης του αχόρταγου Nedland, και ο τίτλος της πρώτης δουλειάς του project Black Void, “Antithesis”, προφανώς στέκεται απέναντι σαν διάθεση, μουσική, χρώμα και εντύπωση από το άλμπουμ “Anti” των White Void που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο. Μαζί με τον Nedland εδώ συναντάμε τον συμπαίκτη του στους Borknagar, Jostein Thomassen στις κιθάρες, ενώ στα τύμπανα παραμένει ακλόνητος ο Tobias Sοlbakk των White Void.
Όπως περιμένει κανείς με βάση την αρχική πρόθεση και περιγραφή, η Αντίθεση είναι μια συλλογή με εννέα τραγούδια και χωρίς επιπλέον περιστροφές και ευρηματικές καινοτομίες επιτίθεται στα μούτρα σου με περίσσευμα ωμότητας, αμεσότητας και ξεκάθαρων σκοπών. Το crust punk πράγματι συνωμοτεί εξαιρετικά με το αρχέγονο black metal, και αγκαλιάζονται σε επιθετικές συνθέσεις που περιστρέφονται θεματικά γύρω από Νιτσεϊκούς προβληματισμούς για την έλλειψη νοήματος, γνώσης και ηθικής. Από το θεματικό πλαίσιο του Καμύ στο hrad rock των White Void, ο Nedland απλώνει αλλού τα πλοκάμια του και συνεχίζει να ιντριγκάρει όσους τον ακολουθούν σε αυτές τις δοκιμασίες.
Η ακριβής αλήθεια είναι πως μέσα σε αυτή την “in your face” έναρξη του δίσκου, όταν τα “Void”, “Reject Everything” και “Death to Morality” σε αφήνουν από την αρχή χωρίς ανάσα με το επίμονο groove, αυτή η υπέροχα άμεση black punk αναρχία κρύβει σύντομα πικάντικα στολίδια , δίνοντας κάποιες στιγμές διστακτικού ελιτισμού που δεν θα επιτρέψουν όμως σε κανέναν το δικαίωμα να επικαλεστεί έντεχνα δηλητήρια στο αλήτικο δέρμα του “Antithesis”. Και ενώ ο ένας μου εαυτός ψιθυρίζει πως πιθανά αυτά τα μικρά επιπλέον μπινελίκια που τρυπώνουν στα τραγούδια, κάνουν το πρώτο μισό του άλμπουμ πιο χαρακτηριστικό, ο άλλος μου εαυτός επιμένει πως ίσως είμαι πια πολύ γέρος για αυθεντικό ρυθμικό σφυροκόπημα.
Κάθε επιπλέον ενίσχυση είναι ευπρόσδεκτη, και ο μυστικός επισκέπτης αποκαλύπτεται στο φινάλε, όταν στο τραγούδι “Dadaist Disgust” στα φωνητικά συναντάμε τον Σάκη Τόλη, και η τελευταία εντύπωση επιμεταλλώνεται αισθητά: και η μουσική με τα επιβλητικά mid tempo ριφ, στέκεται δυο βήματα μακρύτερα από τη συνολική μουσική ταυτότητα των Black Void.
Αν έχεις νοσταλγήσει να τυλιχτείς βιαστικά και αβασάνιστα με έναν μετεφηβικό αλλά όχι άγουρο ρυθμικό μηδενισμό, μια υπέροχη, υπεροπτική κρίση ωμής μουσικής αναρχίας με μια κρυπτική διπλωματία που δεν θα προσβάλλει τη νοημοσύνη σου, και θέλεις να νιώσεις έστω και για λίγο τον άμεσο και φουσκωμένο ηλεκτρισμό της νιότης, άσε την αντίδραση που υποβόσκει να φτάσει ως την “Αντίθεση”.
Είδος: Black Metal/Punk
Εταιρεία: Nuclear Blast Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 27 Μάϊου 2022
Facebook: https://www.facebook.com/BlackWhiteVoid
