BLACK SABBATH: 43 χρόνια για τους «μουσικούς (μας) παραδείσους»

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Black Sabbath_Heaven and Hell

Είναι 25 Απριλίου 1980 και οι Black Sabbath κυκλοφορούν τον ένατο δίσκο τους, υπό το όνομα “Heaven And Hell”, τον πρώτο που συμμετέχει ο σπουδαίος Ronnie James Dio, σε παραγωγή του Martin Birch. Η «χρόνια, ηχητική σφραγίδα» για την μπάντα, ο Ozzy Osbourne, έχει αποχωρήσει, με τις (μουσικές) συνέπειες εκείνης της εποχής, να θεωρούνται η αιτία και τον πρότερο και πρόσφατο πειραματισμό να φαινόταν ότι οδηγούσε τη μπάντα σε άλλες κατευθύνσεις.

Οι πυλώνες που είχαν τοποθετηθεί στο «οικοδόμημα» που άκουγε στον όρο heavy metal, είχαν υποστεί σημαντικούς «τριγμούς» και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε ένα τέτοιο αριστούργημα και μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής & μουσικής κληρονομιάς, κάθε άλλο παρά ευοίωνες ήταν.

Η μπάντα βρισκόταν σε σταυροδρόμι και η οπτική του «αρχηγού» και «καταλύτη» των αποφάσεων και εξελίξεων υπήρξε εναντιούμενη σε αυτήν του άλλοτε frontman και ίσως όχι μόνο. Ίσως ήταν και μία αλλαγή που η μπάντα ενδόμυχα αναζητούσε, προσπαθώντας μηχανικά να αποφύγει ένα τέλμα που οδηγούνταν. Αρχικά, με την περιοδεία “Never Say Die!” να προηγείται, στα πρώτα «χνάρια» του “Heaven And Hell”, ο Ozzy ήταν ακόμα εκεί.

Φέρεται δε, να ήταν η μετέπειτα σύζυγός του, Sharon (Arden) Osbourne, που πρότεινε τον Ronnie James Dio στον Iommi, σε μία ιστορικά σημαντική συνεισφορά, μιας, μάλλον, όχι ιδιαίτερα συμπαθούς στο metal κοινό προσωπικότητας.

Στις αρχικές διεργασίες και συζητήσεις, υπέβοσκε ίσως και η ιδέα μιας εντελώς καινούριας μπάντας, γεγονός που έγινε μελλοντικά αντικείμενο συζήτησης αν ενδεχομένως το άλλοτε ηχηρό όνομα, υπήρξε τότε κάτι τέτοιο. Η «χημεία» ήταν καρμική, με το “Children of the Sea” να ολοκληρώνεται στην πρώτη, άτυπη μουσική συνάντηση.

Το φαινομενικά παράταιρο στοιχείο σε σχέση με το αποδοθέν τελικό αποτέλεσμα, ήταν ότι ο Bill Ward αντιμετώπιζε σοβαρά, προσωπικά θέματα που θα τον οδηγούσαν αργά ή γρήγορα εκτός συγκροτήματος, αλλά και ότι ο Geezer Butler επίσης έκανε σκέψεις απόσυρσης. Ο πρώτος δε, φέρεται να ήταν προβληματισμένος για το προαναφερθέν ηχητικό σταυροδρόμι όπου είχαν βρεθεί, φοβούμενος μάλλον τα «άγνωστα νερά» όπου «έπλεαν». Επιπλέον, ο τότε manager τους Don Arden, δεν ήταν υπέρμαχος της αντικατάστασης με τον Dio, καθώς δεν τον θεωρούσε ικανό σε σχέση με τον προκάτοχό του.

Ο Dio φέρεται να «ανέλαβε» για κάποιο μικρό διάστημα και το μπάσο, όπως είχε κάνει και στους Elf στο παρελθόν, ενώ ο Iommi ζήτησε τη βοήθεια του φίλου του Frank Zappa, ο οποίος του συνέστησε για τον πρώην μουσικό των Elf και Rainbow, τον μπασίστα Craig Gruber, ο οποίος άρχισε να προβάρει με το group. Η τελική του συνεισφορά στο αποτέλεσμα παραμένει αμφιλεγόμενη, με αντικρουόμενες και αντιφάσκουσες δηλώσεις, για το ποιος τελικά ηχογράφησε τα μέρη του μπάσου και κατά πόσο συνεισέφερε και στην συγγραφή των κομματιών.

Το album τελικά ηχογραφήθηκε στα Miami’s Criteria Studios, στο ίδιο μέρος με το “Technical Ecstasy”, αλλά και στα Ferber Studios στο Παρίσι. Ήταν η πρώτη φορά που οι Sabbath θα συνεργαζόντουσαν με άλλον παραγωγό μετά τον Rodger Bain και ενώ στο μέλλον, ο Iommi θα αναλάμβανε αυτόν τον ρόλο.

Αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία και έφτασε στο #9 σε Η.Β. και #28 στο “Billboard 200 Chart”, ξεπερνώντας το 1 εκατομμύριο πωλήσεις, όντας πλατινένιο (1986).

Το φανταστικό εξώφυλλο, προέκυψε από έναν πίνακα του καλλιτέχνη Lynn Curlee, το “Smoking Angels”. Είχε δημιουργήσει ένα ακόμα εξώφυλλο δίσκου, το “Agents of Fortune” των Blue Öyster Cult.

Το 2017, το περιοδικό Rolling Stone, ιεράρχησε το δίσκο στο #37 της λίστας “100 Greatest Metal Albums of All Time”.

Η φωνή, η παρουσία, η προσωπικότητα και ο «μαγικά αυτόφωτος» Ronnie James Dio, μαζί με την μουσική ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Tony Iommi, είχαν δώσει στο μουσικό κοινό ένα αριστούργημα και στους Black Sabbath μία παράλληλη οντότητα, ίσως μία παράλληλη μουσική προσωπικότητα, για άλλους μία νέα μπάντα.

1958 – Γεννιέται ο Σκωτσέζος σπουδαίος τραγουδιστής και Derek William Dick, που έγινε γνωστός ως Fish και frontman των Marillion, από το 1981 έως και το 1988.

1960 – Γενέθλια ημέρα για τον Paul Baloff, τον αρχικό τραγουδιστή των Exodus, που έφυγε από τη ζωή το 2002.

Την ίδια ημέρα γεννιέται και ο Brian Tatler, θρυλικός κιθαρίστας των Diamond Head, που το καλοκαίρι θα μας επισκεφθεί μαζί με τους Saxon.

1985 – Οι Exodus ντεμπουτάρουν με το σπουδαίο “Bonded by Blood”, μέσω της Combat Records. Με τον προαναφερθέντα, εκλιπόντα στα φωνητικά, αλλά και τον Gary Holt στην κιθάρα, η μπάντα πραγματοποιεί ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα στην ιστορία, παραδίδοντας έναν από τους σπουδαιότερους και καλύτερους δίσκους του thrash metal.

2006 – Οι Καναδοί Rush, κυκλοφορούν τη συλλογή με τίτλο “Gold”.

2008 – Ο σπουδαίος Warrel Dane, παρουσιάζει τον πρώτο προσωπικό του δίσκο, το “Praises To The War Machine”.

Την ίδια ημέρα, οι Testament κυκλοφορούν τον δέκατο από τους δεκατρείς δίσκους τους, το “The Formation of Damnation”.

2014 – Οι Helstar, που πρόσφατα διαβάσατε για την εκπληκτική τους εμφάνιση στη χώρα μας στο Soundcheck, παρουσιάζουν τον ένατο από τους δέκα δίσκους τους, το “This Wicked Nest”.

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 441 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».