Articles – WISHBONE ASH: Ο θρύλος του τάφου της Kitty Jay

ARTICLE

Το 5ο άλμπουμ των Wishbone Ash, με τον εμπνευσμένο από τον Άμλετ του Σαίξπηρ τίτλο “There’s the Rub”, ήταν το πρώτο τους που ηχογραφήθηκε στην Αμερική, με παραγωγό τον Bill Szymczyk. Ήταν επίσης το πρώτο με τη συμμετοχή του κιθαρίστα/τραγουδιστή Laurie Wisefield, που παρέμεινε στο γκρουπ για έντεκα χρόνια. Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από τους συντελεστές της περίφημης Hipgnosis, ενώ ένα από τα έξι τραγούδια του άλμπουμ κρύβει από πίσω του μια ιδιαίτερη ιστορία.

Οι Wishbone Ash προέρχονται από την παραθαλάσσια πόλη Torquay, στην αγγλική κομητεία του Devon. Στην περιοχή του άγριου βαλτότοπου Dartmoor του Devon υπάρχει ένας μοναχικός τάφος που βρίσκεται δίπλα σε έναν χωμάτινο δρόμο, στο σταυροδρόμι με ένα αρχαίο μονοπάτι. Ο τύμβος είναι σχεδόν σκεπασμένος με βρύα, και στη μικρή ταφόπλακα τοποθετούνται μυστηριωδώς φρέσκα λουλούδια, σχεδόν καθημερινά. Ο Martin Turner επισκέφτηκε τον τάφο με κάποιους φίλους, μια χειμωνιάτικη νύχτα με δυνατό άνεμο και το βρήκε μια απόκοσμη, στοιχειωμένη εμπειρία.

Η τοπική λαογραφία έχει δημιουργήσει την εκδοχή της για τον μυστηριώδη, μοναχικό τάφο. Η πρώτη επίσημη αναφορά που συναντάμε γι’ αυτόν είναι την 23η Ιανουαρίου 1851, στην εφημερίδα North Devon Journal. Υπήρχε μια συγκεκριμένη αναφορά πως στη διάρκεια χωματουργικών εργασιών στην περιοχή, αποκαλύφθηκε κάτι που έμοιαζε με τάφο. Σε περαιτέρω έρευνα βρήκαν τον σκελετό ενός πτώματος, το οποίο αποδείχθηκε από έρευνα πως ήταν τα λείψανα της Ann Jay, μιας γυναίκας που είχε κρεμαστεί περίπου τρεις γενιές από τότε, σε έναν αχυρώνα, σε ένα μέρος που λεγόταν Forder. Θάφτηκε στο Four Cross Lane, σύμφωνα με το έθιμο της εποχής, καθώς η εκκλησία θεωρούσε την αυτοκτονία αμαρτία και δεν επέτρεπε την ταφή του θύματος στον αγιασμένο χώρο της εκκλησίας.

Σύμφωνα με αυτή την ιστορία, η Kitty Jay ήταν μια ορφανή που στάλθηκε να δουλέψει σε μια τοπική φάρμα και βρέθηκε στο έλεος των ερωτικών διαθέσεων του γιου του αγρότη. Το αποτέλεσμα αυτής της σχέσης ήταν ότι έμεινε έγκυος και ο γιος του αγρότη, φυσικά, αρνήθηκε κάθε σχέση μαζί της. Η Kitty Jay πετάχτηκε έξω από το αγρόκτημα και έμεινε άπορη. Με τη φήμη της κατεστραμμένη και χωρίς καμία προοπτική να την προσλάβει ξανά ποτέ κανείς, κρεμάστηκε απελπισμένη  από τα δοκάρια ενός από τους αχυρώνες στο αγρόκτημα.

Υπάρχει από τη μια πλευρά η εκδοχή του βιασμού της Kitty από τον γιο του αγρότη, αλλά και η ακριβώς αντίθετη πως έζησε μαζί του έναν σύντομο αλλά σφοδρό ρομαντικό έρωτα. Η κατάληξη ήταν βέβαια η εγκυμοσύνη, η εγκατάλειψη, η ντροπή, η απόγνωση και η αυτοκτονία. Ο μπασίστας Martin Turner, όταν ρωτήθηκε για το τραγούδι “Lady Jay”, έκλινε προς τη δεύτερη, πιο ευγενική εκδοχή, υποστηρίζοντας πως η νεαρή αγρότισσα έμεινε έγκυος από το γιο του Άρχοντα του Manor, και όταν τους απαγορεύτηκε να παντρευτούν, αυτοκτόνησε. Μετά από αυτό, ο αγαπημένος της πήγαινε καθημερινά στον εξόριστο τάφο της και άφηνε φρέσκα λουλούδια.

Ίσως γι’ αυτό το λόγο, ο Turner γράφει τους στίχους του τραγουδιού ακολουθώντας μια ανατροπή απέναντι στην λαογραφική εκδοχή που έχει κυριαρχήσει. Έτσι αποφασίζει να υφάνει μια ιστορία απαγορευμένης αγάπης πέρα από τα ταξικά εμπόδια, με τον πρωταγωνιστή του τραγουδιού, τον εραστή της κοπέλας, να συναντά κρυφά την Jay στο δάσος, παρά το γεγονός πως είναι παντρεμένη με το γιο του πλούσιου άρχοντα. Κάποια στιγμή που η Jay κυοφορεί τον καρπό του μυστικού εραστή της, αποφασίζει να αυτοκτονήσει, αντί να αποκαλυφθεί το μυστικό της και να βλάψει τον αγαπημένο της. Από τότε, ο εραστής της επισκέπτεται κρυφά καθημερινά τον τάφο της και αφήνει φρέσκα λουλούδια. Αυτός είναι υποθετικά ο αφηγητής της ιστορίας στο τραγούδι των Whishbone Ash, και ελπίζει πως μια μέρα θα την ξανασυναντήσει.

Το συγκεκριμένο σημείο του τάφου, που θεωρείται συχνά το σημείο όπου οι τρεις τοπικές ενορίες συναντιούνται, οι ενορίες Widecombe-in-the-Moor, North Bovey και Manton που όλες αρνήθηκαν την ταφή, έχει γίνει απαραίτητο αξιοθέατο για τους ταξιδιώτες, με τα τουριστικά λεωφορεία να σταματούν απαραίτητα εκεί. Πολλές φορές οι επισκέπτες έχουν αφήσει διάφορα αντικείμενα, από αρκουδάκια και παιχνίδια, μέχρι κοχύλια, ξύλινους σταυρούς, κεριά και νομίσματα.

Με δεδομένη τη μυστηριώδη γοητεία της παλιάς αυτής ιστορίας και της απόκοσμης αίσθησης της περιοχής, δεν είναι πια τόσο παράξενο και ανεξήγητο που κάποιοι φροντίζουν να υπάρχουν καθημερινά σχεδόν φρέσκα λουλούδια στον τάφο της Kitty Jay, αφήνοντας όλα τα υπόλοιπα στη φαντασία των περαστικών.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 875 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.