Articles – SLEEP TOKEN: “The Next Big Thing?”

ARTICLE

Πόσες φορές μπορεί η παραβολή της πραγματικότητας να αλώσει την ίδια τη σκληρότητά της, να λυγίσει τους τυπικούς κανόνες της καθημερινής ζωής; Πόσο ικανό είναι ένα περιτύλιγμα να δελεάσει για ένα περιεχόμενο που ίσως είναι αντάξιο του δολώματος, αλλά η μάζα το προσπερνά εύκολα;  Η μουσική βιομηχανία υπήρξε πάντα ένα χωράφι με δυνατές, στοιχειωμένες συγκινήσεις όταν το μυστήριο έπαιρνε το πάνω χέρι για να περάσει τη μουσική απέναντι από την άβυσσο της περιφρόνησης, στα πλήθη.

Οι Sleep Token αποτελούν έναν σύγχρονο Λονδρέζικο μύθο με κεντρικό ήρωα έναν βασανισμένο και πολυτάλαντο μουσικό. Κάποτε αυτός ονειρεύτηκε μια αρχαία θεότητα με το όνομα “Sleep”, η οποία του υποσχέθηκε δόξα και μεγαλεία, αν την ακολουθούσε. Η συνέχεια έφερε τη δημιουργία μιας κολεκτίβας ανώνυμων μουσικών με σκοπό τη μουσική λατρεία της θεότητας αυτής, που κάποτε είχε ανυπολόγιστη δύναμη, χαρίζοντας σους αρχαίους πολιτισμούς το δώρο του ονείρου και την κατάρα του εφιάλτη. Ο ήρωάς μας και εμπνευστής της κολεκτίβας με το όνομα Sleep Token, διατηρεί μυστική την πραγματική του ταυτότητα, φορά συνεχώς μάσκα, όπως και οι υπόλοιποι μουσικοί που τον πλαισιώνουν, και αποφεύγει να δίνει συνεντεύξεις: αυτή είναι η περσόνα που έγινε γνωστή με το όνομα “Vessel”.

Πριν ακόμα την κυκλοφορία του “Sundowning”, του πρώτου τους άλμπουμ το 2020, ο Vessel είχε δηλώσει ίσως στη μοναδική του συνέντευξη πως οι ταυτότητες των μουσικών είναι ουσιαστικά ασήμαντες. Η μουσική όταν σημαδεύεται από το όνομα κάποιου που βρίσκεται ή όχι σε ένα γκρουπ, πιέζεται και μεταμορφώνεται σε κάτι που δεν είναι στην πραγματικότητα. Γι’ αυτό το λόγο προτιμά ο ίδιος να επικεντρώνεται στην ίδια την αξία των μουσικών προσφορών του. Και η αλήθεια είναι πως πίσω από το παραπέτασμα των Sleep Token υπάρχει μια τολμηρή χρήση και ανάμιξη μουσικών ιδιωμάτων. Οι συνθετικές τους περιπέτειες καταλήγουν εκεί όπου το μοντέρνο, τεχνικό metal μπορούν να συμπράξει ακόμα και με το R&B, την pop, το ambient, και να τυλιχθούν από την συγκινητική, γοτθική φωνή του Vessel.

Πέρα όμως από τις εναλλασσόμενες συναισθηματικές μεταπτώσεις στα τραγούδια τους που επιφυλάσσουν ισχυρές και συγκρουόμενες συγκινήσεις στον ακροατή, οι Sleep Token έχουν και το δυνατό χαρτί των ξεχωριστών ζωντανών εμφανίσεων. Αν δεν παίρνει κανείς στα σοβαρά τις λέξεις “συναγωγή”, “τελετουργικό”, και “λατρεία” που χρησιμοποιούν για τον κόσμο και τη συναυλία, ίσως αλλάξουν εύκολα γνώμη από τη μοναδική ατμόσφαιρα που βιώνει κανείς στα show. Μπροστά στους μαυροφορεμένους ακροατές τους, οι μασκοφόροι και ξυπόλητοι μουσικοί στέκονται με τα σώματά τους λερωμένα με μαύρη μπογιά. Στη σκηνή υπάρχουν φτέρες και τα φώτα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, συνοδεύοντας τις μεταπτώσεις στη μουσική. Οι τρεις τραγουδιστές ντυμένοι με μανδύες στα αριστερά της σκηνής παραμένουν αυστηρά στις θέσεις τους σε όλη τη διάρκεια του σετ, σε αντίθεση με τον Vessel που βρίσκεται σε μια συνεχή περιπλάνηση πάνω στη σκηνή. Είναι αυστηρά απορροφημένος στις ιστορίες των τραγουδιών του, δεν μιλά καθόλου ανάμεσα στα τραγούδια, και προς το τέλος της παράστασης φαίνεται να κλαίει με λυγμούς.

Όπως φαίνεται ξεκάθαρα πια σήμερα, η επιμονή στη θεατρικότητα και το μυστήριο γύρω από την κολεκτίβα με έναν τρόπο πιο σκοτεινό, πλούσιο σε λεπτομέρειες και με την απόλυτη ενίσχυση της μουσικής, τους οδήγησε να καταφέρουν να δημιουργήσουν μια πραγματική λατρεία που σταδιακά ξεπέρασε τα όρια του underground. Σήμερα πια εμφανίζονται συνεχώς σε sold out shows και το τρίτο, νέο άλμπουμ τους το έχουν υποδεχτεί με διθυραμβικές κριτικές.

Υπήρξε μια καλά σχεδιασμένη προώθηση για το “Take me Back to Eden”, Που ξεκίνησε στις 5 Ιανουαρίου, όταν το συγκρότημα, χωρίς προηγούμενη ανακοίνωση, αποκάλυψε ένα νέο τραγούδι, το “Chokehold”, για να ακολουθήσει την αμέσως επόμενη μέρα το “The Summoning”. Δυο ακόμα κομμάτια, τα “Granite” και “Aqua Regia” κυκλοφόρησαν δυο εβδομάδες αργότερα σε συνεχόμενες μέρες, όταν έκαναν το ντεμπούτο τους στο Birmingham για την νέα περιοδεία τους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι αριθμοί τους στο Twitter και το Spotify πραγματικά εκτοξεύτηκαν μέσα σε λίγες μέρες.

Η πρόσφατη τεράστια άνοδος του συγκροτήματος οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στους θαυμαστές του που κάνουν εξαιρετική δουλειά, διαδίδοντας το όνομα του γκρουπ. Και βέβαια, όσο οι ίδιοι επιμένουν να παραμένουν σιωπηλοί, πέρα από την ελκυστική καρδιά του μυστηρίου, μιλά μόνη της και η μουσική γι’ αυτούς. Δεν είναι τυχαίο που αρκετοί επώνυμοι μουσικοί από το Νησί έχουν εντοπίσει τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα τους στους συνδυασμούς ειδών, αλλά και την ιδιαιτερότητά τους, καταλογίζοντας στους Sleep Token, πέρα από το αναμφισβήτητο ταλέντο να γραφούν μεγάλα τραγούδια, και την ουσιαστική προσφορά του μοντέρνου prog rock στο mainstream.

Οι διαδικτυακές κοινότητες των θαυμαστών του γκρουπ συνεχίζουν να κατακλύζονται από νέα μέλη τις τελευταίες εβδομάδες, και κατά συνέπεια αυξάνεται και η δράση σε αυτές, με τον θόρυβο μεταξύ των βετεράνων φίλων τους και αυτών που ανακάλυψαν τελευταία τη μπάντα να κρατεί καλά. Οι υπεύθυνοι που διαχειρίζονται και παρακολουθούν τις ομάδες αυτές, μοιάζει να έχουν χάσει πια τον απόλυτο έλεγχο.

Η αναπόφευκτη αίσθηση μυστηρίου θα γεννά πάντα τη δίψα για περισσότερο, και οι φήμες για την πραγματική ταυτότητα του Vessel, με το σκεπτικό πως οι Sleep Token υπήρξαν αρχικά το παράλληλο project κάποιου ήδη καταξιωμένου τραγουδιστή, επικεντρώθηκαν σε πρόσωπα όπως ο Dan Smith των Bastιlle, ο Rob Damiani των Don Broco, ή ο James Arthur.

Όσο όμως εύκολα και αν πιστεύει κανείς πως ο Vessel είναι ένας απόκοσμος χαρακτήρας, η πληγωμένη του ανθρωπιά πίσω από τη μάσκα είναι προφανής και ξεγυμνώνεται στα τραγούδια , αυτές τις συγκλονιστικές ιστορίες αγάπης και θλίψης, που αγγίζουν τόσο άμεσα τη ζωή κάθε καθημερινού ακροατή τους. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, το απρόβλεπτο και η συγχώνευση των ειδών στη μουσική τους ήταν ο ισχυρότερος παράγοντας που τράβηξε ή τελικά κράτησε κοντά πολλούς ανθρώπους.

Με το νέο άλμπουμ να έχει μόλις αναδυθεί στην ολότητά του προκαλώντας άμεσα ένα ντελίριο ενθουσιασμού και νομιμοποιώντας σχεδόν την γλυκιά πλευρά της θλίψης, η συνέχεια προβλέπεται συναρπαστική. Και όσο μουσικά η πρόκληση μοιάζει να αυξάνεται και να χρειάζεται νέες ριψοκίνδυνες δοκιμές και αποφάσεις, η θεατρική, μυστηριώδης υπόσταση θα αφήσει τον χρόνο να απαντήσει αν οι άνθρωποι επιθυμούν τον καλλιτέχνη απόμακρο σε ένα αλλόκοτο οροπέδιο θέωσης ή τελικά θα κουραστούν και θα απαιτήσουν το ακάλυπτο κεφάλι του επί πίνακι.

Website: https://www.sleep-token.com/
Facebook: https://www.facebook.com/sleeptoken

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 877 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.