Η ιστορία του πιο δημοφιλούς και οικουμενικού ύμνου των Γερμανών hard rockers Scorpions ξεκινά το 1989, όταν έγινε το ιστορικό “The Moscow Peace Festival” στο επονομαζόμενο τότε Central Lenin Stadium. Μερικά από τα μεγαλύτερα hard rock/metal ονόματα του πλανήτη επιβιβάστηκαν σε ένα αεροπλάνο με το χαρακτηριστικό παρατσούκλι “The Magic Bus”, και προορισμό τη Ρωσία. Τα πάντα έγιναν υπό την επίβλεψη του μάνατζερ Don McGhee, θεωρητικά για την ενίσχυση του ιδρύματος “Make A Difference”, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που πολεμούσε τον εθισμό στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
Στην πραγματικότητα, όλα αυτά ήταν ένα παραπέτασμα αγαθών προθέσεων, καθώς ο McGhee είχε καταδικαστεί ένα χρόνο πριν για συμμετοχή στην εισαγωγή είκοσι τόνων μαριχουάνας στη Βόρεια Καρολίνα, και χρειαζόταν άμεσα βοήθεια για να αποφύγει τη φυλάκιση. Στην πρώτη συναυλία της σοβιετικής ιστορίας όπου το κοινό είχε τη δυνατότητα να σηκωθεί και να ζητωκραυγάσει, όλοι σχεδόν οι μουσικοί ήταν απίστευτα φτιαγμένοι από διάφορες ουσίες, εκτός από τους Motley Crue!!! Ήταν η εποχή της δικής τους απεξάρτησης και ο Vince Neil δήλωνε περήφανα: ”μου αρέσει ακόμα να κάνω πάρτι, απλά προτιμώ να τα κάνω νηφάλιος”. Η συγκεκριμένη μουσική προσφορά ειρήνης γρήγορα μετατράπηκε σε μια σύγκρουση εγωισμών για τη σειρά εμφάνισης των καλλιτεχνών μπροστά στους 220.000 θεατές του φεστιβάλ.
Οι Scorpions που είχαν σχηματιστεί στο Ανόβερο, μια πόλη της Δυτικής Γερμανίας, μεγάλωσαν στη συμβολική και ουσιαστική σκιά του Τείχους του Βερολίνου. Η σκληρή πραγματικότητα της Σοβιετικής Ένωσης ήταν πολύ αληθινή στο μυαλό τους σε όλη τους τη ζωή. Έτσι, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να παίξουν στη Ρωσία, αφού τελικά ο απομονωτισμός αυτού του έθνους είχε αρχίσει να μαλακώνει λίγο, πήραν το γεγονός στα σοβαρά. Έπαιξαν εκεί για πρώτη φορά το 1988 στο Λένινγκραντ σαν μέρος της περιοδείας τους “Savage Amusement”, και έγιναν μόλις η δεύτερη δυτική μπάντα που το πραγματοποίησε (οι Uriah Heep ήταν οι πρώτοι, που έπαιξαν τον Δεκέμβριο του 1987).
Οι Scorpions δεν έχασαν την ευκαιρία να εμφανιστούν ξανά στη Ρωσία το 1989, αυτή τη φορά στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ειρήνης της Μόσχας. Τελικά headliners εμφανίστηκαν οι Bon Jovi, οι οποίοι δεν τα πήγαν καθόλου καλά με τους Scorpions. Ο τραγουδιστής Klaus Meine υπαινίχθηκε αργότερα ότι ενώ το φεστιβάλ ήταν ένα ωραίο φτερό για τα καπέλα των αμερικανικών μουσικών, ήταν κάτι πολύ πιο σημαντικό για τους Scorpions. Είχαν ζήσει με την ένταση της σοβιετικής παρουσίας για όλη τους τη ζωή. Είχαν φίλους πίσω από το σοβιετικό “Σιδηρούν Παραπέτασμα”. Όπως είπε χαρακτηριστικά: “δεν ήμασταν απλώς ένα συγκρότημα που τραγουδούσε για αυτά τα πράγματα, ήμασταν μέρος αυτών των πραγμάτων”.
Το συγκρότημα βρέθηκε στη Μόσχα για περίπου μια εβδομάδα πριν από το φεστιβάλ. Μια από τις ημέρες, ο μάνατζερ Doc McGhee, αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι με το πλοίο μαζί με όλους τους μουσικούς στον ποταμό Moskva για να κάνουν μπάρμπεκιου. Αυτό δεν ήταν κάτι εύκολο σε εκείνο το μέρος του κόσμου εκείνη την εποχή, και αργότερα είπε ότι η οργάνωση της κρουαζιέρας στον Moskva ήταν τόσο δύσκολη και σημαντική όσο η οργάνωση της συναυλίας. Με όλα τα συγκροτήματα, τους δημοσιογράφους του MTV, τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού στο σκάφος, ο Meine ένιωσε σα να βρισκόταν όλος ο κόσμος σε ένα σκάφος, μιλώντας μια κοινή γλώσσα, αυτή της μουσικής. Είχε πια την ισχυρή εντύπωση πως πολλά πολιτιστικά και πολιτικά εμπόδια δεκαετιών είχαν αρχίσει να καταρρέουν, υπήρχε ένα όραμα και μια θετική ατμόσφαιρα πως ο Ψυχρός Πόλεμος είχε φτάσει στο τέλος του. Η συγκυρία ήταν τόσο ισχυρή και ο Meine την αποτύπωσε με συγκεκριμένα σημάδια στους στίχους, όπως ο ποταμός Moskva και το πάρκο Gorky, το ιστορικό πάρκο της Μόσχας στις όχθες του ποταμού, που είχε ανοίξει το 1928.
Ο McGhee θυμάται τον Meine να σφυρίζει για πρώτη φορά τη μελωδία του τραγουδιού, όταν γύριζαν με το λεωφορείο από τη συναυλία της δεύτερης νύχτας. Είχε ήδη την ιδέα στο μυαλό του, και την επόμενη μέρα είχε σχεδόν σχηματοποιήσει το τραγούδι. Μετά την επιστροφή από τη Ρωσία, το συγκρότημα εργάστηκε συλλογικά να ολοκληρώσει το “Wind of Change”. Καθώς ο Meine είχε γράψει τα λόγια σφυρίζοντας τη μελωδία, θεώρησε πως ο φυσικός τρόπος για να ανοίξει το τραγούδι ήταν το σφύριγμα. H εταιρεία αρχικά αρνήθηκε σθεναρά την επιλογή αυτή, θεωρώντας πως δεν ταίριαζε σε ένα καθιερωμένο παγκόσμια hard rock συγκρότημα. Το συγκρότημα το δοκίμασε με τον τρόπο της δισκογραφικής εταιρείας, αλλά απλά δεν λειτούργησε. Τελικά αποφάσισαν να πάνε με τη εισαγωγή του σφυρίγματος σε συνδυασμό με μια ακουστική κιθάρα. Αυτό το εναρκτήριο σφύριγμα έγινε ένα από τα πιο εμβληματικά και γνώριμα αποσπάσματα που ηχογραφήθηκαν ποτέ.
Το “Wind of Change” είχε σαφείς αναφορές στον άνεμο της αλλαγής με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά όταν το Τείχος του Βερολίνου έπεσε στις 9 Νοεμβρίου 1989, το τραγούδι έγινε ο ανεπίσημος ύμνος για τη γερμανική επανένωση, ένα γεγονός που επισημοποιήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1990. Το μουσικό βίντεο του τραγουδιού υπηρετεί αυτήν την ερμηνεία, με πλάνα από το τείχος του Βερολίνου να διαλύεται.
Ο Γκορμπατσόφ κάλεσε το συγκρότημα για μια προσωπική επίσκεψη το 1991. Δέχθηκαν και ο Γκορμπατσόφ τους εξέπληξε όταν έδιωξε τους δημοσιογράφους που κάλυπταν την εκδήλωση και είχε μια ιδιωτική συνάντηση με το συγκρότημα. Η Ρωσία βρισκόταν σε μια επικίνδυνη κατάσταση ρευστότητας εκείνη την εποχή και ο χρόνος του Γκορμπατσόφ ήταν εξαιρετικά περιορισμένος, οπότε η επιλογή να αφιερώσει χρόνο για να συναντηθεί με το συγκρότημα ήταν μεγάλη τιμή. Οι Scorpions του έδωσαν 70.000 δολάρια που συγκεντρώθηκαν από τα δικαιώματα του “Wind of Change”. Τα μισά χρήματα ήταν δικά τους και τα άλλα μισά από τη δισκογραφική τους εταιρεία, Mercury-Polygram. Το συγκρότημα είχε ηχογραφήσει επίσης αποδόσεις του τραγουδιού στα ρωσικά και τα ισπανικά. Η ρωσική εκδοχή ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για τον Meine, αλλά πάντοτε φρόντιζε να τραγουδήσει τουλάχιστον ένα ρεφρέν στα ρωσικά όταν έπαιζε σε αυτή τη χώρα.
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, οι Scorpions άλλαξαν μερικούς από τους στίχους από την “μπαλάντα της περεστρόικα”. “Το να τραγουδάω το “Wind of Change” όπως το τραγουδούσα πάντα, δεν είναι κάτι που μπορώ να φανταστώ πια”, είπε ο Klaus Meine.
“Now listen to my heart
It says Ukraine
Waiting for the wind to change”.
