ACCEPT: Μεγαλώνουν αισθητά με το “Restless and Wild” του 1982

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ- 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Το “Restless and Wild” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του γερμανικού heavy metal συγκροτήματος Accept, που κυκλοφόρησε το 1982 στην ηπειρωτική Ευρώπη, και το 1983 στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ήταν το πρώτο άλμπουμ των Accept που δεν ηχογραφήθηκε στο Delta-Studio, αφού το συγκρότημα είχε μετακομίσει στο στούντιο του Dieter Dierks στο Stommeln. Είναι επίσης το πρώτο άλμπουμ τους στο οποίο ο Udo Dirkschneider τραγουδά κάθε κομμάτι, καθώς και το πρώτο στο οποίο η μάνατζερ Gaby Hauke ​​(“Deaffy”) αναφέρεται να συμμετέχει στη δημιουργία των τραγουδιών. Ο Michael Wagener, για άλλη μια φορά, ανέλαβε εδώ τα καθήκοντα ηχογράφησης και μίξης.

Ο Jan Koemmet εντάχθηκε στο συγκρότημα για λίγο πριν από την κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ, αλλά δεν συμμετείχε στην ηχογράφηση. Όλες οι κιθάρες στο άλμπουμ γράφτηκαν μόνο από τον Wolf Hoffmann,  και ο Herman Frank είχε ενταχθεί στο συγκρότημα τη στιγμή που κυκλοφόρησε το άλμπουμ, και απλά αναφέρεται  στη σύνθεση του γκρουπ, στο εξώφυλλο του “Restless and Wild”.

Το άλμπουμ είναι περισσότερο γνωστό για το εναρκτήριο κομμάτι, “Fast as a Shark”. Το double kick drumming του Stefan Kaufmann στο τραγούδι θεωρείται πρόδρομος του thrash metal, πριν από τις ντεμπούτο κυκλοφορίες τόσο των Metallica όσο και των Slayer.

Ένα άλλο πολύ γνωστό κομμάτι είναι ο επίλογος του δίσκου, “Princess of the Dawn”, ένα τεταμένο τραγούδι που ο Dirkschneider περιγράφει ως “μια ιστορία της Σταχτοπούτας” και “σαν ιστορία φαντασίας  του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών” χωρίς κάποιο βαθύτερο νόημα. Ο Wolf Hoffmann πέτυχε το στοιχειωμένο εφέ που μοιάζει με μαντολίνο ηχογραφώντας την κιθάρα στη μισή ταχύτητα, και στη συνέχεια αναπαράγοντας την με κανονική ταχύτητα. Περιγράφει το ξαφνικό τέλος σαν “μια ιδέα που δεν πήγε και  τόσο καλά”.

Οι εκδόσεις του άλμπουμ που κυκλοφόρησαν εκτός Γερμανίας βγήκαν τελικά με διαφορετικό εξώφυλλο, αντικαθιστώντας την εικόνα των φλεγόμενων κιθάρων με μια φωτογραφία του συγκροτήματος ζωντανά σε συναυλία. Το αμερικανικό death metal συγκρότημα Cannibal Corpse έκανε μια διασκευή στο τραγούδι “Demon’s Night” στο EP τους Worm Infested.

1970– Το “Atom Heart Mother” είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού progressive rock συγκροτήματος Pink Floyd. Κυκλοφόρησε από τη Harvest στις 2 Οκτωβρίου 1970 στο Ηνωμένο Βασίλειο και από το Capitol στις 10 Οκτωβρίου 1970 στις ΗΠΑ. Ηχογραφήθηκε στα EMI Studios (τώρα Abbey Road Studios) στο Λονδίνο, στην Αγγλία, και ήταν το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που έφτασε στο νούμερο 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ έφτασε στο νούμερο 55 στις ΗΠΑ, και τελικά έγινε χρυσό εκεί.

Το εξώφυλλο σχεδιάστηκε από την Hipgnosis και ήταν το πρώτο που δεν περιείχε το όνομα του συγκροτήματος στο εξώφυλλο ή δεν περιείχε φωτογραφίες του συγκροτήματος οπουδήποτε. Αυτή ήταν μια τάση που θα συνεχιστεί στα επόμενα εξώφυλλα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και μετά.

Αν και ήταν εμπορικά επιτυχημένο κατά την κυκλοφορία, το συγκρότημα, ιδιαίτερα ο Roger Waters και ο David Gilmour, έχουν εκφράσει αρκετές αρνητικές απόψεις για το άλμπουμ τα πιο πρόσφατα χρόνια. Ένα remastered CD κυκλοφόρησε το 1994 στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, και ξανά το 2011. Ο Ron Geesin, ο οποίος είχε ήδη επηρεάσει και συνεργαστεί με τον Waters, συνέβαλε στο ομώνυμο κομμάτι, και αναφέρεται γι’ αυτό, κάτι που γινόταν πολύ σπάνια με το γκρουπ.

1984– Το “Bathory” είναι το ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ του σουηδικού ακραίου metal συγκροτήματος Bathory. Κυκλοφόρησε από την Tyfon Grammofon. Θεωρείται από τους ακροατές και τους κριτικούς ότι είναι ένας από τους διεκδικητές για τον τίτλο του πρώτου δίσκου black metal.

Οι Bathory σχηματίστηκαν το 1983. Ο frontman του συγκροτήματος, Quorthon, εργαζόταν στη μικρή δισκογραφική Tyfon. Στα τέλη του 1983 και στις αρχές του 1984, η εταιρεία έφτιαχνε μια συλλογή τραγουδιών από σκανδιναβικά συγκροτήματα metal. Όμως, την τελευταία στιγμή, ένα από τα συγκροτήματα έκανε πίσω. Η Tyfon συμφώνησε να αφήσει τον Bathory να εμφανιστεί στον δίσκο στη θέση τους και το συγκρότημα ηχογράφησε δύο τραγούδια για τη συλλογή – “Sacrifice” και “The Return of the Darkness and Evil” – τον Ιανουάριο. Το άλμπουμ, Scandinavian Metal Attack, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1984 και ήταν η πρώτη εμφάνιση του Bathory σε δίσκο. Προς έκπληξη όλων, πάνω από το 95 τοις εκατό των μηνυμάτων των θαυμαστών που στάλθηκαν στη δισκογραφική μετά την κυκλοφορία του δίσκου ήταν αφιερωμένα στον Bathory. Η Tyfon ζήτησε από το συγκρότημα να ηχογραφήσει ένα ολόκληρο άλμπουμ. Έχοντας χάσει τα υπόλοιπα μέλη του, ο Quorthon στρατολόγησε τον Rickard Bergman ως μπασίστα και τον Stefan Larsson ως ντράμερ. Στις 22 Μαΐου 1984, έκαναν την πρώτη και μοναδική τους πρόβα μαζί πριν ηχογραφήσουν το άλμπουμ, και ηχογράφησαν τα τραγούδια “Satan My Master” και “Witchcraft”, τα οποία αργότερα θα εμφανίζονταν στο άλμπουμ συλλογή Jubileum Volume III.

Στις 14 Ιουνίου το συγκρότημα μπήκε στο Heavenshore Studio στη Στοκχόλμη—ένα γκαράζ που μετατράπηκε σε χώρο ηχογράφησης— για να ηχογραφήσει το ντεμπούτο. Το στούντιο είχε ένα μαγνητόφωνο οκτώ καναλιών. Λόγω του περιορισμένου προϋπολογισμού της μπάντας, έτρεξαν τη συσκευή εγγραφής στη μισή ταχύτητα για να χωρέσουν τα πάντα σε μια κύρια κασέτα. Έπρεπε επίσης να δουλέψουν γρήγορα – η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν κάπου μεταξύ 32 και 56 ωρών.

1995– Το “X Factor” είναι το δέκατο στούντιο άλμπουμ των θρυλικών Iron Maiden, που κυκλοφόρησε και αυτό από την EMI Records, ενώ η CMC International κυκλοφόρησε το άλμπουμ στη Βόρεια Αμερική. Είναι το πρώτο από τα δύο άλμπουμ του συγκροτήματος που περιλαμβάνει τον Blaze Bayley, πρώην Wolfsbane, στη θέση του τραγουδιστή, αντικαθιστώντας τον Bruce Dickinson που άφησε το συγκρότημα μετά την προηγούμενη περιοδεία τους για να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Αισθητή ήταν επίσης η αποχώρηση του μόνιμου παραγωγού του συγκροτήματος Martin Birch, ο οποίος αποσύρθηκε λίγο μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου άλμπουμ τους, Fear of the Dark (1992). Το άλμπουμ παίρνει έναν πιο σκοτεινό τόνο από τις πρώτες εννέα κυκλοφορίες του συγκροτήματος, λόγω των στίχων που βασίζονται σε προσωπικά ζητήματα γύρω από τον Steve Harris εκείνη την εποχή, ο οποίος βρισκόταν στη μέση ενός διαζυγίου. Αυτό αντικατοπτρίζεται στο εξώφυλλο, το οποίο απεικονίζει γραφικά τη μασκότ του συγκροτήματος, τον Eddie, να διαμελίζεται από μια μηχανή.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 879 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.