Οι Αθηναίοι Absinthe Green αποτελούν ουσιαστικά το προσωπικό μουσικό όχημα της Ειρήνης “Absinthe Green” Παπαδοπούλου, μιας μουσικού με προϊστορία, που συστήθηκε αρχικά στο κοινό σαν μπασίστρια των Γερμανών Enemy of the Sun, και των Ελλήνων dark metallers RandomWalk. Σήμερα ακολουθεί πια τη δική της διαδρομή με τη μπάντα της και βρίσκεται μια ανάσα πριν την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ, με τον τίτλο “Of Love and Pain”.
Το συγκρότημα μόλις κοινοποίησε το νέο του video single για το τραγούδι “Same Old Fire”. Δείτε το παρακάτω:
Η Ειρήνη δήλωσε σχετικά: “Το Same Old Fire έχει να κάνει με τον αγώνα ανάμεσα στη λαχτάρα και την απώλεια, τον τρόπο με τον οποίο οι παλιές πληγές και οι φόβοι μπορούν να μας στοιχειώσουν. Αιχμαλωτίζει τον πόνο του να χάσεις κάτι άλλοτε τόσο φωτεινό, αλλά νιώθεις τις φλόγες του να καίνε κρύες. Αυτό το τραγούδι προοριζόταν αρχικά να είναι ένα ντουέτο με τον Warrel Dane (Nevermore, Sanctuary), ο οποίος ήταν όχι μόνο φίλος και δάσκαλος αλλά και ένα είδος μούσας για μένα. Ο θάνατος του δεν έκανε δυνατό να ζωντανέψει το τραγούδι όπως είχε προγραμματιστεί και η απουσία του είναι βαθιά αισθητή σε κάθε νότα”.
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
