Villagers Of Ioannina City ή απλά Villagers ή ακόμα και σκέτο VIC. Όπως και αν τους αποκαλέσεις, η μπάντα από τα ιερά χώματα της Ηπείρου είναι γνωστή στους απανταχού φίλους του heavy rock και όχι μόνο. Αυτό ισχύει τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Οι Ηπειρώτες πέτυχαν το τέλειο πάντρεμα ανάμεσα στα Sabbath-ικά, ως επί τω πλείστων, riffs με ισχυρές δόσεις ψυχεδέλειας, και την παραδοσιακή μουσική με τη χρήση κλαρίνου και γκάιντας με αποτέλεσμα αυτό που φτάνει στα αυτιά σου να μην έχει ακουστεί ποτέ ξανά με αυτόν τον τρόπο ή τουλάχιστον να είχε πάρα πολλά χρόνια να ακουστεί.
Ξέρετε, αυτός ο τόπος υπήρξε ροκ εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είτε μορφολογικά, είτε ιστορικά, πράγμα που αποτυπώθηκε και στη μουσική του παράδοση. Ίσως έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι αυτό το ψηφιδωτό ήχων γίνεται εύκολα εύπεπτο και από τους ροκάδες αλλά και από τους λιγότερο μυημένους στον σκληρό ήχο. Έχοντας ξεκινήσει ήδη από το 2007 οι VIC κυκλοφορούν το “Promo” του 2010 και το μουσικό αυτό ποτάμι ξεκινάει να κατηφορίζει προς τις πεδινές εκτάσεις της Ελλάδας. Τα παραδοσιακά τραγούδια φορούν heavy αρματωσιά και παρουσιάζονται με μοναδικό τρόπο. Με τον ήχο να προσκυνά ταπεινά την παρακαταθήκη που άφησε ο τεράστιος Γιάννης Σπάθας (RIP) κυρίως με το “Mountains”, το “Krasi” γίνεται αμέσως ένα από σταθερά τραγούδια στις συναυλίες τους, ενώ η ύπαρξη του μοναδικού αγγλόφωνου “Nova” απλώς επιβεβαιώνει τη δυνατότητά τους να γράφουν και δικό τους υλικό, δείχνοντας πως κάτι τρέχει με αυτούς εδώ τους “χωριάτες”.
Από το σημείο αυτό και μετά η μπάντα κάνει συνεχείς εμφανίσεις και οι ψίθυροι του 2010 γίνονται φωνές που ζητούν την κυκλοφορία ενός ολοκληρωμένου album. Κάπου εδώ τους γνωρίζω και εγώ, βιώνοντας από κοντά κάποιες από τις εμφανίσεις τους με το σχεδόν παράδοξο αλλά και θαυμαστό γεγονός άλλοι να κάνουν headbanging, άλλοι να λικνίζονται σαν στάχυα στον αέρα και άλλοι να χορεύουν συρτό στα τρία. Τελικά το album που λέγαμε έρχεται το 2014 με το “Riza” και η σύμπραξη των δύο ειδών παρουσιάζεται ολοκληρωμένη πλέον και στο studio. Τα κομμάτια του “Promo” υπάρχουν και εδώ, συν τα προσαρμοσμένα στα δικά τους μέτρα, παραδοσιακά τραγούδια “Ti Kako” (ωδή στο αριστερό χέρι του Μουστάκια), “St. Triad”, “Perdikomata” και “Jiannim”.
Με το album αυτό πέτυχαν σε μεγάλη κλίμακα το εξής υπέροχο. Πολύς κόσμος πέρασε από τη μία άκρη του ποταμού στην άλλη. Πολλοί έψαξαν να ακούσουν τα original ηπειρώτικα τραγούδια και από την άλλη αρκετοί δοκίμασαν να ανακαλύψουν λίγο περισσότερο τα heavy rock ηχοτόπια. Βέβαια οι εκατέρωθεν μετακινήσεις δεν υπήρξαν ισόποσες, αφού αρκετ@ δήλωναν πως δεν ακούν heavy metal αλλά κάτι άλλο, κάνοντας ακόμη και τα προσθετικά ακροδάχτυλα του Iommy να σκάσουν στα γέλια.
Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν όλο και περισσότερος κόσμος να ψαχτεί, αν δεν το είχε ήδη κάνει, πράγμα που μόνο θετικά οφέλη θα μπορούσε να έχει για την ίδια τη μουσική. Κάπου εκεί κυκλοφορεί και το EP “Zvara/Karakolia” για να ρίξει κι άλλο “λάδι στη φωτιά” που καίει γύρω από το όνομά τους. Και πώς να τη σβήσεις όταν το ένα κομμάτι σε προτρέπει να τα πάρεις όλα σβάρνα και το άλλο, τιμώντας τους απόλυτους ροκάδες, τους ρεμπέτες, βάλλει κατά πάσας μορφής καταχρηστικής εξουσίας;
Από την κυκλοφορία του EP χρειάστηκε να περάσουν πέντε ολόκληρα χρόνια αναμονής μέχρι να δημοσιεύσουν στην ολότητά του, τον Σεπτέμβριο του 2019 το δεύτερο ολοκληρωμένο τους album με τίτλο, “Age Of Aquarius”. Το νέο τους πόνημα είναι εξ ολοκλήρου αγγλόφωνο, πιο progressive σε σχέση με ό,τι είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε και με το πνεύμα των Tool να εμφανίζεται διάχυτο στον δίσκο. Το δε, ομώνυμο τραγούδι του album υπήρχε από τα πρώτα βήματα της μπάντας αλλά βρήκε το δρόμο του σε δίσκο μετά από πολλά χρόνια. Το “Age Of Aquarius” προς τιμήν τους δεν είναι συνέχεια του “Riza” όπως θα περίμεναν πολλοί. Δε θα ήταν δυνατόν να περάσεις στο επόμενο επίπεδο παίζοντας μόνο διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών, κακά τα ψέματα. Αυτό είναι όμως που θα τους ανεβάσει επίπεδο και θα τους ανταμείψει και με ένα συμβόλαιο με μια μεγάλη εταιρεία όπως είναι η Napalm Records.
Η πορεία τους στη συνέχεια παίρνει την ανιούσα, αφού η αφοσίωσή τους και ο κόπος τους ανταμείβονται. Περιοδεία ανά την Ευρώπη, με πέρασμα και από το “Hellfest Open Air Festival” το 2022. Το δε, συναυλιακό vibe μιας εμφάνισης των VIC, αποτυπώνεται περίτρανα στην κυκλοφορία του πρώτου τους ζωντανού album, “Through Space and Time (Alive in Athens 2020)” από εκείνη τη μεγαλειώδη νύχτα στο κλειστό γήπεδο του Tae Kwon Do στο Φάληρο στις 15 Φεβρουαρίου 2020. Σήμερα οι Ηπειρώτες συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους, οι οποίες γίνονται για πλάκα sold out, αποδεικνύοντας πως πρόκειται πλέον για ένα από τα πιο δυνατά εξαγώγιμα μουσικά προϊόντα της χώρας μας. Εμείς πάλι, αναμένουμε το επόμενο δισκογραφικό τους βήμα το οποίο θα επιβεβαιώσει την παραπάνω διαπίστωση. Και να σας πω και κάτι άλλο;
“Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια”
Facebook: https://www.facebook.com/villagersofioanninacity/
Instagram: https://www.instagram.com/villagersofioanninacity/?hl=de
Bandcamp: https://vicband.bandcamp.com/music
